'''Արա''', հայկական արական անձնանուն։ Հայ հին դիցաբանական անուններից է, որ ավանդել է մեզ պատմահայր [[Մովսես Խորենացի]]ն։ Ծագել է գարնան, բուսականության, բերքի, հետագայում նաև պատերազմի, ուժի աստծո անունից, որի պաշտամունքը եղել է խեթերի, ուրարտացիների, [[հայեր]]ի և փոքրասիական ժողովուրդների մեջ։մեջ<ref>Է. Գ. Դուրգարյան, Անվանագիրք 1985 թ. Երևան</ref>։ Արա անունը ըստ Գ. Ղափանցյանի ծագում է աքքադա-շումերական լեզուներից և նմանեցնում է խեթական Ara բույսերի աստվածությանը։ Թարգմանաբար նշանակում է անտառ, արտ։արտ<ref>Գ. Ղափանցյան, «Արա Գեղեցիկի պաշտամունքը». ՀՍՍՌ ԳԱ Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների, № 1 . pp. 89-97.</ref>։ Գիտնականի կարծիքով մեր հնագույն տեղանունների մեջ «արա» մասնիկը Արա աստծու անունն է (Արագածանի-Արայի գետ, Արահեզ, Արագեն գյուղանունները, Արաժին լեռնանունը և այլն)։ Գիտնականներից ոմանք նույնություն են նկատել մեր Արայի և հունական Արես աստծու միջև (իբրև մեռնող և վերստին հարություն առնող աստվածների)։ Գ. Ղափանցյանն էլ նույն կարծիքն է հայտնել, իսկ Ա. Մատիկյանը անվարան կերպով նույնացնում է Արային և հունական [[Արես]]ին։ Այժմ Արա անձնանունը լայն տարածում ունի։
