«Աբրահամ Լինքոլն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ Ռոբոտ․ Տեքստի ավտոմատ փոխարինում (-https://books.google.com/ +https://books.google.am/)
չ կետադրական նշանը ծանոթագրությունից հետո oգտվելով ԱՎԲ
Տող 28.
'''Աբրահամ Լինքոլն''' ({{lang-en|Abraham Lincoln}}, {{ԱԾ}}), ամերիկացի քաղաքական գործիչ և իրավաբան, [[Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ|ԱՄՆ]] 16-րդ նախագահ 1861 թվականի մարտից մինչև իր սպանությունը՝ 1865 թվականի ապրիլ (առաջին նախագահը [[ԱՄՆ հանրապետական կուսակցություն|Հանրապետական Կուսակցությունից]])։ Նա նախագահել է [[քաղաքացիական պատերազմ]]<nowiki/>ի ժամանակ, որը արյունոտ և թերևս բարոյական, սահմանադրական և քաղաքական ճգնաժամ էր ԱՄՆ համար<ref>{{cite book|url=https://books.google.am/?id=yyvmcMsNnB4C&pg=PA222|title=Encyclopedia of the Veteran in America|author=William A. Pencak|publisher=ABC-CLIO|year=2009|isbn=978-0-313-08759-2|page=222|access-date=June 27, 2015}}</ref><ref>{{cite book|url=https://books.google.am/books?id=xJuXT1sVhFcC&pg=PA388|title=Toward a Usable Past: Liberty Under State Constitutions|author1=Paul Finkelman|author2=Stephen E. Gottlieb|publisher=U of Georgia Press|year=2009|isbn=978-0-8203-3496-7|page=388|access-date=June 27, 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150905115453/https://books.google.am/books?id=xJuXT1sVhFcC&pg=PA388|archive-date=September 5, 2015}}</ref>: Այդ ընթացքում նա կարողացել է ոչ միայն պահպանել Միությունը, այլև ամրապնդել այն և ճանապարհ հարթել դեպի [[Ստրկություն|Ստրկության]] վերացումը, ամրապնդել դաշնային կառավարությունը և արդիականացրել տնտեսությունը:
 
Լինքոլնը ծնվել է Կենտուկի նահանգի [[Հոջենվիլ]] քաղաքում և մեծացել Կենտուկի և Ինդիանա նահանգների արևմտյան սահմանին: Մեծամասամբ ինքնուս Լինքոլնը դառնում է իրավաբան Իլինոյս նահանգում, Վիգ կուսակցության առաջնորդ և առաջադրվում է Իլինոյսի [[Ներկայացուցչական Պալատ]], որտեղ նա ծառայում է ութ տարի: 1846 թվականին ընտրվելով ԱՄՆ Ներկայացուցչական Պալատ Լինքոլնը նպաստում է տնտեսության արագ արդիականացմանը: Նա դեմ էր [[Մեքսիկամեքսիկա-ամերիկյան պատերազմ|մեքսիկա-ամերիկյան պատերազմին]]ին: ԱՄՆ Ներկայացուցչական Պալատում մեկ ժամկետից հետո նա վերադանում է Իլինոյս և վերսկսում իր հաջող իրավաբանական գործունեությունը: 1854 թվականին վերադառնալով քաղաքականություն՝ նա դառնում է այդ ժամանակ Իլինոյս նահանգում մեծամասնություն ունեցող նոր Հանրապետական Կուսակցության հիմնադիր առաջնորդ: 1858 թվականին, որպես ԱՄՆ սենատոր Իլինոյսից, քարոզարշավի շրջանակներում Լինքոլնը մասնակցում է մի շարք լայն հրապարակայնություն ունեցող բանավեճերի՝ իր հակառակորդ և մրցակից դեմոկրատ [[Սթիվեն Ա. Դուգլաս|Սթիվեն Ա. Դուգլասի]]ի հետ: Լինքոլնը խոսում է Ստրկության ընդլայնման դեմ, սակայն պարտվում է Դուգլասին քարոզարշավի պայքարում: 1860 թվականին Լինքոլնը առաջադրում է իր թեկնածությունը նախագահի պաշտոնին Հանրապետական կուսակցության կողմից, թեև շատ պատվիրակներ ի սկզբանե այլ թեկնածուներ էին նախընտրել: Չնայած նա ստանում է շատ քիչ աջակցություն [[Հարավի ստրկատիրական նահանգներ|Հարավի ստրկատիրական նահանգներից]]ից, սակայն Հյուսիսի աջակցությամբ [[1860|1860 թվականին]] ընտրվում է [[ԱՄՆ-ի նախագահների ցանկ|ԱՄՆ նախագահ]]:
 
Թեև փորձեր էին արվում Հյուսիսի և Հարավի միջև եղած տարաձայնությունները հարթելու ուղղությամբ, սակայն Լինքոլնի հաղթանակը դրդում է յոթ հարավային ստրկատիրական նահանգներին առանձնանալ Միացյալ Նահանգներից և ձևավորել [[Ամերիկայի Համադաշնային Նահանգներ|Ամերիկայի Համադաշնային Նահանգները]]՝ը՝ նախքան Լինքոլնի [[Սպիտակ տուն|Սպիտակ Տուն]] տեղափոխվելը: [[Ֆորթ Սամթեր|Ֆորթ Սամթերի]]ի վրա Համադաշնության հարձակումը ոգեշնչում է Հյուսիսին՝ Միության թիկունքում հանրահավաք անցկացնելու: Քանի որ Լինքոլնը Հանրապետական կուսակցության պահպանողական խմբակցության (ֆրակցիայի) առաջնորդն էր, նրան հակառակվեցին ռադիկալ խմբակցության հանրապետականները, ովքեր պահանջում էին ավելի խիստ քայլեր ձեռնարկել Հարավի դեմ, պատերազմող դեմոկրատները, ովքեր հավաքել էին նախկին հակառակորդների մեծ խմբաքանակ, հակապատերազմող դեմոկրատներիը (որոնց կոչում էին՝ [[Copperheads]]), ովքեր արհամարհում էին Լինքոլնին, ինչպես նաև անհաշտ անջատողականները, ոքեր պլանավորում էին նրա սպանությունը: Լինքոլնը պայքարում էր իր հակառակորդներին միմյանց դեմ հանելով, մանրակրկիտ պլանավորած քաղաքական հովանավորությամբ և դիմելով ամերիկացի ժողովրդին իր հզոր հռետորաբանությամբ<ref>Randall (1947), pp. 65–87.</ref>։ Նրա [[Գեթիսբուրգյան ուղերձ|Գեթիսբուրգյան ուղերձը]]ը ազգայնականության, հանրապետականության, հավասար իրավունքների, ազատության և ժողովրդավարության նշանակալի հաստատումն էր: Նա կասեցնում է «<nowiki/>[[հիբեոս կորպուս]]<nowiki/>»-ը (habeas corpus), որը հակասում էր նախկին կուսակցական Մերրիմանի որոշմանը և կանխում է բրիտանական պոտենցիալ միջամտությունը՝ չեզոքացնելով «<nowiki/>[[Թրենթ Ըֆեյըր]]<nowiki/>»-ը (Trent Affair)։ Լինքոլնը անձամբ էր վերահսկում պատերազմական գործողությունները, հատկապես՝ գեներալների որոշումները, այդ թվում նաև իր ամենալավ գեներալի՝ [[Ուլիսս Ս. Գրանտ|Ուլիսս Ս. Գրանտի]]ի: Պատերազմի ռազմավարության մեջ նա շատ կարևոր որոշումներ է կայացնում, որոնցից էր [[Նավատորմ|նավատորմինավատորմ]]ի շրջափակումը, ինչը վերջ է դնում Հարավի հետ առևտրին: Շարունակվող պատերազմին զուգահեռ, թեև դժվարությամբ, սակայն Լինքոլնը քայլեր էր ձեռնարկում դեպի Ստրկության արգելումը և 1863 թվականին հրապարակում է Ազատագրման հռչակագիրը: Նա օգտագործում է ԱՄՆ բանակը փախած ստրուկներին պաշտպանելու համար և հորդորում է սահմանամերձ նահանգներին՝ Ստրկությունը համարել օրենքից դուրս: Իսկ 1864 թվականի ապրիլի 8-ին [[Կոնգրես|Կոնգրեսի]]ի միջոցով առաջ է քաշում [[Միացյալ Նահանգների սահմանադրության տասներեքերորդ փոփոխություն|Միացյալ Նահանգների Սահմանադրության Տասներեքերորդ փոփոխությունը]], որը մշտապես արգելում է Ստրկատիրությունը։
 
Որպես խորաթափանց քաղաքական գործիչ Լինքոլնը խորապես ներգրավված էր յուրաքանչյուր նահանգի իշխանության խնդիրներով, և, դիմելով Պատերազմող [[Դեմոկրատներ|Դեմոկրատների]]ի օգնությանը, 1864 թվականի նախագահական ընտրություններում ղեկավարում է իր սեփական վերընտրության քարոզարշավը: Արագացնելով պատերազմի ավարտը՝ Լինքոլնը խթանում է չափավոր [[Վերակառուցման ծրագիր|Վերակառուցման ծրագիրը]]՝ը՝ երկարատև և դաժան բաժանումից հետո ձգտելով արագ վերամիավորել ազգը հաշտեցման քաղաքականության միջոցով։ 1865 թվականի ապրիլի 14-ին՝ Համադաշնության գեներալ Ռոբերտ Է. Լիի հանձնվելուց հինգ օր հետո, Համադշնության համակիր [[Ջոն Ուիլքս Բութ|Ջոն Ուիլքս Բոթը]] կրակում է Լինքոլնի վրա և մահացու վիրավորում նրան: Հաջորդ օրը Լինքոլնը մահանում է։
 
 
Որպես խորաթափանց քաղաքական գործիչ Լինքոլնը խորապես ներգրավված էր յուրաքանչյուր նահանգի իշխանության խնդիրներով, և, դիմելով Պատերազմող [[Դեմոկրատներ|Դեմոկրատների]] օգնությանը, 1864 թվականի նախագահական ընտրություններում ղեկավարում է իր սեփական վերընտրության քարոզարշավը: Արագացնելով պատերազմի ավարտը՝ Լինքոլնը խթանում է չափավոր [[Վերակառուցման ծրագիր|Վերակառուցման ծրագիրը]]՝ երկարատև և դաժան բաժանումից հետո ձգտելով արագ վերամիավորել ազգը հաշտեցման քաղաքականության միջոցով։ 1865 թվականի ապրիլի 14-ին՝ Համադաշնության գեներալ Ռոբերտ Է. Լիի հանձնվելուց հինգ օր հետո, Համադշնության համակիր [[Ջոն Ուիլքս Բութ|Ջոն Ուիլքս Բոթը]] կրակում է Լինքոլնի վրա և մահացու վիրավորում նրան: Հաջորդ օրը Լինքոլնը մահանում է։
 
Ինչպես գիտնականների<ref name="Ranking Our Presidents">[http://history-world.org/pres.pdf "Ranking Our Presidents"] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20120131101450/http://history-world.org/pres.pdf|date=January 31, 2012}}. James Lindgren. November 16, 2000. International World History Project.</ref>, այնպես էլ հանրության կողմից<ref name="gallup">[http://www.gallup.com/poll/146183/Americans-Say-Reagan-Greatest-President.aspx "Americans Say Reagan Is the Greatest President"] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20120314210856/http://www.gallup.com/poll/146183/Americans-Say-Reagan-Greatest-President.aspx|date=March 14, 2012}}. Gallup Inc. February 28, 2011.</ref> Լինքոլնը դասվում է ԱՄՆ մեծագույն և ամենասիրելի նախագահների շարքին։
Տող 53 ⟶ 51՝
Մանուկ ժամանակ Լինքոլնը կարդացել էր [[Աստվածաշունչ]]ը, «Ռոբինզոն Կրուզոն», [[Եզովպոս]]ի առակները, «Ջորջ Վաշինգտոնի պատմությունը»<ref name="peoples" /><ref name="ReferenceA">[[Сэндберг, Карл|Сэндберг К.]] Линкольн / [[Сэндберг, Карл|Карл Сэндберг]]; сокр. пер. с англ. Б. Грибанова и Л. Шеффера. - Москва : Молодая гвардия, 1961. - 700 с стр. 15</ref>։ Քաղաքական գործիչ լինելու ժամանակ նա շատերին էր զարմացնում [[Սուրբ Գիրք|Սուրբ Գրքի]] մասին ունեցած գիտելիքներով, որտեղից էլ նա մեջբերումներ էր անում իր ելույթներում։ Դրա վառ օրինակն է Լինքոլնի «Բաժանված տուն» խոսքը, որի հիմնական մոտիվը եղել է երիտասարդ երկրի «կիսաստրուկ և կիսաազատ» կարգավիճակով գոյության անհնարությունը<ref name="hrono">http://www.hrono.ru биография Авраама Линколна - основные вехи, даты и описания.</ref>։ Բացի դրանից, Լինքոլնն օգնում էր հարևաններին գրել նամակներ՝ դրանով հղկելով իր քերականությունն ու ոճաբանությունը<ref>[[Сэндберг, Карл|Сэндберг К.]] Линкольн / [[Сэндберг, Карл|Карл Сэндберг]]; сокр. пер. с англ. Б. Грибанова и Л. Шеффера. - Москва : Молодая гвардия, 1961. - 700 с стр. 16</ref>։ Երբեմն նա ոտքով գնում էր երեսուն մղոն հեռավորության վրա գտնվող դատարանը, որպեսզի լսի իրավաբանների ելույթները։
 
Վաղ հասակում Աբրահամը օգնում էր իր ընտանիքին դաշտային աշխատանքներում, փող էր վաստակում տարբեր եղանակներով՝ աշխատելով փոստում, որպես փորագրիչ, տեսուչ և մակույկավար։ Որսորդությունից ու ձկնորսությունից խուսափում էր իր բարոյական համոզմունքների պատճառով։ Ֆիզիկապես Աբրահամը շատ ավելի զարգացած էր, քան իր հասակակիցները։հասակակիցները<ref>[http://www.skeletos.zharko.ru/main/G334 Некоторые считают, что многие способности Линкольна объясняются тем, что он страдал синдромом Марфана, но эти предположения не имеют под собой никаких научных доказательств]</ref>։
 
Լինքոլնի աշխարհայացքում ստրկատիրությունը զբաղեցրել է նշանակալից տեղ։ Նրա հորեղբայրը և իր հոր հորեղբայրը ունեին շատ ստրուկներ։ Լինկոլնի հայրը դատապարտեց ստրկությունը ինչպես բարոյական, այնպես էլ նյութական պատճառներով՝ լինելով բանվոր նա չէր կարող մրցակցել գերու աշխատանքի հետ։
Տող 67 ⟶ 65՝
1833 թվականին Լինքոլնը նշանակվեց Նյու-Սեյլեմի փոստապետ։ Դրա շնորհիվ նա շատ ազատ ժամանակ էր ունենում, որը նվիրում էր ուսումնասիրություններին։ Նոր պաշտոնը նրան հնարավորություն տվեց կարդալ քաղաքական բովանդակությամբ նամակներ՝ մինչ դրանց ուղարկելը։
 
1833 թվականի վերջում Լինքոլնը ստացավ տեսուչի պաշտոն։ Համաձայնելով այդ աշխատանքին՝ նա վեց շաբաթվա ընթացքում ինտենսիվ սովորեց Գիբսոնի «Տեղագրական գործի տեսությունն ու պրակտիկան» և Ֆլինտի «Երկրաչափության, եռանկյունաչափության և տեղագրության կուրս» գրքերը։գրքերը<ref>[[Сэндберг, Карл|Сэндберг К.]] Линкольн / [[Сэндберг, Карл|Карл Сэндберг]]; сокр. пер. с англ. Б. Грибанова и Л. Шеффера. - Москва : Молодая гвардия, 1961. - 700 с, стр. 30</ref>։
 
Նյու-Սեյլեմում ապրելու տարիներին Լինքոլնը հաճախ էր ստիպված լինում պարտքով գումար վերցնել։ Նրա՝ պարտքերն ամբողջությամբ մարելու սովորության շնորհիվ նա վաստակեց իր ամենահայտնի մականուններից մեկը՝ «Ազնիվ Էյբ»։<ref name="peoples" />
Տող 74 ⟶ 72՝
=== Իրավաբանի և քաղաքական գործչի կարիերայի սկիզբը ===
[[Պատկեր:Mary Todd Lincoln 1846-1847 restored cropped.png|մինի|170px|ձախից|Մերի Թոդը՝ Լինքոլնի կինը]]
1835 թվականին/26 տարեկանում/ Լինքոլնը ընտրվեց Իլինոյիս նահանգի Օրենսդիր խորհրդի անդամ։ Երբ Լինքոլը մտավ քաղաքական ասպարեզ, ԱՄՆ-ի նախագահը Էնդրյու Ջեքսոնն էր։ Լինքոլնը ողջունում էր նրա աջակցությունը ժողովրդի քաղաքական գործողություններին, սակայն չէր ընդունում նահանգների տնտեսական կյանքի պետական կարգավորման հարցերում Դաշնային կառավարության ձեռնպահ մնալը։մնալը<ref name="peoples" /> Վեհաժողովի նիստից հետո նա ավելի հաստատակամ, քան առաջ, սկսեց իրավունքի ուսումնասիրությունը։ 1836 թվականին ինքնուս Լինքոլնը քննություն է տալիս՝ իրավաբանի կոչում ստանալու համար։ Նույն թվականին Օրենսդիր ժողովում Լինքոլնին հաջողվում է հասնել նրան, որ նահանգների մայրաքաղաքը Վանդեյլիից տեղափոխվի դեպի [[Սփրինգֆիլդ (Իլինոյս)|Սփրինգֆիլդ]]։ 1837 թվականին նա ինքն էլ այնտեղ է տեղափոխվում։ Այնտեղ Ուիլիամ Բաթլերի հետ միասին միացավ «Ստյուարտ և Լինքոլն» ընկերությանը։ Երիտասարդ օրենսդիրն ու իրավաբանը արագ ձեռք բերեց վստահություն՝ շնորհիվ իր հռետորական ունակությունների և անբասիր համբավի։ Հաճախ հրաժարվում էր վերցնել անապահով քաղաքացիների վճարները, որոնց նա պաշտպանել էր դատարանում։ Մեկնում էր նահանգի տարբեր մասեր, որպեսզի մարդկանց օգներ դատավարությունների վերլուծությունների ժամանակ։ 1840 թվականին Լինքոլնը ծանոթանում է [[Կենտուկի]] նահանգից Մերի Թոդ/1818-1882 թթ/ անունով մի աղջկա հետ, և 1842 թվականի նոյեմբերի 4-ին նրանք ամուսնանում են։ Մերին ունենում է 4 որդի, որոնցից միայն ավագը՝ Ռոբերտ Լինքոլնն է բավական երկար ապրել։ Էդվարդ Լինքոլնը ծնվել է 1846 թվականի մարտի 10-ին և մահացել 1850 թվականի փետրվարի 1-ին Սփրինգֆիլդում։ Ուիլյամ Լինքոլնը ծնվել է 1850 թվականի դեկտեմբերի 21-ին ու մահացել 1862 թվականի փետրվարի 20-ին Վաշինգտոնում՝ հոր նախագահության ժամանակ։ Թոմաս Լինքոլնը ծնվել է 1853 թվականի ապրիլ 4-ին, մահացել է 1871 թվականի հուլիսի 16-ին Չիկագոյում։<ref name="young">Cathy Young "Co-opting Lincoln's sexuality" Boston Globe Jan 31, 2005</ref><ref>[http://www.powells.com/review/2003_12_15.html A Review by Gregory M. Lamb at www.powells.com] of "We Are Lincoln Men": Abraham Lincoln and His Friends" D. H. Donald</ref><ref name="R.Brookhiser">Richard Brookhiser [http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9F05E5D61439F93AA35752C0A9639C8B63 Was Lincoln Gay?] New York Times Jan 9, 2005</ref><ref>Michael Burlingame ''Afterword: The Intimate World of Abraham Lincoln'' pg 226-238 Free Press 2005 ISBN 0-7432-6639-0</ref>։
 
=== Քաղաքական կարիերան մինչև նախագահությունը ===
Տող 80 ⟶ 78՝
1846 թվականին Լինքոլնը Վիգերի կուսակցությունից ընտրվում է Ներկայացուցիչների պալատի անդամ (1847-1849)։ Վաշինգտոնում, չլինելով ազդեցիկ քաղաքական գործիչ, ակտիվ քարոզարշավներ էր կազմակերպում 11-րդ նախագահ Պոլկի վարած ամերիկա-մեքսիկական պատերազմական գործողությունների դեմ՝ համարելով այն Միացյալ Նահանգների կողմից անհիմն ագրեսիա։ Այնուամենայնիվ, Լինքոլնը կողմ էր քվեարկում Կոնգրեսի կողմից բանակին, զինվոր-հաշմանդամներին և պատերազմում ամուսին կորցրած կանանց միջոցներ տրամադրելու համար, բացի դրանից պաշտպանում էր նաև [[կանանց ընտրական իրավունք]] տրամադրելու պահանջը։ Լինքոլը ստրկության հակառակորդներից էր, սակայն ծայրահեղ քայլերի չէր գնում, կողմնակից լինելով ստրուկների աստիճանական ազատագրմանը, քանի որ Միության ամբողջականությունը սևամորթների ազատությունից ավելի վեր էր դասում։<ref name="amstd.spb.ru"/>
 
Հայտնի ամերիկա-մեքսիկական պատերազմին դեմ լինելը վնասում է Լինքոլնի հեղինակությանը իր հարազատ նահանգում, և նա որոշում է հրաժարվել Ներկայացուցիչների պալատում վերընտրվել։ 1849 թվականին Լինքոլնին տեղեկացնում են, որ նա նշանակվել է քարտուղար այն ժամանակ դեռ [[Օրեգոն]]ի տարածքում։տարածքում<ref>[[Сэндберг, Карл|Сэндберг К.]] Линкольн / [[Сэндберг, Карл|Карл Сэндберг]]; сокр. пер. с англ. Б. Грибанова и Л. Шеффера. - Москва : Молодая гвардия, 1961. - 700 с, с.83</ref>։ Այս առաջարկի ընդունումը Իլլինոյսում աճող նրա կարիերայի վերջը կլիներ, այդ պատճառով նա մերժեց նշանակումը։ Լինքոլնը հեռացավ քաղաքական ասպարեզից և հետագա տարիներին զբաղվում էր իրավաբանական գործունեությամբ։ Այդ տարիներին նա դարձավ նահանգի առաջատար իրավաբաններից մեկը, դարձավ «Իլլինոյիս Սենթրալ» երկաթուղու իրավական խորհրդականը։ Իր իրավաբանական կարիերայի 23 տարիների ընթացքում Լինքոլնը մասնակցել է շուրջ 5100 գործերի (բացառությամբ չգրանցվածների), իր գործընկերների հետ միասին նահանգի Գերագույն դատարանի առաջ հանդես է եկել գրեթե 400 անգամ։անգամ<ref>Данные взяты из статьи об Аврааме Линкольне в англоязычной википедии.</ref>։
 
1856 թվականին Լինքոլնն ու բազմաթիվ այլ վիգեր ընդգրկվում են 1854 թվականին ստեղծված Հանրապետական ​​կուսակցությանը, որը հանդես էր գալիս ստրկատիրության դեմ, և 1858 թվականին առաջադրվում է ԱՄՆ-ի սենատորի թեկնածու։ Ընտրություններում նրա մրցակիցը դեմոկրատ Սթիվեն Դուգլասն էր։ Լինքոլնի և Դուգլասի միջև բանավեճերը, որոնց ընթացքում քննարկվում էր ստրկատիրության հարցը, շատ հայտնի էին դարձել (որոշ մարդիկ դա անվանում էին բանավեճեր «փոքրիկ հսկա»-ի (Դուգլաս) և «մեծ կաթնակեր»-ի (Լինքոլն) միջև)։ Լինքոլնը աբոլիցիոնիստ չէր, սակայն ստրկության դեմ էր հանդես գալիս բարոյակականության հիմքեր ունենալով։ Նա ստրկությունը համարում էր անխուսափելի չարիք Հարավի ագրարային տնտեսության պայմաններում։ Հակառակ Դուգլասի բերած փաստարկներին, ով Լինքոլնին մեղադրում էր արմատականության մեջ, Աբրահամը հավաստիացնում էր, որ չի պայքարում հանուն սևամորթների քաղաքացիական և քաղաքական իրավունքների։ Ստրկության հարցը, նրա կարծիքով, մտնում է առանձին նահանգների իրավասության մեջ և դաշնային կառավարությունը այս հարցին միջամտելու սահմանադրական իրավունք չունի։ Դրա հետ մեկտեղ Լինքոլնը վճռականորեն դեմ էր արտահայտվում ստրկության տարածմանը նոր տարածքների վրա։ Ընտրություններում հաղթեց Սթիվեն Դուգլասը, սակայն Լինքոլնի «Բաժանված տունը» հակաստրկական ելույթը, որում նա ապացուցել էր «կիսաստրուկ և կիսաազատ» վիճակում երկրի գոյության հետագա անհնարինությունը, լայնորեն տարածվեց ԱՄՆ-ում՝ նրա հեղինակին տալով ստրկության դեմ մարտիկի համբավ։
Տող 124 ⟶ 122՝
=== Հոմսթեդ ===
[[Պատկեր:A&TLincoln.jpg‎|մինի|200px|ձախից|Նախագահ Լինքոլնն իր կրտսեր որդու՝ Թեդի հետ, 1864 թ.]]
Աբրահամ Լինքոլնի նախաձեռնությամբ 1862 թվականի մայիսի 20-ին ընդունվեց որոշում՝ Հոմսթեդի մասին, ըստ որի Միացյալ Նահանգների 21 տարին լրացած և Կոնֆեդերացիայի կազմում չկռված յուրաքանչյուր քաղաքացի հանրային ֆոնդից կարող է ստանալ ոչ ավել, քան 160 ակր (65 հեկտար) հողակտոր՝ գրանցման համար վճարելով 10 դոլար։ Օրենքը կիրառվեց 1863 թվականի հունվարի 1-ից։ Այն նորաբնակն, ով սկսել է զբաղվել հողագործությամբ և շինարարությամբ, հինգ տարի անց անվճար ստանում է սեփականության իրավունք այդ հողակտորի վրա։ Հողակտորը կարող է գնվել և նախատեսված ժամկետից շուտ՝ վճարվելով յուրաքանչյուր մեկ ակրի դիմաց 1.25 դոլար։ Հոմսթեդ - փաստաթղթով Միացյալ Նահանգներում հատկացվեց շուրջ 2 միլիոն հոմսթեդ՝ ընդհանուր մակերեսով մոտ 285 միլիոն ակր (115 հեկտար)։ Այդ օրենքը արմատապես լուծեց գյուղատնտեսության խնդիրը՝ ֆերմերային ճանապարհով զարգացումն ուղղորդելով դեպի այս բնագավառ։ Այսպիսով կարգավորվեց դատարկ տարածությունների հարցը՝ Լինքոլնի համար ապահովելով հասարակության լայն շերտերի աջակցությունը։աջակցությունը<ref name="hronos">Биография Авраама Линкольна на сайте «Хронос»</ref>։
 
=== Ստրուկների ազատագրումը ===
Տող 135 ⟶ 133՝
 
<blockquote>
«Մենք պետք է հանդիսավոր խոստանանք, որ այս մահերն ի զուր չեն լինելու և մեր ազգը Աստծո հոգածությամբ կստանա ազատության նոր աղբյուր։ Եվ այս կառավարությունը, որ ստեղծված է ժողովրդի կողմից, ժողովրդի մասնակցությամբ և հանուն ժողովրդի, երբեք չի վերանա երկրի երեսից։երեսից<ref>[http://onrevolution.narod.ru/get.htm Геттисбергская речь Авраама Линкольна]</ref>։
</blockquote>
 
Տող 179 ⟶ 177՝
{{ԱՄՆ-ի նախագահներ}}
{{արտաքին հղումներ}}
 
{{DEFAULTSORT:Լինքոլն, Աբրահամ}}
[[Կատեգորիա:Անձինք մետաղադրամների վրա|Լինքոլն, Աբրահամ]]