«CD»–ի խմբագրումների տարբերություն

Սեղմասկավառակը մշակվել և ներկայացվել է [[1980 թվական]]ին «[[Philips]]» և «[[Սոնի|Sony»]] ընկերությունների կողմից։ Որպես ազդանշանի կոդավորման եղանակ օգտագործվել է [[իմպուլսա-կոդային մոդուլում]]ը (ԻԿՄ, անգլ. Pulse Code Modulation, PCM), սեփական եղանակը, որը նախկինում կիրառվում էր մասնագիտացված թվային ձայնարկիչներում։ [[1982 թվական]]ին սկսվեց սեղմասկավառակների զանգվածային արտադրությունը Գերմանիայի [[Լանգենխագեն]] քաղաքի գործարանում՝ [[Հաննովեր]]ի մոտ։ Առաջին երաժշտական առեւտրային ՍՍ-ն լույս է տեսել 1982 թվականի հունիսի 20-ին։ Պատմությունը փաստում է, որ նրանում ձայնագրված է եղել [[ABBA]] խմբի «[[The Visitors]]» ալբոմը։ալբոմը<ref>[http://ko-online.com.ua/node/30707 Սեղմասկավառակն արդեն 25 տարեկան է | «Համակարգչային տեսություն» ամսագրի կայքը <!-- Վերնագիրը ավելացվել է -->]</ref>։

«Sony» ընկերության փոխնախագահ [[Նորիո Օգա]]ն<ref>Առկա են բազմաթիվ առասպելներ, որտեղ որպես գործող անձինք հանդես են գալիս նվազագույնը 4 հոգի կամ նրանցից խումբ՝ Նորիո Օգան, նրա կինը, «Sony» ընկերության նախագահների խորհրդի ներկայացուցիչի կինը՝ Ակիո Մորիտան և [[Բեռլինի ֆիլհարմոնիկ նվագախումբ|Բեռլինի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի]] [[դիրիժոր]] [[Հերբերտ ֆոն Կարայան]]ը, որը գրում էր երաժշտությունը «Philips»-ի դուստր ձայնագրման ընկերության «Polygram»-ի հետ կնքած պայմանագրով։</ref>, լինելով երաժիշտ<ref>[http://www.sony.net/SonyInfo/News/Press_Archive/199906/99-054/index.html Sony Chairman Norio Ohga Receives Honorary Doctorate from McGill University in Canada]{{ref-en}}</ref>, իր հերթին ենթադրում էր, որ սկավառակը պետք է ներառեր [[Բեթհովենի իններորդ սիմֆոնիա]]ն։ Այդ դեպքում, նրա կարծիքով, սկավառակների միջոցով կարելի կլիներ տարածել դասական երածշտության 95%։<ref>[http://www.sony.net/Fun/SH/1-20/h1.html Sony History]{{ref-en}}</ref><ref>[http://web.archive.org/web/20080129201342/www.research.philips.com/newscenter/dossier/optrec/beethoven.html Optical Recording: Beethoven’s Ninth Symphony of greater importance than technology]{{ref-en}}</ref>։

Հետագա ուսումնասիրությունները ցույց տվեցին, որ, օրինակ՝ իններորդ սիմֆոնիան [[Բեռլինի ֆիլհարմոնիկ նվագախումբ]]ի կատարմամբ՝ [[Հերբերտ ֆոն Կարայան]]ի ղեկավարմամբ ունեցել է 66 րոպե տեւողություն։ Առավել երկարատեւ կատարումը դարձավ [[Վիլհելմ Ֆուրտվենգլեր]]ի ղեկավարմամբ սիֆոնիայի կատարումը [[Բայրոյթի փառատոն]]ի ժամանակ — 74 րոպե։ Հենց դա էլ հիմք հանդիսացավ սկավառակի տարողության որոշման հարցում։հարցում<ref>[https://archive.is/20130209073316/www.wired.com/science/discoveries/news/2008/12/dayintech_1216 Beethoven’s Birth in Bonn Leads to Longer CDs]{{ref-en}}</ref><ref>[http://www.marantzphilips.nl/The_cd_laser/ The CD story]{{ref-en}}</ref>։

«Ինչպես դեպքերի մեծամասնությունում, գեղեցիկ պատմությունը ոչ մի առնչություն չունի իրական կյանքի հետ։ Այդ պատմությունը առաջացել է «Philips» ընկերության հանրային կապերի գործակալների գրչի տակից», — կարծում է «Philips»-ի գլխավոր ճարտարագետ [[Կեես Սխոուխամեր Իմմինկ]]ը։ Ըստ նրա, իրականությունն այլ է եղել։ [[Հաննովեր]]ի մոտ «Philips»-ն արդեն պատրաստել էր սեղմասկավառակների արտադական գիծը «[[PolyGram]]» գործարանում։ Նվազագույն ժամկետում հնարավոր էր արտադրել 115 մմ տրամագծով սկավառակներ։ 120 մմ չափերով սկավառակների արտադրությունը պահանջում էր ժամանակ և զգալի դրամական ծախսեր, քանի որ այն կապված էր հանդերձանքի փոխարինման հետ։ Իմմնիկի կարծիքով, «Sony»-ն չցանկացավ հարմարվել իրավիճակին, որ «Philips»-ը շուկա մուտք գործելու առավելություն կստանա։կստանա<ref>[http://www.exp-math.uni-essen.de/~immink/pdf/beethoven.htm Shannon, Beethoven, and the Compact Disc]{{ref-en}}</ref>։

Բարձր խտությամբ գրանցման տեխնոլոգիայի հիմքում ընկած է երկու նոր սկզբունքների կիրառումը, որոնք թույլ են տալիս սովորական կրիչի — CD-R սկավառակի վրա երկու անգամ ավելի շատ տվյալներ գրել։գրել<ref>[http://www.dvd-r.ru/technology/article/hd_burn.htm HD-BURN. գրանցելի սեղմասկավառակների գրանցման նոր տեխնոլոգիա]</ref>։

Սեղմասկավառակ ձեւաչափով առաջին երաժշտական ալբոմը [[Բիլի Ջոելի]]ի «[[52nd Street]]» էր։էր<ref>[http://1001facts.info/tag/pervyj-telefonnyj-zvonok/ 1000 և 1 փաստ]</ref>։