«Գալիլեո Գալիլեյ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 68.
Հոգևոր ընդդիմությունը հելիոցենտիկությանը հակադրվում էր աստվածաշնչյան [[Սաղմոններ|Սաղմոսներով]]՝ 93:1, 96:10, այդ թվում այն տեքստը, որտեղ ասվում է, որ «երկիրը ամուր դրված է և այն հնարավոր չէ շարժել»: Նույն կերպ 104: 5 Սաղմոսը ասում է՝ «Աստված դրել է երկիրը իր հիմքերի վրա, այնպես, որ այն հնարավոր չլինի շարժել»: Այնուհետև ասվում է, որ «արևը դուրս է գալիս, պտտվում և վերադառնում իր տեղը»<ref name="Bellarmine quote">[[#Reference-Brodrick-1965|Brodrick (1965, c1964, p. 95)]] quoting [[Robert Bellarmine|Cardinal Bellarmine's]] letter to [[:it:Paolo Antonio Foscarini|Foscarini]], dated 12 April 1615. Translated from [[#Reference-Favaro-1890|Favaro]] [http://moro.imss.fi.it/lettura/LetturaWEB.DLL?VOL=12&VOLPAG=171 (1902, 12:171–172)] {{it icon}}.</ref>:
Գալիլեյը պաշտպանում էր իր արևակենտրոն համակարգը իր 1609 թվականի ('[[Sidereus Nuncius]]' '1610) աստղադիտական դիտումներով: 1613 թվականի դեկտեմբերին Ֆլորենցիայի բարձրագույն իշխանուհի Կրիստինան վիճաբանեց Գալիլեյի հետևորդներից մեկի՝ [[Բենեդետո Կաստելի|Բենեդետո Կաստելիի]] հետ: Մորիս Ֆինոկիարոյի խոսքերով, դա տեղի ունեցավ ընկարական և սիրալիր մթնոլորոտում և հետաքրքրասիրության հողի վրա: Այս միջադեպի տպավորության տակ Գալիլեյը Բենեդետո Կաստելիին ուղղված նամակում գրեց, որ հելիոցենտրիկությունը բնավ չի հակասում աստվածաշնչյան պնդումներին և որ Աստվածաշունչը հանդիսանում է հավատքի և բարոյականության հեղինակություն և ոչ գիտության: Նամակը չտպագրվեց, սակայն լայնորեն տարածվեց:
1615 թվականին,հելիոցենտրիկության վերաբերյալ, Գալիլեյի աշխատանքները հայր Նիկոլո Լորինիի կողմից ներկայացվեցին հռոմեական ինկվիզիցիային, նա պնդում էր, որ Գալիլեյը և իր հետևոդները փորձում էին վերաիմաստավորել [[Աստվածաշունչ|Աստվաածաշունչը]], որը գնահատվեց որպես Տրենտյան խորհրդի խախտում և [[Բողոքականություն|Բողոքականության]] պես վտանգավոր էր դիտվում<ref name="Langford 1992, p.56-57">Langford (1992), pp. 56–57</ref>Լորինին Loriniայդպես specificallyէր citedներկայացնում Galileo'sԿաստելլին letterուղված toԳալիլեյի Castelli.նամակը<ref>Finocchiaro (1989), pp. 28 & 134.</ref>: Գալիլեյը գնաց Հռոմ, որպեսզի պաշտպանի իրեն և իր կոպեռնիկոսյան ու աստվածաշնչյան գաղափարները: 1616 թվականի սկզբին մոնսինյոր Ֆրանչեսկո Ինգոլին Կոպերնիկոսի համակարգը ժխտող [[Էսսե|էսսե]] ուղարկելով Գալիլեյին, սկսեց իր երկխոսությունները նրա հետ: Հետագայում Գալիլեյը հայտարարեց, որ, իր կարծիքով, այդ էսսեն կարևոր դեր խաղաց կոպեռնիկության ակցիայի դեմ կարևոր դեր ունեցավ<ref>[[#Reference-Graney-2015|Graney (2015, pp. 68–69)]] Ingoli's essay was published in English translation for the first time in 2015.</ref>: Մորիս Ֆինոկիարոյի խոսքերով, հավանաբար, Ինգոլիի վճռական որոշումը վեճի վերաբերյալ և էսսեն ինկվիզիցիայի գործունեության համար «գլխավոր և ուղղակի հիմք» հանդիսացան<ref>[[#Reference-Finocchiaro-2010|Finocchiaro (2010, pp. 72)]]</ref>: Էսսեն համարյա տասնութ ֆիզիկական և մաթեմատիկական արգումենտ էր պարունակում հելիոցենտրիկության դեմ: Նա հիմք էր ընդունել Տիխո Բրահեյի արգումենտները, առ այն որ, աստղերը պետք է Արեգակից բավականաչափ մեծ են: Ինգոլին գրում է, որ մինչ աստղերը եղած հեռավորությունը հելիոցենտրիկ տեսության մեջ «ճշգրտորեն ապացուցում է ...անշարժ աստղերը այդպիսի չափեր ունեն, քանի որ կարող են գերազանցել կամ հավասարվել Երկրի ուղեծրի շրջանը»<ref>[[#Reference-Graney-2015|Graney (2015, p. 71)]]</ref>:
 
=== Պադովա (1592-1610) ===