«Քվանտային մեխանիկա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
վրիպակներ
Տող 93.
Անորոշությունների սկզբունքը ծագում է երկու ցանկացած փոփոխական վիճակների միջև, որոնք նկարագրվում են չկոմուտացվող օպերատորներով։
 
===== ԿոօրդինատիԿոորդինատի և իմպուլսի անորոշություն =====
 
Դիցուք <math>\Delta x\,</math>-ը <math>x\,</math> առանցքով շարժվող մասնիկի <math>M\,</math> կոօրդինատիկոորդինատի միջին քառակուսային շեղումն է, <math>\Delta p\,</math>-ն՝ իմպուլսի միջին քառակուսային շեղումը։
<math>\Delta x\,</math> և <math>\Delta p\,</math> մեծությունները կապված են հետևյալ անհավասարությամբ՝
:<math> \Delta x \Delta p \frac{\hbar}{2} </math>
որտեղ <math>h</math>-ը Պլանկի հաստատունն է, իսկ <math>\hbar=\frac h {2\pi}</math>։
Համաձայն անորոշությունների սկզբունքի՝ հնարավոր չէ բացարձակ ճշգրտությամբ միաժամանակ որոշել մասնիկի կոօրդինատներըկոորդինատները և արագությունը։ Օրինակ, Որքան մեծ է մասնիկի կոօրդինատիկոորդինատի որոշման ճշգրտությունը, այնքան փոքր է արագության որոշման ճշգրտությունը։
 
===== Էներգիայի և ժամանակի անորոշություն =====
Տող 123.
*Սովորաբար քվանտային մեխանիկան ձևակերպվում է ոչ ռելյատիվիստական համակարգերի համար։ Ստանդարտ քվանտամեխանիկական մոտեցման շրջանակներում, ինչը ենթադրում է, որ համակարգի մասնիկների թիվը հաստատուն է, ռելյատիվիստական էներգիա ունեցող մասնիկների դիտարկումը բախվում է դժվարությունների հետ, քանի որ բավականաչափ մեծ էներգիայի դեպքում մասնիկները կարող են փոխակերպվել մեկը մյուսի։ Այդ դժվարությունները վերանում են դաշտի քվանտային տեսությունում, որը և ռելյատիվիստական քվանտային համակարգերի ինքնահամաձայնեցված տեսությունն է։
*Քվանտային մեխանիկայի կարևոր հատկություններից մեկը համապատասխանության սկզբունքն է. Քվանտային մեխանիկայի շրջանակներում ապացուցվում է, որ գործողության մեծ արժեքների սահմաններում (քվազիդասական սահման) և այն դեպքում, երբ քվանտային համակարգը համագործակցում է արտաքին աշխարհի հետ (ապակոհերենտություն) քվանտային մեխանիկայի հավասարումները վերածվում են դասական մեխանիկայի հավասարումների (Էռենֆեստի թեորեմը)։ Այսպիսով, քվանտային մեխանիկան չի հակասում դասական ֆիզիկային, այլ լրացնում է նրան միկրոսկոպական տիրույթներում։
*Քվանտային համակարգերի որոշ հատկություններ (կոօրդինատըկոորդինատը և իմպուլսը միաժամանակ չափելու անհնարինությունը, մասնիկի որոշակի հետագծի գոյություն չունենալը, հավանակային նկարագրումը, դիտարկվող մեծությունների միջին արժեքների դիսկրետությունը) անսովոր են թվում։ Դա չի նշանակում, որ դրանք ճիշտ չեն, այլ նշանակում է, որ մեր առօրյա ինտուիցիան երբեք չի բախվել նման երևույթների հետ, այսինքն՝ այս դեպքում “առողջ բանականությունը” չի կարող չափանիշ լինել, քանի որ այն պիտանի է միայն մակրոսկոպական համակարգերի համար։
*Քվանտային մեխանիկան ինքնահամաձայնեցված մաթեմատիկական տեսություն է, որի կանխատեսումները համաձայնվում են փորձի հետ։ Ներկայումս առօրյա կյանքում օգտագործվող մեծ թվով սարքերի աշխատանքը հիմնված է քվանտային մեխանիկայի օրենքների վրա, օրինակ՝ լազերը կամ սկանավորող թունելային միկրոսկոպը։
*Դասական մեխանիկան անընդունակ է բացատրել էլեկտրոնների շարժումը ատոմի միջուկի շուրջ։ Օրինակ, համաձայն դասական էլեկտրադինամիկայի, ատոմի միջուկի շուրջը մեծ արագությամբ պտտվող էլէկտրոնը պետք է էներգիա ճառագի։ Այդ դեպքում պետք է նվազի նրա կինետիկ էներգիան և էլեկտրոնը պետք է ընկնի միջուկի վրա։ Տարրական մասնիկների մակարդակում գործող պրոցեսների համար պահանջվեց նոր տեսություն։ Քվանտային տեսությունը միանգամայն նոր հայացք է համակարգին, այն թույլ է տալիս մեծ ճշտությամբ նկարագրել էլեկտորնների և ֆոտոնների անսովոր վարքը։