«Յոթ իմաստուն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 11.
* [[Թալես Միլեթացի]]
* [[Սոլոն|Սոլոն Աթենացի]]
* [[Բիանտ Պրիենացի]]
* [[Պիթակ Միթիլենացի]]
 
Ընդ որում, Թալեսը միշտ առաջինն է ցանկում<ref>[https://www.gumer.info/bogoslov_Buks/Ateizm/schahn/index.php Шахнович М. Происхождение философии и атеизм]</ref>։
 
Մեզ հասած ամենավաղ ցանկը բերված է պլատոնյան «Պրոտագոր» երկխոսության մեջ (Ք․ա․6-րդ դար)<ref>[https://www.gumer.info/bogoslov_Buks/Ateizm/schahn/index.php Шахнович М. Происхождение философии и атеизм]</ref>, այդտեղ էլ հաղորդվում է դրանց մասին ավանդույթը<ref>[https://www.gumer.info/bogoslov_Buks/Ateizm/schahn/index.php Шахнович М. Происхождение философии и атеизм]</ref>։
Տող 24.
Ավելի ուշ [[Դիոգենես Սինոպացի|Դիոգենեսի]] ցանկում քիչ հայտնի Միսոնի փոխարեն նշված է կարինֆացի բռնակալ Պերիանդրը<ref>[https://www.gumer.info/bogoslov_Buks/Ateizm/schahn/index.php Шахнович М. Происхождение философии и атеизм]</ref><ref>[http://centant.spbu.ru/centrum/publik/books/paradoxa/005.htm Э. Д. Фролов. Парадоксы истории — парадоксы античности<!-- Заголовок добавлен ботом -->]</ref>։ Նշվում է, որ այն կարող է Պլատոնի ցանկի փոփոխված տարբերակը լինել<ref>[https://www.gumer.info/bogoslov_Buks/Ateizm/schahn/index.php Шахнович М. Происхождение философии и атеизм]</ref><ref>[http://www.sno.pro1.ru/projects/pisistratides/varia/makarovII.htm Макаров И.А. Тирания и Дельфы в рамках политической истории Греции второй половины VII-VI в. до н.э<!-- Заголовок добавлен ботом -->]</ref>։
 
Դիոգենեսի համոզմամբ այդ ցանկի մեջ մտնում էր Ակուսիլիասը, [[Անաքսագորաս]], [[Արիստիդես Աթենացի|Արիստոդեսը]], Լասը, Լեոֆանոսը, Լինը, [[Օրփեոս|Օրփեոսը]], Պամփիլիոսը, [[Պիսիստրատոս]], [[Պյութագորաս]], [[Ֆերեկիդը]], [[Էպիմենիդը]], [[Էպիհարմը]]<ref>[http://ulli-u.livejournal.com/59741.html Обрывок пергамента — Семь мудрецов Древней Греции]</ref><ref name="DL" />։
 
Ա.Ն. Չանիշևը գրում է. «Յոթ իմաստունների» իմաստությունը չի կարող վերագրվել ո՛չ գիտությանը, ո՛չ դիցաբանությանը: Այստեղ, ըստ երևույթին, դրսևորվում է փիլիսոփայության երրորդ հոգևոր աղբյուրը` առօրեական գիտակցությունը, հատկապես այն, ինչը հասնում է կենցաղային իմաստության մակարդակին, որն արտահայտվում է առածների և ասացվածքների մեջ, երբեմն վերածվում է մեծ ընդհանրացման և ստանում մեծ խորություն<ref name="Чанышев" />: