«Գալիլեո Գալիլեյ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 65.
[[Պատկեր:Galileo facing the Roman Inquisition.jpg|thumb|''Գալիլեյը հռոմեական ինկվիզիցիայի առջև'' Կրիշտիանո Բանտի նկարը 1857 թ.]]
Ամբողջ աշխարհում, մինչ եկեղեցու հետ Գալիլեյի բախումը, կրթված մարդկանց մեծամասնությունը հարում էր կամ արիստոտելյան երկրակենտրոն համակարգին, համարելով, որ Երկիրը Տիեզերքի կենտրոնն է և բոլոր եկնային մարմինները պտտվում են Երկրի շուրջը<ref>{{cite book |last=Blackwell |first=Richard |title=Galileo, Bellarmine, and the Bible |date=1991 |publisher=University of Notre Dame Press |location=Notre Dame |isbn=978-0-268-01024-9 |page=25 |url=https://books.google.com/books/about/Galileo_Bellarmine_and_the_Bible.html?id=MHnwAAAAMAAJ}}</ref> կամ էլ [[Տիխո Բրահե|Տիխո Բրահեյի]] առաջարկած [[Տիխոյան համակարգ|Տիխոյան համակարգին]], որը արևակենտրոն ու երկրակենտրոն համակարգերի միավորումն էր, ըստ որի Տիեզերքի կենտրոնում Երկիրն էր, նրա շուրջը պտտվում էին Արեգակն ու Լուսինը, իսկ մնացած, այն ժամանակ հայտնի, հինգ մոլորակները պտտվում էին Արեգակի շուրջը:{{sfn|Hannam|2009|pp=303-316}}
Գալիլեյան գրառումների և հելիոցենտրիկ համակարգի ընդդիմությունը նրաց դեմ միավորեցին գիտական և հոգևոր փաստարկներ: Գիտական ընդդիմությունը սերում էր Տիխո Բրահեյից և ուրիշներից, և առաջնորդվում էր այն փաստով, որ եթե հելիոցենտիկությունը ճիշտ լիներ, ապա յուրաքանչյուր տարի պետք է դիտվեր [[Պարալաքս|աստղային պարալաքս]], որը մինչ այդ ոչ մի անգամ չէր դիտվել: Կոպեռնիկոսը և Արիստրախը ճիշտ էին նկատել, որ պարալաքսը այնդան չնչին էր, որովհետև աստղերը հեռու էին: Սակայն Տիխոն հակառակվեց, ասելով, որ աստղերը ունեյին չափելի անկյունային չափեր, և եթե աստղերը այդչափ հեռու լինեին և նրանց տեանելի չափերը համընկնում է նրանց ֆիզիկական չափերի հետ, ապա նրանք շատ ավելի մեծ կլինեինն Արեգակից: Տիխոյի համակարգում աստղերը ավելի հեռու էին քան Սատուռնը, իսկ Արեգակն ու աստղերը դիտարկված էին ըստ իրենց չափերի<ref name="Graney and Danielson, 2014">Graney and Danielson ([[#CITEREFGraneyDanielson2014|2014]]).</ref>:
=== Պադովա (1592-1610) ===
| |||