«Ў»–ի խմբագրումների տարբերություն

| հնչույթ =

}}

 

Ծագում է «կարճ իժիցա» նշանից (օրինակ՝ ''Іереѵ̆ская власть'', ''пучина Егеѵ̆ская'' և այլն), որը կիրառվել է 16-րդ դարի վերջի և 17-րդ դարի սկզբի որոշ արևմաեվրոպական հրատարակություններում, իսկ ավելի անմիջական եղանակով՝ ուշ առաջացած «գամմայաձև կարճ ուկ» նշանից, որը կիրառվել է ռումինական կյուրեղագիր հրատարակություններում, որտեղից [[1837]] թվականին փոխառվել է (արդեն գրեթե այժմյան տեսքով) ուկրաինական քնարերգության «Դնեստրի ջրահարս» ժողովածուի կազմողների կողմից, որի մասին առաջաբանում գրված է հետևյալը. «приймилисмо сербскоє ''џ'' (виџу ''wydzu'') и волоскоє ''ў'' (аў, ''αυ Erazm. Rotterd.,'' au, еў, ''ευ'': спѣваў, ''spiwαυ;'' душеў, ''dušευ'')…» (<ref>[http://mnib.malorus.org/kniga/117/] с. V</ref>), այսինքն՝ «մենք օգտագործել ենք սերբական Џ և վալաշական (ռումինական) Ў»։ Այդ ժողովածուի մեջ տառն առավելապես գրվել է ստուգաբանորեն [л]-ի տեղում, որն անցնում է վանկ չկազմող [у]-ին (ինչն այսօր [[Ուղղագրություն|ուղղագրության]] մեջ արտահայտվում է В տառով)։