«Մոդեստ Մուսորգսկի»–ի խմբագրումների տարբերություն

 

Բալակիրևի ղեկավարությամբ Մուսորգսկին սկսել է լրջորեն պարապել կոմպոզիցիա, 1858 թվականին թողել է զինվորական ծառայությունը։ 1863–1866 թվականներին աշխատել է «Սալամբո» օպերայի վրա (ըստ [[Գյուստավ Ֆլոբեր]]ի [[Սալամբո|համանուն վեպի]], անավարտ է), որն աչքի է ընկնում ժողովրդական–մասսայական տեսարանների դրամատիզմով։

1860-ական թվականների կեսերին ձևավորվել է Մուսորգսկու՝ ռեալիստ արվեստագետի աշխարհայացքը։ Անդրադառնալով ժողովրդի կյանքից վերցված սուր սոցիալական թեմաների՝ ստեղծել է [[Նիկոլայ Նեկրասով]]ի, [[Տարաս Շևչենկո]]յի, [[Ալեքսանդր Օստրովսկի|Ալեքսանդր Օստրովսկու]] և սեփական տեքստերով երգեր ու ռոմանսներ («Կալիստրատ», «Երյոմուշկայի օրորոցայինը», «Որբուկը», «Սեմինարիստ» և այլն), որոնցում կերտել է վառ բնութագրական մարդկային կերպարներ։