«Վերածննդի կերպարվեստ»–ի խմբագրումների տարբերություն

1527 թ.–ին կայսերական զորքերի կողմից [[Հռոմ]]ը կողոպտվելուց հետո իտալական [[Վերածնունդ]]ը հայտնվում է ճգնաժամի մեջ։ [[Ռաֆայել Սանտի|Ռաֆայելի]] ուշ արվեստում արդեն իսկ նկատվում է գեղարվեստական նոր գիծ՝ [[մաներիզմ]]: Այս շրջանին հատուկ են գծերի պրկվածությունը և կոտրատվածությունը, արտաքինի, հաճախ՝ մերկ, ձգվածությունը, անգամ ձևախախտությունը, դիրքերի լարվածությունը և անբնականությունը, անսովոր կամ արտասովոր տպավորությունները՝ կապված չափսերի, լուսավորության կամ հեռանկարի հետ, գունային խայթող գամմայի կիրառումը, հորինվածքի ծանրաբեռնվածությունը և այլն։ [[Մաներիզմ]]ի առաջին վարպետները՝ [[Պարմիջանինո]]ն, [[Պոնտորմո]]ն, [[Անյոլո Բրոնձինո|Բրոնձինո]]ն, ապրում և աշխատում էին [[Ֆլորենցիա]]յում՝ [[Մեդիչիներ|Մեդիչի]] տան [[դուքս]]երի արքունիքում։ Ավելի ուշ [[Մաներիզմ|մաներիստային]] նորաձևությունը տարածվեց ամբողջ [[Իտալիա]]յով և դրա սահմաններից դուրս։ 1590-ականներին մաներիզմին փոխարինելու եկավ [[բարոկկո]]յի արվեստը (անցումային փուլի ներկայացուցիչներն են [[Տինտորետտո]]ն և [[Էլ Գրեկո]] ներկայացուցիչների հետ մեկտեղ։ն)։