«Յոթ իմաստուն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 26.
Ավելի ուշ [[Դիոգենես Սինոպացի|Դիոգենեսի]] ցանկում քիչ հայտնի Միսոնի փոխարեն նշված է կարինֆացի բռնակալ Պերիանդրը<ref name="Чанышев" /><ref>[http://centant.spbu.ru/centrum/publik/books/paradoxa/005.htm Э. Д. Фролов. Парадоксы истории — парадоксы античности<!-- Заголовок добавлен ботом -->]</ref>։ Նշվում է, որ այն կարող է Պլատոնի ցանկի փափոխված տարբերակը լինի<ref name="Чанышев" /><ref>[http://www.sno.pro1.ru/projects/pisistratides/varia/makarovII.htm Макаров И.А. Тирания и Дельфы в рамках политической истории Греции второй половины VII-VI в. до н.э<!-- Заголовок добавлен ботом -->]</ref>։
Դիոգենեսի համոզմամբ, այդ ցանկի մեջ մտնում էր Ակուսիլիասը, [[Անաքսագորաս]], [[Արիստիդես Աթենացի|Արիստոդեսը]], Լասը, Լեոֆանոսը, Լինը, [[Օրփեոս|Օրփեոսը]], Պամփիլիոսը, [[Պիսիստրատոս]], [[Պյութագորաս]], Ֆերեկիդը, Էպիմենիդը, Էպիհարմը <ref>[http://ulli-u.livejournal.com/59741.html Обрывок пергамента — Семь мудрецов Древней Греции]</ref><ref name="DL" />։
Ա.Ն. Չանիշևը գրում է. «Յոթ իմաստունների» իմաստութունյունը չի կարող վերագրվել ո՛չ գիտությանը, ո՛չ դիցաբանության: Այստեղ, ըստ երևույթին, դրսևորվում է փիլիսոփայության երրորդ հոգևոր աղբյուրը`առօրեական գիտակցությունը, հատկապես այն, ինչը հասնում է կենցաղային իմաստության մակարդակին, որն արտահայտվում է առածների և ասացվածքների մեջ, երբեմն վերածվում է մեծ ընդհանրացման և ստանում մեծ խորություն<ref name="Чанышев" />:
| |||