«Միակամություն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 1.
'''Մոնոֆելիտություն (Միակամություն)''', [[Բյուզանդիա]]յում [[7-րդ դար]]ում ձևավորված քրիստոնեական դավանաբանական ուսմունք։ Հեղինակներն են Թեոդորոս Փառանաի եպիսկոպոսը և [[Կ․ Պոլիս|Կ․ Պոլսի]] պատրիարք Սարգիսը։ Ընդունելով երկաբնակների վարդապետությունը՝ միակամության հետևորդները գտնում էին, որ [[Հիսուս Քրիստոս]]ն ունի մեկ կամք և մեկ ներգործություն։ Սրանով մոնոֆելիտները (միակամներ) ցանկանում էին հաշտեցնել միաբնակներին (մոնոֆիզիտներ) և երկաբնակներին ու վերամիավորել պառակտված եկեղեցին։ 680 թվականի Կ․ Պոլսի [[Տիեզերական ժողովներ|տիեզերական ժողովում]] քաղկեդոնական եկեղեցիները միակամությունը դիտեցին որպես միաբնակության մի նոր արտահայտություն և դատապարտեցին այն․ ընդունվեց Հիսուս Քրիստոսին երկու կամք, երկու բնություն և երկու ներգործություն վերագրող սկզբունքը։ Միակամության մերժումով ավելի խորացավ միաբնակ և երկաբնակ [[եկեղեցի]]ների մեկուսացումը։
{{ՀՍՀ|հատոր=7|էջ=522}}
| |||