«Շիա իսլամ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Մուհամմադը երեք տարի շարունակ գաղտնի է քարոզել իսլամը։ Միայն 4-րդ տարում Մուհամմադը բացեիբաց առաջարկել է իր հարազատներին ընդունել իսլամ<ref>{{cite quran|26|214|style=ref}}.</ref> և բանու հաշիմը ցեղին հավաքել է մի հանդիսավոր արարողության ժամանակ։ Խնջույքի ժամանակ, երբ Մուհամմադը փորձել է հրավիրել նրանց՝ ընդունելու իսլամ, Աբու Լահաբը նրան կոպտորեն ընդհատել է, որից հետո բոլորը հեռացել են։ Մարգարեն հանձնարարել է Ալիին կրկին 40 հոգու հավաքել։ Երկրորդ անգամ արդեն Մուհամմադը քարոզել է իսլամը և հրավիրել նրանց միանալ իրեն<ref>{{cite book|last1=Razwy|first1=Sayed Ali Asgher|title=A Restatement of the History of Islam & Muslims|page=54}}</ref>։ Նա ասել է՝

Ալին միակն էր, ով արձագանքել է Մուհամմադի կոչին։ Մուհամադը ասել է նրան նստել և «Սպասի՛ր։ Գուցե քեզնից ավելի մեծ մեկը արձագանքի իմ կոչին»։ Մուհամմադը երկրորդ անգամ է հարցրել բանու հաշիմ ցեղի անդամներին։ Կրկին միայն Ալին է արձագանքել, և կրկին Մուհամմադը ասել է նրան սպասել։ Ի վերջո Մուհամմադը երրորդ անգամ է դիմել ցեղին։ Ալին միակ կամավորն է եղել։ Այս անգամ Մուհամմադը ընդունել է Ալիին։ Մուհամմադը «Ալիին իր մոտ է տարել, սեղմել իր սրտին և ասել հավաքվածներին՝ նա է իմ վեզիրը, ժառանգորդն ու փոխանորդը։ Լսե՛ք և ենթարկվե՛ք նրա հրամաններին»<ref>{{cite book|title=A Restatement of the History of Islam & Muslims|last1=Razwy|first1=Sayed Ali Asgher|page=55}}</ref>։ Մեկ այլ պատմության համաձայնհամաձայն՝ երբ Մուհամմադը ի վերջո ընդունել է Ալիի առաջարկը, նա «գրկել է երիտասարդին, սեղմել իր կրծքին» և ասել է․ «Ահա իմ եղբայրը, վեզիրն ու փոխանորդը․․․ Թող բոլորը լսեն նրա խոսքը և ենթարկվեն նրան»<ref>{{cite book|title=The Life of Mohammed|last1=Irving|first1=Washington}}</ref>։ Ռիչարդ Բերթոնը 1898 թվականի իր գրքում խնջույքի մասին գրել է․ «Ի դեմս Ալիի՝ Աբու Տալիբի որդու, Մուհամմադը ձեռք է բերել մի հավատացյալի, ով հազար սուր արժի»<ref>{{cite book|last1=Burton|first1=Sir Richard|title=(The Jew the Gypsy and El Islam|date=1898|location=San Francisco}}</ref>։