«Մասնակից:Ռոզա Բարսեղյան/Ավազարկղ Ա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 16.
Բիթլզի հնարավոր բաժանման մեկ այլ գործոն էր Ջորջ Հարիսոնի աճը որպես անկախ կոմպոզիտոր, խմբի կարիերայի երկրորդ կեսում<ref>''The New Rolling Stone Encyclopedia of Rock & Roll'', p. 419.</ref>{{sfn|The Beatles|2002|p=311}}: Վաղ տարիներին [[Ջոն Լենոն|Լենոնը]] և [[Փոլ ՄաքՔարթնի|ՄաքՔարթնին]] քառյակի հիմնական երգահաններն ու վոկալիստներն էին, իսկ Հարիսոնն ու Սթարն ավելի երկրորդական դեր էին գրավում: Որպես կանոն, Լենոնն ու ՄաքՔարթնին մեկական երգ էին գրում յուրաքանչյուր սկավառակի համար, որը կատարում էր Սթարը, իր հերթին Հարրիսոնը կա՛մ ձայնագրում էր հին ստանդարտի քավեր տարբերակը, կա՛մ իր սեփական որևէ երգ{{sfn|Spizer|2005|p=337}}: 1965թ.-ից սկսած Հարրիսոնի ստեղծագործությունները դարձան ավելի հասուն և որակյալ<ref name="lewisohn">Mark Lewisohn, ''Beatles Recording Sessions'', Gardners Books, 2005</ref>: Աստիճանաբար, խմբի մյուս անդամները ընդունեցին նրա պոտենցիալը` որպես երգահան<ref name="DK" /><ref name="wenner" />{{sfn|Spizer|2005|p=336}}<ref name="lewisohn" />:
 
Թեև Հարիսոն իրեն դրսևորեց որպես տաղանդավոր հեղինակ և պրոդյուսեր, նրա բազմաթիվ գաղափարներ շարունակում են մերժվել Լենոնի և ՄաքՔարթնիի գերիշխող տանդեմի կողմից, հատկապես 1967թ-ից հետո<ref>The Editors of ''Rolling Stone'', p. 38.</ref>: Մասամբ, սա վկայում է երեք հեղինակների միջև ալբոմում տեղ գտնելու համար աճող մրցակցության մասին, սակայն իրավիճակը խորացրեց կիթառահարի հիասթափությունն ու նպաստեց Բիթլզից նրա օտարացմանը<ref>«George Harrison Interview», ''Crawdaddy'' magazine, February 1977</ref>: Հարիսոնը խմբի առաջին անդամն էր, ով թողարկեց [[Wonderwall Music|«Wonderwall Music»]] սոլո ալբոմը{{sfn|Rodriguez|2010|p=9}}, որի մեծ մասը արձանագրվել է 1968 թվականի հունվարին [[Մումբայ|Բոմբեյում{{sfn|Spizer|2005|p=206}}]][[Մասնակից:Ռոզա Բարսեղյան/Ավազարկղ Ա#cite%20note-Spizer%E2%80%942005%E2%80%94%E2%80%94206-33|<span class="mw-reflink-text">[33]</span>]][[Մասնակից:Ռոզա Բարսեղյան/Ավազարկղ Ա#cite%20note-Spizer%E2%80%942005%E2%80%94%E2%80%94206-33|<span class="mw-reflink-text">[33]</span>]][[Մասնակից:Ռոզա Բարսեղյան/Ավազարկղ Ա#cite%20note-Spizer%E2%80%942005%E2%80%94%E2%80%94206-33|<span class="mw-reflink-text">[33]</span>]][[Մասնակից:Ռոզա Բարսեղյան/Ավազարկղ Ա#cite%20note-Spizer%E2%80%942005%E2%80%94%E2%80%94206-33|<span class="mw-reflink-text">[33]</span>]][[Մասնակից:Ռոզա Բարսեղյան/Ավազարկղ Ա#cite%20note-Spizer%E2%80%942005%E2%80%94%E2%80%94206-33|<span class="mw-reflink-text">[33]</span>]][[Մասնակից:Ռոզա Բարսեղյան/Ավազարկղ Ա#cite%20note-Spizer%E2%80%942005%E2%80%94%E2%80%94206-33|<span class="mw-reflink-text">[33]</span>]]: Ալբոմի աշխատանքում ներգրավված էին դասական հնդիկ երաժիշտներ, ինչպիսիք են` Աաշիշ Խանը, [[Շանկար Ղոշը]] և Շիվկումար Շարման{{sfn|Spizer|2005|p=206}}: 1969 թ. սեպտեմբերին [[Melody Maker|Melody Maker-ին]] տված հարցազրույցի ժամանակ, Լենոնն ասաց. «Խնդիրն այն է, որ մենք շատ նյութ ունենք: Այժմ, երբ Ջորջը շատ է գրում, մենք կարող ենք ամեն ամիս երկու ալբոմ թողարկել ... »{{sfn|Sutherland|2003|p=65}}:
 
== Տարաձայնություններ և հակասություններ ==
Տող 45.
1968 թվականի վերջում Բիթլզի՝ որպես խումբ, կարգավիճակն անորոշ էր<ref>{{cite web|url=http://www.scaruffi.com/vol1/beatles.html#abb|title=A History of Rock music|authorlink=|publisher=|archiveurl=https://www.webcitation.org/6171FnITj?url=http://www.scaruffi.com/vol1/beatles.html#abb|archivedate=2011-08-21|accessdate=8 июля 2011|ref=A History of Rock music. The Beatles. Part 3|author=Scaruffi, Piero|datepublished=1999|subtitle=The Beatles, Pt. 3|lang=en|description=|deadlink=yes}}</ref>: Այնուամենայնիվ, ՄաքՔարթնին իր գործընկերներին առաջարկեց «Get Back» վերնագրով համապարփակ ծրագիր, որը ներառում է փորձեր, ձայնագրություններ և համերգային ելույթներ{{sfn|The Beatles|2002|pp=308—309}}: Սակայն, ի վերջո, այն իրականացվեց Let it Be անվամբ, որպես ալբոմ և ֆիլմ: Թեև երաժիշտները «Սպիտակ ալբոմի» ձայնագրման ժամանակ համագործակցում էին որպես խումբ, 1970 թ. համատեղ աշխատանքի մակարդակը վատացել էր{{sfn|The Beatles|2002|pp=311—312}}, մասնավորապես, [[Հերոին|հերոինի]] կախվածությունից հետո{{sfn|Harry|2000|pp=160—161}}{{sfn|The Beatles|2002|p=312}}, Լենոնը դարձել էր շատ չշփվող և քննադատաբար էր տրամադրված այդ նախագծին{{sfn|The Beatles|2002|p=310}}: 1969 թ. հունվարի 10-ին՝ Twickenham Film Studios- ում փորձերի մեկնարկից ութ օր անց, Հարիսոնի դժգոհությունն ու հիասթափությունը հասել էին իրենց գագաթնակետին, և նա իր գործընկերներին ասաց, որ հեռանում է{{sfn|The Beatles|2002|p=310}}: Նա գոհ էր 1968 թվականի մեծ մասի ընթացքում խմբից դուրս բեղմնավոր գործունեությունից (հատկապես [[Էրիկ Կլեպտոն|Էրիկ Կլեպտոնի]], [[Բոբ Դիլան|Բոբ Դիլանի]] և [[The Band]]-ի հետ){{sfn|The Beatles|2002|p=310}}, բացի այդ, իրենց դերը խաղացին այնպիսի գործոններ, ինչպիսիք են ՄաքՔարթնիի դաստիարակչական վերաբերմունքը և Լենոնից օտարացումը{{sfn|The Beatles|2002|pp=310, 311}}: Խումբը փակուղում էր և գտնվում էր հավանական փլուզման եզրին{{sfn|The Beatles|2002|pp=310—312}}: 2003թ.-ին Rolling Stone-ը հրապարակեց Twickenham- ի հավաքների ժամանակ կատարված ձայնագրությունը. Հարիսոնի հեռանալու հաջորդ օրը Լենոնն առաջարկեց Կլեպտոնին հրավիրել խումբ և ստանձնել կիթառահարի դերը<ref>{{cite web|url=https://www.rollingstone.com/music/features/buried-treasure-20030220|title=The Beatles' Buried Treasure|publisher=''[[Rolling Stone]]''|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180312105919/https://www.rollingstone.com/music/features/buried-treasure-20030220|archivedate=12 марта 2018|accesdate=12 марта 2018|lang=en}}</ref>{{sfn|The Beatles|2002|p=311}}:
 
Արդյունքում դժվար բանակցությունները նպաստեցին Հարիսոնի՝ խումբ վերադարձին{{sfn|The Beatles|2002|pp=310—312}}: Սակայն, կիթառահարը պնդում էր, որ ՄաքՔարթնին փոխի ծրագրի հայեցակարգը. մասնավորապես, որոշվեց հրաժարվել համերգից{{sfn|The Beatles|2002|p=316}}{{sfn|Snow|2013|p=8}}: Դրանից հետո երաժիշտները գնացին Apple Studio ստուդիա, որտեղ նրանք կենտրոնացան նոր երգեր գրելու վրա{{sfn|Snow|2013|p=8}}: Բիթլզի վերջին հրապարակային ելույթը տեղի ունեցավ Apple- ի գլխավոր գրասենյակի տանիքին, 1969 թ. Հունվարի 30-ին, այն փոխարինեց չեղյալ համարված համերգին<ref name="winn">John C. Winn: ''That Magic Feeling: The Beatles' Recorded Legacy (volume two) 1966—1970'' Multiplus Books, 2003</ref><ref>Doug Sulpy & Ray Schweighardt: ''Get Back: The Unauthorised Chronicle of The Beatles' «Let It Be» Disaster'', St. Martin’s Griffin Pub., 1999</ref><ref name="doggett">Peter Doggett: ''Abbey Road/Let It Be: The Beatles'' (Classic Rock Albums Series), Schirmer Books, 1998</ref>:
 
== Проблемы в бизнесе ==
Տող 74.
 
== Խմբի պաշտոնական լուծարումը Մեծ Բրիտանիայի Բարձրագույն դատարանում ==
ԴոգետտիԴոգգեթի խոսքերով, իր հեռանալու մասին հայտարարության թոհուբոհի ֆոնին ՄաքՔարթնին վերադարձավ Let It Be-ի վրա Սպեկտորի աշխատալու հարցին «վերքը տարված լիզող շան պես»{{sfn|Doggett|2011|p=130}}: Երաժիշտը պլանավորել էր [[The Long and Winding Road|«The Long and Winding Road»]] երգը որպես պարզ դաշնամուրային բալադ, սակայն Սպեկտորը դրանում ընդգրկեց նվագախմբային և երգչախմբային նվագակցություն<ref name="miles" />{{sfn|Woffinden|1981|p=32}}: Ապրիլի 14-ին ՄաքՔարթնին նամակ է ուղարկում Քլեյին, կտրուկ պահանջելով, որ նոր վերադաշնակումը կրճատվի, իսկ տավիղի մասն ընդհանրապես հեռացվի` ավելացնելով՝ «այլևս երբեք նման բան չանես»{{sfn|The Beatles|2000|p=350}}: ՄաքՔարթնիի պահանջները, որոնք կազմվել էին Սպեկտորի՝ պատճենները խմբի բոլոր անդամներին ուղարկելուց տասներկու օր անց, այն խնդրանքով, որ ցանկալի փոփոխություններ կատարելու հարցով անմիջապես դիմեն իրեն, անտեսվեցին{{sfn|Doggett|2011|pp=123, 130—132}}: Քլեյնը պնդում էր, որ ՄաքՔարթնիին նամակ է ուղարկել ապրիլի 14-ին, սակայն այն պատճառով, որ երաժիշտը փոխել էր իր հեռախոսահամարն առանց Apple-ին մասին տեղեկացնելու, նա պատասխանը չի ստացել: Այդ պատճառով Քլեյնը շարունակեց թողարկել ալբոմն առանց փոփոխությունների{{sfn|Doggett|2011|p=132}}: Արդյունքում, երգի բնօրինակ տարբերակը թողարկվել է [[Anthology 3]]-ում{{sfn|The Beatles|2002|p=319}}:
 
1970 թ. դեկտեմբերի 31-ին ՄաքՔարթնին դատական ​​հայց հարուցեց [[Լոնդոնի Բարձրագույն դատարան]] մյուս երեք «Բիթլների» դեմ, պահանջելով խզել նրանց միջև պայմանագրային գործընկերությունը, և արդյունքում նշանակվեց [[The Beatles|Բիթլզի]] [[Իրավահաջորդություն|իրավահաջորդը{{sfn|Goodman|2015 |pp=208—213}}]][[Մասնակից:Ռոզա Բարսեղյան/Ավազարկղ Ա#cite%20note-Goodman%E2%80%942015%20%E2%80%94%E2%80%94208%E2%80%94213-133|<span class="mw-reflink-text">[128]</span>]]: Դատավարությունը և բանակցությունները շարունակվցին երկար ժամանակ, գործընկերության պաշտոնական խզումը տեղի ունեցավ 1975 թվականի հունվարի 9-ին<ref>{{cite book|title=Lennon|last=Coleman|first=Ray|date=1984|publisher=McGraw-Hill|isbn=0-07-011786-1|location=|page=620}}</ref>:
 
== Մշակույթի վրա ազդեցությունը ==