'''ԱնտարաԱնթարա''' ({{ԱԾ}}) (ամբողջական անուն՝ {{lang-ar|عنترة بن عمرو بن شداد بن معاوية بن قراد العبسي}}, {{transl|ar|DIN|'' 'ԱնտարաԱնթարա իբն Ամր իբն Շադդադ իբն Մուավիա իբն Կիրադ ալ-'Աբբասի''}}), [[Նախաիսլամական Արաբիա]]յի 7 հայտնի [[Մուալլականեր|բանաստեղծներից]]։
Նախաիսլամական [[բեդվիններ|բեդվին]] պոետների շարքում հեղինակավոր տեղ է զբաղեցնում պոետ-ռազմիկ ԱնտարաԱնթարա իբն Շադդադը։ Նրա կենսագրության մեծ մասը առասպելական է և պահպանվել է ավանդություններում։ Անտարան աբս ցեղից ծագող ճանաչված ռազմիկի որդի էր։ Սակայն նա ցեղում համարվում էր ոչ լիիրավ անդամ, քանի որ նրա մայրը [[Եթովպիա|եթովպացի]] սևամորթ ստրկուհի էր։ Սակայն պատերազմի շրջանում նա քաջություն է դրսևորում և ազատվում՝ դառնալով լիիրավ անդամ։ Նա ճանաչվեց պատերազմի շրջանում մրցակցության շնորհիվ։ Նրա գլխավոր ստեղծագործությունը՝ մուալլական պատասխանն է պատերազմում մրցույթի ժամանակ իր ծագման վերաբերյալ աբսի զինվորի արած վիրավորանքի։ Մուալլականերում ԱնտարանԱնթարան հիմնականում օգտագործել է հետևյալ ժանրերն ու ձևերը՝
* ''Նկարագրություն'' (արաբերեն՝ وصف, [[ուասֆ]])։ Մեծ տեղ են զբաղեցնում անձնական զգացմունքները և տանջանքները միակողմանի սիրո համար. նա սիրում էր իր քրոջը՝ գեղեցկուհի Աբլային, որը զզվանք էր զգում նրա նկատմամբ։ Լքված բնակավայրի նկարագրությունից հետո, որտեղ ապրել է Աբլան, երգում է նրա գեղեցկությունն ու սերը։ Հետո անցնում է Արաբիայի բնության և ավանդական ուղտի նկարագրությանը։ ՄուալաքանՄուալլական վերջացնում է բեդվինական արժանիքների գովաբանմամբ և իր քաջագործությունների նկարագրությամբ։ Նրա խոսքը արտահայտիչ է, նկարագրությունները միշտ ճիշտ ու հստակ։
