«Լվովի ավետարան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Նոր էջ «մինի|Լվովի ավետարան '''Լվովի ավետարան''', 12-րդ դարի հայկական կիլիկյան ձեռա...»: |
(Տարբերություն չկա)
|
16:39, 3 Մարտի 2019-ի տարբերակ
Լվովի ավետարան, 12-րդ դարի հայկական կիլիկյան ձեռագիր: Հայկական ավանդույթի համաձայն, Սկևրա վանքի անունով, որտեղ այն գրված էր, կոչվում է Սկևրի ավետարան:
Պատմություն
Ավետարանը գրվել է Կիլիկյան թագավորությունում Սկևր վանքում (Լամբրոնից ոչ հեռու), որտեղ 12-րդ դարի վերջին ավարտվեց Կիլիկյան մանրանկարչության ոճի վերջնական ձևավորումը[1] [2]: Ինչպես վկայում է ձեռագրի էջերի հուշագրությունը հայկական օրացույցի 647-րդ տարում (1198 թվականին հունվարի 31 - 1199 թվականին հունվարի 30-ը), գրող ու մանրանկարիչ Գրիգոր Մուլցեցին ավարտել է աշխատանքը:
1930 թվականին Ավետարանը նկարագրվել է Ներսես Ակինյանի կողմից: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից առաջ այն պատկանում էր Լվովի հայկական համայնքին: Արևմտյան Ուկրաինան ԽՍՀՄ-ին անդամակցելուց և Լվովի ու Արևմտյան Ուկրաինայի հայերի Լեհաստանում վերաբնակեցումից հետո, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի սկիզբի հետ մեկտեղ, ձեռագրերի հետքերը անհետացել են: 1993 թվականին Ավետարանը հայտնաբերվել և ցուցադրվել է Գնեզնոյում դոկտոր Գյունտեր Պրինցինգի և նրա լեհ գործընկեր Ք. Իլսկիի կողմից:
Ձեռագրի հայտնաբերումից հետո, տարբեր երկրների մասնագետների մեծ խումբ է մասնակցել Մայնցեի Մ. Գուտենբերգի թանգարանում` Գ. Պրինցինգի և Ա. Շմիդթի ջանքերով կազմակերպված ձեռագրի վերականգնմանը և ուսումնասիրությանը: Ըստ Լ. Ռ. Ազարյանի, Լվովի Ավետարանը Վենետիկի Ավետրանի հետ մեկտեղ (1193 թվական) հանդիսանում է ամենակարևոր ձեռագրերից մեկը, որոնք ազդել են Կիլիկյան մանրանկարչության ձևավորման վրա:
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
- [3] Євангеліє зі Скеври