«Վերդի»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Վերդի''' ('''Թարվերդյան Գեղամ Գևորգի''', ([[մարտի 15]], [[1884]], [[գյուղ]] Չիգդամլու (այժմ՝ գյուղ Ազատավան, [[ՀԽՍՀ]] [[Արտաշատ]]ի շրջանում) - [[փետրվարի 26]], [[1959]], [[Երևան]]), [[հայ]] սովետական [[բանահավաք]]-աշուղագետ, [[գուսան]]: [[ԽՍՀՄ Գրողների միություն|ԽՍՀՄ գրողների միության]] անդամ [[1938]] թվականին: Հորինել է նաև ինքնուրույն աշուղական երգեր։

Վերդին ծնվել է [[1884]] թվականի մարտի 15-ին, [[Երևանի նահանգինահանգ]]ի Ղամառլուի գավառի Ղըռ-Բզովանդ գյուղում: [[1895]]-[[1897]] թվականներին սովորել է [[Դվին]]ի ռուսական դպրոցում: [[1906]] թվականին Երևանում աշխատել է որպես կազմարարի աշակերտ: [[1907]] թվականին եղել է [[Բաքու|Բաքվում]], [[1919]]-[[1926]] թվականներին՝ Ղամարլուում:

[[1925]] թվականին եղել է գյուղատնտես հրահանգիչ։ Վերդիի ջանքերով Թոխմախան գյուղում հիմնադրվել է Հայաստանի առաջին թռչնաբուծական ֆերման: Շրջագայելիս գրի է առել ժողովրդական, բանահյուսական և աշուղական երգեր։ [[1934]] թվականից աշխատել է Հայաստանի կուլտուրայի պատմության (հետագայում՝ պատմության և գրականության) ինստիտուտում որպես բանահավաք։ Նրա հավաքած ու գրառած նյութերի հիման վրա կազմվել են մի շարք ժողովածուներ՝ «Լենինը հայ ֆոլկլորի մեջ» ( [[1936]] թվականին Ա․ Ղանալանյանի աշխատակցությամբ), «Հայ աշուղներ» ( [[1937]] թվականին), «Հայկական խորհրդային ֆոլկլորը» ( [[1938]] թվականին) են։ Հատկանշելի են «Լենին փաշան» (առանձին հրատարակչություն [[1937]] թվականին ասացող՝ Գաբո Բարձումյան) վիպերգը և «Քյոռ-Օղլի» ( [[1941]] թվականին ) ժողովրդական վեպի հայկական պատումները։ Մահացել է [[1959]] թվականի փետրվարի 26-ին, [[Երևան]]ում<ref>Գրական տեղեկատու։ Երևան: «Սովետական գրող»։ 1981։ էջ 444։</ref>: