|
Լվովի ավետարան` 12-րդ դարի հայկական կիլիկյան ձեռագիր: Հայկական ավանդույթի համաձայն, Սկևրա վանքի անունով, որտեղ այն գրված էր, կոչվում է Սկևրի ավետարան:
{{Տեղեկաքարտ Անձ
| ԱԱՀ = Խուան Կառլոս Օնետի
| բնագիր ԱԱՀ =
| background-color = #ededed
| պատկեր =
| չափ =
| նկարագրում =
| ծննդյան օր = [[1909 թվական|1909 թվականի]] [[հուլիսի 1|հուլիսի 1-ին]]
| ծննդավայր = [[Մոնտեվիդեո]], [[Ուրուգվայ]]
| վախճանի օր = [[1994 թվական|1994 թվականի]] [[մայիսի 3|մայիսի 3-ին]] (84 տարեկան)
| վախճանի վայրը = [[Մադրիդ]], [[Իսպանիա]]
| քաղաքացիություն = [[Ուրուգվայ]], [[Իսպանիա]]
| ազգություն =
| ալմա մատեր =
| կրոն =
| ազդվել է =
| ազդել է =
| գրքեր =
| աշխատանք =
| կարողություն =
| մասնագիտություն = [[Գրող]], [[լրագրող]]
| գործունեություն = 1939-1993
| աշխատավայր =
| ամուսին =
| ծնողներ =
| երեխաներ =
| պարգևներ և մրցանակներ =
| կայք =
| ստորագրություն =
| Վիքիպահեստ =
}}
'''Խուան Կառլոս Օնետի''' ({{lang-es|Juan Carlos Onetti, {{ԱԾ}}}}, ուրուգվայացի գրող: «45-րդ դարի սերնդի» ներկայացուցիչ է, որին պատկանում էր նաև Մարիո Բենեդետին և այլոք:
Евангелие было написано в армянском Киликийском царстве в монастыре Скевра (не далеко от Ламброна), в котором в конце XII века завершилось[1] окончательное оформление стиля киликийской миниатюрной живописи.[2] Как гласит памятная запись на страницах рукописи, в 647 году армянского летосчисления (период 31 января 1198 — 30 января 1199 год) писцом и миниатюристом Григором Мличеци была завершена работа над списком.
== Կենսագրություն ==
1930-1955 թվականներին ապրել է Բուենոս Այրեսում, այնուհետև վերադարձել է Մոնտեվիդեո: 1974 թվականին ձեռբակալվել է և բանտարկվել, ազատվել է համաշխարհային հասարակության ազդեցության տակ: 1975 թվականին մեկնել է Իսպանիա, որտեղ անց է կացրել կյանքի մնացած տարիները: Վերջին 5 տարիները գամված էր անկողնուն:
Ավետարանը գրվել է Կիլիկյան թագավորությունում Սկևր վանքում (Լամբրոնից ոչ հեռու), որտեղ 12-րդ դարի վերջում ավարտվեց Կիլիկյան մանրանկարչության ոճի վերջնական դիզայնը: Հայկական օրացույցի 647-րդ տարում (հունվարի 31, 1198 թվականին -հունվարի 30-ը, 1199-թվականին), գրող ու մանրանկարիչ Գրիգոր Մուլցեցին ավարտեց աշխատանքը:
== Ստեղծագործություն ==
Օնետիի արձակը՝ իր և աշխարհի վրա կասկածող միայնակ հերոսի հետ զուգահեռ է ֆրանսիական էքզիստենցիալիստների որոնումներին:
1930 թվականին Ավետարանը գրվել է Մխիթարյան Ներսես Ակինյանի կողմից: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից առաջ այն պատկանում էր Լվովի հայկական համայնքին: Արևմտյան Ուկրաինան միանալով [[ԽՍՀՄ-ին] և և Լվովի ու արևմտյան Ուկրաինայի հայերի վերաբնակեցում Լեհաստանում, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի սկիզբի հետ մեկտեղ, ձեռագրերի հետքերը կորցրին: 1993-ում Ավետարանը հայտնաբերվել և ցուցադրվել է Գնեզնոյում դոկտոր Գյունտեր Պրոդինգի կողմից և իր լեհ գործընկեր Ք. Իլսկիի կողմից: Ձեռագրության հայտնաբերումից հետո տարբեր երկրների մասնագետների մեծ խումբը մասնակցեց Մաինցիի Մ. Գուտենբերգի թանգարանում Գ. Պատրինգի և Ա.Շմիդթի ջանքերով կազմակերպված ձեռագրերի վերականգնմանը և ուսումնասիրությանը <ref name = "Biz" >: Ըստ Լ.Ր. Ազարյանի, Լվովի Ավետարանը Վենետիկի հետ (1193 թվականին) հանդիսանում է ամենակարևոր ձեռագրերից մեկը, որոնք ազդել են Կիլիկյան մանրանկարչության վրա:
== Ճանաչում ==
Ուրուգվայի գրականության մրցանակի դափնեկիր (1962) և «Միգել դե Սերվանտես»(1980) մրցանակի դափնեկիր: Այդ նույն տարում առաջադրվել է Նոբելյան մրցանակի: 1985 թվականին ստացել է Ուրուգվայի գրականության մրցույթի մեծ մրցանակը, բայց չի համաձայնվել այցելել հայրենի երկիր:
Օնետիի արվեստին է նվիրված Մարիո Վարգաս Լյոսայի մենագրությունը (2008):
== Ստեղծագործություն ==
* El pozo ([[1939]])
* Tierra de nadie ([[1941]])
* Para esta noche ([[1943]])
* La vida breve ([[1950]])
* Los adioses ([[1954]])
* Para una tumba sin nombre ([[1959]])
* La cara de la desgracia ([[1960]])
* El astillero ([[1961]])
* El infierno tan temido y otros cuentos ([[1962]])
* Juntacadáveres ([[1964]])
* La muerte y la niña ([[1973]])
* Tiempo de abrazar ([[1974]])
* Dejemos hablar al viento ([[1979]])
* Presencia y otros cuentos ([[1986]])
* Cuando entonces ([[1987]])
* Cuando ya no importe ([[1993]])
== Գրականություն գրողի մասին ==
* Prego O. Juan Carlos Onetti: perfil de un solitario. Montevideo: Ediciones Trilce, 1986
* Juan Carlos Onetti, papeles críticos: medio siglo de escritura/ Concha J., Cosse R., eds. Montevideo: Librería Linardi y Risso, 1989.
* La Obra de Juan Carlos Onetti: coloquio internacional. Madrid: Fundamentos, 1990
* Juan Carlos Onetti. Barcelona: Anthropos, 1990
* Gilio M.E., Domínguez C.M. Construcción de la noche: la vida de Juan Carlos Onetti. Buenos Aires: Planeta, 1993.
* Millington M. An analysis of the short stories of Juan Carlos Onetti: fictions of desire. Lewiston: E. Mellen Press, 1993
* Juan Carlos Onetti: nuevas lecturas críticas. Actas del Coloquio de Paris, UNESCO, 13 y 14 de diciembre de 2001. Paris, 2002
* Craig L. Juan Carlos Onetti, Manuel Puig and Luisa Valenzuela: marginality and gender. Woodbridge; Rochester: Tamesis, 2005
* Vargas Llosa M. El viaje a la ficción: el mundo de Juan Carlos Onetti. Madrid: Alfaguara, 2008 (переизд. 2009, франц.пер. 2009)
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}
== Արտաքին հղումներ ==
| 