Տորիչելիի անունը մտել է Ֆիզիկոսների պատմության մեջ, ինչպես մարդու անուն, առաջին անգամ ցույց տվեց մթնոլորտային ճնշման գոյությունը և կառուցեց առաջին բարոմետրը։ Մինչև [[17-րդ դար]]ի կեսերը հույն գիտնական [[Արիստոտել]]ի պնդումն համարվում էր անվիճելի, որ ջուրը բարձրանում է պոմպի մխոցը, քանի որ «բնությունը չի հանգուրժումհանդուրժում դատարկություն»: Սանակայն շատրվանների շինարարությունը [[Ֆլորենցիա]]յում հայտնաբերել է, որ ջրի պոմպը 34 ֆունտից չի բարձրանում։ Շփոթված շինարարները դիմել են տարեց Գալիլեյին, ով հեգնանքով ասաց, որ թերևս բնությունը չի վախենում 34 ֆունտ բարձրություն դատարկությունից, բայց առաջարկեց հարցնել իր աշակերտներին՝ Տորիչելիին և Վիվիանիին։ Դժվար է ասել, թե ով առաջինը հասկացավ, որ պոմպի մխոցի բարձրանալու բարձրությունը պետք է լինի այնքան փոքր, որքան մեծ է նրա խտությունը։ Քանի որ սնդիկը 13 անգամ ավելի խիտ է, քան ջուրը, ապա նրա բարձրությունը մխոցը բարձրացնելիս կլինի այդքան անգամ ավեի քիչ։ Այսպիսով ցույսը հնարավորություն է տալիս «անցնել» շինհրապարակից լաբորատորիա, որը կայացել է Տորիչելիի և Վիվաինի նախաձեռնությամբ։ Փորձի արդյունքը հասկանալու համար [[1643]] թվականին Տորիչելին պատրաստեց 2 զրակացություն։ Սնդիկի խողովակի վերևի տարածքը դատարկ է (հետագայում կոչվում է «Տորիչելյան դատարկություն») և սնդիկը դուրս չի տալիս խողովակից, քանի որ [[օդ]]ի ճնշումը սնդիկի մակերևույթին թույլ չի տալիս։ Դրան նախորդել է, որ օդն ունի քաշ։ Այս հայտարարությունը թվացել է անհավանական, այդ պատճառով էլ չի ընդունվել ժամանակի [[գիտնական]]ների կողմից։
