«Մոնղոլական կայսրություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ջովաննի դե Պլանո Կարպինին՝ մոնղոլ խանի մոտ պապի դեսպանը, 1246 թվականի փետրվարին ճանապարհորդել է [[Կիև|Կիևով]] և գրել․

 

 

Չնայած ռազմական հաջողություններին՝ մոնղոլական վերնախավում շարունակվում էին հակասությունները։ Բաթու խանի հարաբերությունները Ուգեդեյի ավագ որդի Գյույուքի և [[Չաղաթայ|Չաղաթայ խանի]] սիրելի թոռ Բուրի հետ շարունակում էր լարված մնալ։ Սյս հարաբերությունները ավելի են վատացել Կիևյան Ռուսիայի հարավում Բաթու խանի հաղթական խնջույքի ժամանակ։ Այնուամենայնիվ, Բուրին և Գյույուքը ոչինչ չէին կարող անել Բաթու խանի հեղինակությունը վնասելու համար, քանի դեռ նրա հորեղբայր Ուգեդեյը ողջ էր։ Ուգեդեյը հարձակողական գործողությունները շարունակել է դեպի [[Հնդկական թերակղզի]]՝ ժամանակավորապես գրավելով [[Դելիի սուլթանություն|Դելի սուլթանությունում]] Ուչը, [[Լահոր|Լահորը]] և Մուլտանը, իսկ Քաշմիրում տեղակայել է իր հարկահաններից մեկին<ref>Jackson. ''Delhi Sultanate''. p. 105.</ref>։ Չնայած այս ամենին՝ Հնդկաստանի նվաճումն անհաջողության է մատնվել և ստիպել է մոնղոլներին նահանջել։ Հյուսիսարևելյան Ասիայում Ուգեդեյը համաձայնվել է Գորյոյի հետ հակամարտությանը վերջ դնել՝ այն դարձնելով ենթակա պետություն և իր արքայադուստրերին ուղարկելով այնտեղ՝ ամուսնանալու Գորյոյի արքայազնների հետ։ Հետագայում ռազմական ուժով և դիվանագիտությամբ Ուգեդեյը իր կայսերական պահակախումբը ամրացրել է [[Կորեացիներ|կորեացիներով]]<ref>Bor. p. 186.</ref><ref>Atwood. p. 297.</ref><ref>{{cite book|url=https://archive.org/details/koreamongolinvas00hent|title=Korea: the Mongol invasions|last=Henthorn|first=William E.|publisher=E.J. Brill|year=1963|pages=160, 183}}</ref>։