«Ալեքսանդր Շիրվանզադե»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ալեքսանդր Շիրվանզադե''' (Մովսիսյան Ալեքսանդր Մինասի, {{ԱԾ}}), հայ գրող, դրամատուրգարձակագիր, դրամատուրգ: [[Հայաստան]]ի և Ադրբեջանի ժողովրդական գրող (1930), [[Հարավային Կովկաս]]ի մշակույթի վաստակավոր գործիչ։ ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1934 թվականից: Շիրվանզադեն, Կոստան Զարյանը և Հովհաննես Աբելյանը երեք քույրերի զավակներ են:

1917 թվականին, Թիֆլիսի Սոլոլակ թաղամասի սրճարանում եռուզեռ էր, երբ ներս մտան [[Զորավար Անդրանիկ]]ն ու նշանավոր գրող [[Վահան Թոթովենց]]ը։ Բոլորը հարգանքով լռեցին, իսկ Զորավարի վաղեմի բարեկամ [[Ռոստոմ]]ը առաջ եկավ ու ողջագուրվեց։ Բայց այդ պահին կողքի սեղանից լսվեց Շիրվանզադեի խոսքերը ուղղված Զորավարին. -Հը, Զորավար, փրկեցի՞ր Արևմտյան Հայաստանը…- Դրան իսկույն հետևեց Անդրանիկի ապտակը և Շիրվանզադեն հայտնվեց հատակին։ Շուտով Անդրանիկին դիմեց Շիրվանզադեի մորաքրոջ տղան՝ նշանավոր դերասան [[Հովհաննես Աբելյան (դերասան)|Հովհաննես Աբելյանը]] և ասաց. -Ներող եղիր, Զորավար, գինով է-։<ref>[http://www.hayzinvor.am/12820.html ԶՈՐԱՎԱՐ ԱՆԴՐԱՆԻԿԻ ԱՊՏԱԿՆԵՐԸ]</ref>: