«Ուոլթ Դիսնեյ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 50.
''Սպիտակաձյունիկն'' առաջին անգամ էկրաններին հայտնվեց [[1937]] թվականի դեկտեմբերին և մեծ գովաբանության արժանացավ քննադատների և հանդիսատեսի կողմից: Ֆիլմը դարձավ [[1938]] թվականի ամենահաջողված շարժանկարը իսկ[[1939]] թվականի մայիսին դրա բերած 6.5 միլիոն դոլարի շահույթը դարձրեց այն այդ ժամանակների ամենահաջողված ֆիլմը{{sfn|Gabler|2006|p=270}}{{efn|$1.5 million in 1937 equates to ${{formatnum:{{Inflation|US|1500000|1937}}}} in {{CURRENTYEAR}}; $6.5 million in 1939 equates to ${{formatnum:{{Inflation|US|6500000|1936}}}} in {{CURRENTYEAR}}, according to calculations based on the [[United States Consumer Price Index|Consumer Price Index]] measure of inflation.{{inflation-fn|US}}}}: Դիսնեյը մեկ այլ պատվավոր [[Օսկար]] ստացավ, որը բաղկացած էր մեկ ամբողջական և յոթ փոքր Օսկարներից<ref name="AA: 1939" />{{efn|The citation for the award reads: "To Walt Disney for Snow White and the Seven Dwarfs, recognized as a significant screen innovation which has charmed millions and pioneered a great new entertainment field for the motion picture cartoon."<ref name="AA: 1939" />}}: ''Սպիտակաձյունիկի'' բերած հաջողությունն ազդարարեց ստուդիայի համար ամենաբեղմնավոր ժամանակաշրջանի սկիզբը, [[ՈՒոլթ Դիսնեյի ընտանեկան թանգարանը]] կոչում է այս տարիները «անիմացիայի ոսկե դարաշրջան»<ref name="WDFM: Golden Age" />{{sfn|Krasniewicz|2010|p=87}}: Սպիտակաձյունիկի հետ կապված աշխատանքները վերջացնելուց հետո [[1938]] թվականի սկզբին ստուդիան սկսեց արտադրել [[Պինոկիո (մուլտֆիլմ, 1940)|''Պինոկիոն'']], իսկ [[Ֆանտազիա (մուլտֆիլմ, 1940)|''Ֆանտազիան'']] նույն տարվա նոյեմբերին: Երկու ֆիլմերն էլ թողարկվեցին [[1940]] թվականին բայց դրանցից ոչ-մեկի տոմսերը լավ չվաճառվեցին , քանի որ մասամբ 2-րդ համաշխարհային պատերազմի սկսվելուց հետո [[1939]] թվականին եկամուտը Եվրոպայից պակասել էր: Ստուդիան երկու մուլտֆիլմերի պատճառով էլ կորուստ ունեցավ և մինչև [[1941]] թվականի փետրվարի վերջը խորությամբ պարտքերի մեջ էր{{sfnm|1a1=Thomas|1y=1994|1pp=161–62|2a1=Barrier|2y=2007|2pp=152, 162–63}}:
Ֆինանսական ճգնաժամի արդյունքում Դիսնեյը և իր եղբայր Ռոյը [[1940]] թվականին սկսեցին ընկերության [[Բաժնետոմսերի առաջին հանրային վաճառք|բաժնետոմսերի առաջին հանրային վաճառքը]] և աշխատավարձերի մեծ կրճատումներ արեցին: Վերջին չափումները և Դիսնեյի` աշխատակազմի անդամների նկատմամբ երբեմն քմահաճ և անտարբեր վերաբերմունքը բերեցին [[1940 թվականի անիմատորների գործադուլ|1940 թվականի անիմատորների գործադուլին]], որը տևեց 5 շաբաթ{{sfnm|1a1=Ceplair|1a2=Englund|1y=1983|1p=158|2a1=Thomas|2y=1994|2pp=163–65|3a1=Barrier|3y=1999|3pp=171–73}}: Մինչդեռ [[Ազգային աշխատանքային հարաբերությունների խորհուրդ|Ազգային աշխատանքային հարաբերությունների խորհրդի]] դաշնային հաշտարարը 2 կողմերի համար էլ միջնորդ էր հանդիսանում, Դիսնեյն ընդունեց [[Ամերիկայի արտգործնախարարության]] դեպի [[Հարավային Ամերիկա]] ճանապարհորդություն իրականացնելու առաջարկը, համոզվելով, որ նա ներկա չի գտնվի ստուդիային ոչինչ չտվող
=== Երկրորդ Համաշխարհային պատերազմը և դրանից հետո։ 1941-1950 ===
Տող 62.
[[1950]] թվականի վաղ ժամանակաշրջանում Դիսնեյը թողարկեց [[Մոխրոտիկը]]` իր՝ ստուդիայի առաջին անիմացիոն ֆիլմն ութ տարվա ընթացքում: Այն մեծ տարածում գտավ քննադատների և թատրոնասերների շրջանում: Մուլտֆիլմն արտադրելն արժեցավ 2.2 միլիոն դոլար, իսկ իր առաջին տարում վաստակեց մոտ 8 միլիոն դոլար{{sfn|Barrier|2007|p=220}}{{efn|$2.2 million in 1950 equates to ${{formatnum:{{Inflation|US|2200000|1950}}}} in {{CURRENTYEAR}}; $8 million in 1950 equates to ${{formatnum:{{Inflation|US|8000000|1950}}}} in {{CURRENTYEAR}}, according to calculations based on the [[United States Consumer Price Index|Consumer Price Index]] measure of inflation.{{inflation-fn|US}}}}: Դիսնեյն այստեղ ավելի քիչ մասնակցություն ունեցավ քան իր մյուս մուլտֆիլմերի ստեղծման գործում, քանի որ արդեն իսկ մեծ մասնակցություն էր ունեցել իր առաջին ամբողջովին կենդանի շարժմամբ ֆիլմում` [[Գանձերի կղզին|Գանձերի կղզի-]]ում([[1950]]), որը, ինչպես [[Ռոբին Հուդի և ընկերների պատմությունը]] ([[1952]]), նկարահանվել է [[Մեծ Բրիտանիա|Բրիտանիայում]] {{sfnm|1a1=Finch|1y=1999|1pp=126–2|2a1=Barrier|2y=2007|2pp=221–23}}: Սրան հաջորդեցին այլ ամբողջովին կենդանի շարժմամբ շարժանկարներ, որոնցից շատերը հայրենասիրական թեմաներով էին{{sfn|Langer|2000}}{{efn|The patriotic films include ''[[Johnny Tremain (film)|Johnny Tremain]]'' (1957), ''[[Old Yeller (film)|Old Yeller]]'' (1957), ''[[Tonka (film)|Tonka]]'' (1958), ''[[Swiss Family Robinson (1960 film)|Swiss Family Robinson]]'' (1960), ''[[Pollyanna (1960 film)|Polyanna]]'' (1960).{{sfn|Langer|2000}}}}: Նա շարունակեց արտադրել նաև երկարամետրաժ անիմացիոն ֆիլմեր, այդ թվում նաև [[Ալիսան հրաշքների աշխարհում (մուլտֆիլմ, 1951)|Ալիսան հրաշքների աշխարհումը]] ([[1951]]) և [[Փիթեր Փեն (1953, մուլտֆիլմ)|Փիտեր Փենը]] ([[1953]]): [[1950]]-ականների սկզբից Դիսնեյը սկսեց ավելի քիչ ուշադրություն դարձնել անիմացիոն բաժնին` դրա հետ կապված աշխատանքները վստահելով իր հիմնական անիմատորներին` Ինը ծերուկներին, չնայած նա միշտ ներկա էր գտնվում հանդիպումներին: Դրա փոխարեն նա սկսեց կենտրոնանալ այլ ռիսկերի վրա{{sfn|Canemaker|2001|p=110}}:
[[Պատկեր:WaltDisneyplansDisneylandDec1954.jpg|ձախից|մինի|Դիսնեյը դեկտեմբերին ներկայացնում է [[Դիսնեյլենդ|Դիսնեյլենդի]] ծրագրերը [[Օրինջ շրջան (Կալիֆոռնիա)|Օրինջ շրջանի]] պաշտոնյաներին]]
Դիսնեյը մի քանի տարի ծրագրում էր նոր այգի կառուցել: Երբ նա իր աղջիկների հետ Լոս Անջելեսում այցելեց [[Գրիֆիթ այգի|Գրիֆիթ այգի,]] նա ուզում էր լինել մաքուր, չփչացված այգում, որտեղ կզվարճանային երեխաներն իրենց ծնողների հետ միասին<ref name="WDFM: Dreaming2"><span class="citation web">[https://web.archive.org/web/20060518072723/http://disney.go.com/disneyatoz/familymuseum/exhibits/articles/dreamingdisneyland/index.html «Dreaming of Disneyland»]։ The Walt Disney Family Museum։ Արխիվացված [http://disney.go.com/disneyatoz/familymuseum/exhibits/articles/dreamingdisneyland/index.html օրիգինալից]-ից May 18, 2006-ին<span class="reference-accessdate">։ Վերցված է <span class="nowrap">September 6,</span> 2013</span></span><span title="ctx_ver=Z39.88-2004&rfr_id=info%3Asid%2Fhy.wikipedia.org%3A%D5%84%D5%A1%D5%BD%D5%B6%D5%A1%D5%AF%D5%AB%D6%81%3A%D4%BC%D5%AB%D5%A1%D5%B6%D5%A1+%D4%B4%D5%A1%D5%B2%D5%A2%D5%A1%D5%B7%D5%B5%D5%A1%D5%B6+1999%2F%D4%B1%D5%BE%D5%A1%D5%A6%D5%A1%D6%80%D5%AF%D5%B2&rft.btitle=Dreaming+of+Disneyland&rft.genre=book&rft.pub=The+Walt+Disney+Family+Museum&rft_id=http%3A%2F%2Fdisney.go.com%2Fdisneyatoz%2Ffamilymuseum%2Fexhibits%2Farticles%2Fdreamingdisneyland%2Findex.html&rft_val_fmt=info%3Aofi%2Ffmt%3Akev%3Amtx%3Abook" class="Z3988"><span style="display:none;"> </span></span></ref>: Նա այցելել էր [[Տիվոլի այգի]], [[Կոպենհագեն|Կոպենհագենում]], [[Գերմանիա]], և նրա վրա մեծ ազդեցություն էր ունեցել այգու նախագիծն ու մաքրությունը<ref name="Disney Myth 22"><span class="citation audio-visual">''Walt Disney: The Man Behind the Myth'' (Television production)։ The Walt Disney Family Foundation։ January 17, 2015։ Իրադարձությունը կատարվել է 1:10:00–1:13:00</span><span title="ctx_ver=Z39.88-2004&rfr_id=info%3Asid%2Fhy.wikipedia.org%3A%D5%84%D5%A1%D5%BD%D5%B6%D5%A1%D5%AF%D5%AB%D6%81%3A%D4%BC%D5%AB%D5%A1%D5%B6%D5%A1+%D4%B4%D5%A1%D5%B2%D5%A2%D5%A1%D5%B7%D5%B5%D5%A1%D5%B6+1999%2F%D4%B1%D5%BE%D5%A1%D5%A6%D5%A1%D6%80%D5%AF%D5%B2&rft.btitle=Walt+Disney%3A+The+Man+Behind+the+Myth&rft.date=January+17%2C+2015&rft.genre=book&rft.pub=The+Walt+Disney+Family+Foundation&rft_val_fmt=info%3Aofi%2Ffmt%3Akev%3Amtx%3Abook" class="Z3988"><span style="display:none;"> </span></span></ref>։[[1952]] թվականին նա ստացավ Բուրբենքում՝ Դիսնեյ Ստուդիային մոտ, թեմատիկ այգի կառուցելու թույլտվություն{{sfn|Barrier|2007|pp=233–34}}։ Այս տեղն այդքան էլ բարենպաստ չէր և գնեցին [[Անահայմ|Անահայմի]] մի մեծ մասը, որը գտնվում էր ստուդիայի հարավում՝ 35 մղոն (56 կմ) հեռավորության վրա։ Որպեսզի ստուդիայի ծրագիրն ավելի երկար կյանք ունենար (որը կարող էր բաժնետերերին քննադատության առիթ տալ), Դիսնեյը հիմնեց ԴաբլյուԻԴի ձեռնարկությունները (այժմ [[Ուոլթ Դիսնեյ նկարչություն]]) և օգտագործեց իր սեփական գումարները, որպեսզի վճարեր դիզայներների և անիմատորների խմբին ծրագրերի շուրջ աշխատելու համար<ref name="WDFM: WED" /><ref name="WDFM: Genesis" />, ներառվածները հետագայում հայտնի դարձան որպես ''«Նկարիչներ»''{{sfn|Finch|1999|p=139}}։ Բանկից ֆինանսավորում ստանալուց հետո նա հրավիրեց այլ բաժնետերերի [[Ամերիկյան հեռարձակման հիմնական թատրոններին]]([[American Broadcasting Company|ԷյԲիՍի]]-ի մի մասը) և [[Արևմտյան տպագրության վիմագրության ընկերություն|Արևմտյան տպագրության վիմագրության ընկերությունը]][[1954|{{sfn|Langer|2000}}]][[Ուոլթ Դիսնեյ#cite%20note-Langer%E2%80%942000%E2%80%94%E2%80%94-79|<span class="mw-reflink-text">[70]</span>]][[Ուոլթ Դիսնեյ#cite%20note-Langer%E2%80%942000%E2%80%94%E2%80%94-79|<span class="mw-reflink-text">[70]</span>]][[Ուոլթ Դիսնեյ#cite%20note-Langer%E2%80%942000%E2%80%94%E2%80%94-79|<span class="mw-reflink-text">[70]</span>]][[Ուոլթ Դիսնեյ#cite note-Langer—2000——-79|<span class="mw-reflink-text">[70]</span>]][[Ուոլթ Դիսնեյ#cite note-Langer—2000——-79|<span class="mw-reflink-text">[70]</span>]]։[[Մասնակից:Լիանա Դաղբաշյան 1999/Ավազարկղ#cite note-Langer—2000——-4|<span class="mw-reflink-text">[3]</span>]][[Մասնակից:Լիանա Դաղբաշյան 1999/Ավազարկղ#cite note-Langer—2000——-4|<span class="mw-reflink-text">[3]</span>]][[Մասնակից:Լիանա Դաղբաշյան 1999/Ավազարկղ#cite note-Langer—2000——-4|<span class="mw-reflink-text">[3]</span>]][[1954]] թվականի կեսերին Դիսնեյն ուղարկեց իր նկարիչներին [[Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ|Ա․Մ․Ն]]․-ում գործող բոլոր զվարճանքի այգիներ, որպեսզի նրանք հետազոտություններ անցկացնեյին և պարզեյին, թե ինչն է աշխատում կամ ինչ խնդիրներ և թակարդներ կան տարբեր վայրերում՝ նրանց հայտնաբերածը միավորելով իր ծրագրերի հետ{{sfn|Barrier|2007|p=246}}։ [[1954]] թվականի հուլիսին սկսվեցին կառուցողական աշխատանքները, և [[1955]] թվականի Հուլիսին բացվեց Դիսնեյլենդը․ բացման արարողությունը հեռարձակվում էր [[American Broadcasting Company|ԷյԲիՍի]] հեռուստաալիքով, որին հետևողների թիվը հասավ 70.000-ի{{sfn|Gabler|2006|pp=524, 530–32}}։ Այգին ծրագրվել էր որպես թեմատիկ մասերի շարք, որոնք իրար էր միացնում [[Գլխավոր փողոց, Ա․Մ․Ն․|Գլխավոր փողոց, Ա․Մ․Ն․-ն]]` Դիսնեյի մայր քաղաքի՝ Մարսելինի գլխավոր փողոցի կրկնօրինակը։ Կապված թեմատիկ տարածքներն էին [[Արկած-լենդ|Արկած-լենդը]], [[Սահման-լենդ|Սահման-լենդը]], [[Ֆանտազիա-լենդ|Ֆանտազիա-լենդը]] և [[Վաղվա-լենդ|Վաղվա-լենդը]]։ Այգին ներառում էր նաև [[Դիսնեյլենդի երկաթգիծ|Դիսնեյլենդի երկաթգիծը]], որը միացնում էր այգու մասերը, իսկ դրսի մասում կար մեծ ցանկապատ, որն այգին առանձնացնում էր արտաքին աշխարհից{{sfn|Eliot|1995|pp=225–26}}{{sfn|Gabler|2006|p=498}}։ [[Նյու Յորք Թայմս|Նյու Յորք թայմզում]] տպագրված մի գլխավոր հոդված գրում է․ «Դիսնեյը երեկվա հաճելի բաներից մի քանիսը գեղեցիկ կերպով համադրել է երևակայության և վաղվա երազանքների հետ»<ref name="NYT: Topics" />։ Չնայած վաղ առաջացած փոքր խնդիրների, այգին հաջողություն ունեցավ, և մեկ ամիս գործելուց հետո, Դիսնեյլենդն արդեն ընդունում էր օրական 20,000-ից ավել այցելուների, 1-ին տարվա վերջին այն գրավել էր 3.6 միլիոն հյուրի{{sfn|Gabler|2006|p=537}}:
[[American Broadcasting Company|ԷյԲիՍիի]] բերած գումարները կախված էին Դիսնեյի հեռուստատեսային ծրագրերից{{sfn|Gabler|2006|pp=508–09}}։ Ստուդիան ներառված էր հաջողություն ունեցած հեռուստանախագծում, որը պատրաստվել էր հատուկ [[1950]] թվականին [[Սուրբ ծնունդ|Սուրբ ծննդյան]] օրվա համար, որը պատմում էր ''[[Ալիսան հրաշքների աշխարհում (մուլտֆիլմ, 1951)|Ալիսան հրաշքների աշխարհումի]]'' պատրաստական աշխատանքների մասին: [[Ռոյ Օ․ Դիսնեյ|Ռոյի]] խոսքերով ծրագիրը միլիոններ ավելացրեց գրասենյակի բյուջեին։ Նրա՝ [[1951]] թվականի նամակը բաժնետերերին․ ''«հեռուստատեսությունը կարող է մեզ համար լինել ամենահզոր օգնությունը վաճառելու և եկամտի աղբյուր ունենալու համար։ Երբ մենք մուտք գործենք հեռուստատեսություն, դա հավանաբար այս շենքում կլինի»''{{sfn|Langer|2000}}։ [[1954]] թվականին, Դիսնեյլենդի ֆինանսական հարցերը լուծելուց հետո սկսեց ցուցադրվել [[American Broadcasting Company|ԷյԲիՍիի]] [[Ուոլթ Դիսնեյի Դիսնեյլենդ]] հեռուստահաղորդաշարը, որը ներկայացնում էր անիմացիոն ֆիլմերից, կենդանի շարժմամբ մուլտֆիլմերից և ստուդիայի գրադարանից վերցված այլ նյութերից կազմված ժողովածու։ Շուուն մեծ հաջողությունունեցավ ըստ գնահատումների և ստացած շահույթի՝ վաստակելով հանդիսատեսի 50%-ից ավելին{{sfn|Gabler|2006|p=511}}{{efn|Even repeats of the program proved more popular than all other television shows—aside from [[Lucille Ball]]'s ''[[I Love Lucy]]''; no ABC program had ever been in the top 25 before ''Disneyland''.{{sfn|Gabler|2006|p=511}}}}։[[1955]] թվականի ապրիլին, ''[[Նյուզուիք]]'' շաբաթաթերթն այս շարքը կոչեց «Ամերիկյան սովորույթ»<ref name="NW: Wonderful" />։ Գնահատականները գոհացնում էին ԷյԲիՍիին, ինչի արդյունքը Դիսնեյի առաջին ամենօրյա հեռուստահաղորդաշարն էր՝ [[Միկի Մաուսի ակումբ|Միկի Մաուսի ակումբը]]`մի այլատեսակ շոու, որն առանձնահատուկ կերպով հենց երեխաների համար էր{{sfn|Gabler|2006|pp=520–21}}։ Ծրագիրն ուղեկցվում էր այլ կազմակերպությունների հետ առևտրով օրինակ [[Արևմտյան հրատարակչություն|Արևմտյան հրատարակչությունը]] տաս տարուց ավել արտադրում էր ներկելու տետրեր և կոմիքսներ և շոուի հետ կապ ունեցող որոշ բաներ{{sfn|Barrier|2007|p=245}}։ Դիսնեյլենդի մասերից մեկը բաղկացած է հինգ մասանոց Դեյվի Քրոքեթ կարճ ֆիլմաշարերից, որն, ըստ Գեյբլերի ''«մեծ սենսացիա»'' եղավ{{sfn|Gabler|2006|p=514}}։ Շոուի թեմատիկ երգը «[[Դեյվի Քրոքեթի բալլադը]]» համաշխարհային ճանաչում ձեռք բերեց և վաճառվեցին 10 միլիոն օրինակով{{sfn|Thomas|1994|p=257}}։ Արդյունքում Դիսնեյը հիմնեց իր սեփական ձայնագրման արտադրության և տարածման կազմակերպությունը՝ [[Walt Disney Records|Դիսնեյլենդ րեքորդզը]]{{sfn|Hollis|Ehrbar|2006|pp=5–12, 20}}:
Դիսնեյլենդի կառուցման ծրագրին զուգահեռ Դիսնեյն աշխատում էր նաև այլ ծրագրերի վրա ստուդիայից դուրս։ Նա խորհրդական էր[[1959]] թվականի [[Մոսկվա|Մոսկվայում]] տեղի ունեցած [[Ամերիկյան Ազգային ցուցահանդեսին|Ամերիկյան ազգային ցուցահանդեսին]], Դիսնեյ ստուդիայի ներդրումը Գեղեցիկ Ամերիկան էր, 19 րոպեանոց ֆիլմ, որը նկարահանված էր շրջանային 360 աստիճանով ևամենահայտնի մուլտֆիլմերից մեկն էր{{sfn|Langer|2000}}։ Հաջորդ տարին նա Սքուո Վելիում, Կալիֆոռնիայում կայացած[[1960 թվականի Ձմեռային Օլիմպիական խաղեր|1960 թվականի Ձմեռային Օլիմպիական խաղերի]] բեմադրող հանձնաժողովի նախագահն էր [[Սքուո Վելի|Սքուո Վելիում]], [[Կալիֆոռնիա]], որտեղ նա ծրագրում էր [[Օլիմպիական խաղեր|բացման, փակման և մեդալների հանձման արարողությունները]]{{sfn|Gabler|2006|p=566}}։
Տող 78 ⟶ 74՝
Դիսնեյը չորս նմուշ տրամադրեց [[Նյու Յորքի 1964 թվականի համաշխարհային տոնավաճառ|Նյու Յորքի1964 թվականի համաշխարհային տոնավաճառին]], որի համար նա ֆինանսավորում ստացավ նշված կորպորատիվ հովանավորներից։ [[ՊեպսիԿո|Պեպսի ընկերության]](ով պետք է [[ՅՈՒՆԻՍԵՖ]]-ին տուրք վճարեր) համար Դիսնեյը ստեղծեց [[Փոքր աշխարհ է]] ատրակցիոնը,զբոսանք նավակով ձայնային-շարժական տիկնիկներ, որոնք խորհրդանշում են աշխարհի երեխաներին, ''[[Հիանալի րոպեներ պրն Լինքոլնի հետ|Հիանալի րոպեներ պրն Լինքոլնի հետը]]'' ներառում էր շարժական [[Աբրահամ Լինքոլն|Աբրահամ Լինքոլնին]], ով հանդես էր գալիս իր մենախոսություններից որոշ հատվածներով, ''[[Առաջադիմության կարուսել|Առաջադիմության կարուսելը]]'' ներկայացնում էր էլեկտրականության կարևորությունը և [[Ֆորդի երկնքի կախարդական ճանապարհ|Ֆորդի երկնքի կախարդական ճանապարհը]] մատնանշում էր մարդկության առաջադիմությունը։ Բոլոր չորս ցուցանմուշների մասնիկները (հիմնականում գաղափարները և տեխնոլոգիան) վերափոխվեցին և վերատեղադրվեցին Դիսնեյլենդում, սակայն ''Փոքր աշխարհ է''-ի դեպքում այն շատ նման է բնօրինակին{{sfn|Barrier|2007|p=293}}<ref name="WDFM: Fair" />։
[[1960]]-ականների կեսերին Դիսնեյն արդեն ծրագրել էր ստեղծել լեռնադահուկային հանգստավայր [[Միներալ Կինգ|Միներալ Կինգում]]՝ [[Կալիֆոռնիա|Կալիֆոռնիայի]] [[Սիեռա Նևադա (Կորդիլիերաներ)|Սիեռա Նևադայում]] գտնվող սաղցադաշտային հովտում։ Նա մասնագետների վարձեց, որոնցից էր օրինակ դահուկասահքի հանրահայտ մարզիչ և դահուկասահքի տարածքի գծագրող [[Ուիլլի Շաֆլեր|Ուիլլի Շաֆլերը]]{{sfn|Gabler|2006|pp=621–23}}<ref name="Ski: Schaeffler" />{{efn|Disney's death in 1966, and opposition from conservationists, stopped the building of the resort.{{sfn|Gabler|2006|p=631}}}}։ Դիսնեյլենդի ստուդիային բերած մեծ եկամուտով հանդերձ, Դիսնեյը շարունակում էր նոր սրահներ փնտրել այլ ատրակցիոնների համար։ [[1965]] թվականի վերջին նա հայտարարեց, որ ծրագրեր ունի մեկ այլ թեմատիկ այգի կառուցելու, որը պետք է կոչվեր «Դիսնեյ Աշխարհ»(այժմ [[Դիսնեյ Ուորլդ|Ուոլթ Դիսնեյ Աշխարհ]])՝ [[Օռլանդո (Ֆլորիդա)|Օռլանդո Ֆլորիդայից]] մի քանի մղոն հարավ-արևմուտք։ Դիսնեյ Աշխարհը պետք է ներառեր «Կախարդական թագավորությունը» (Դիսնեյլենդի ավելի մեծ և ավելի լավ տարբերակը), որն ուներ նաև գոլֆի դասեր և հյուրանոց-հանգստավայրեր։ Դիսնեյ Աշխարհի սիրտը պետք է լիներ «[[Վաղվա Փորձարարական Բնօրինակ Միություն]]»(EPCOT)-ը,{{sfn|Gabler|2006|pp=606–08}} որին նա նկարագրում էր այսպես․
Վաղվա փորձարարական բնօրինակ միություն, որն իր ակնարկը կստանա նոր գաղափարներից և նոր տեխնոլոգիաներից, որոնք կհայտնվեն Ամերիկյան արտադրության ստեղծագործ կենտրոններից։ Այն կլինի վաղվա միություն, որը երբեք չի լինի, այլ միշտ կներկայացնի, կցուցադրի և կփորձարկի նոր նյութեր և համակարգեր։ «Վաղվա Փորձարարական Բնօրինակ Միություն»-ը միշտ հարթակ կլինի Ամերիկյան ազատ ձեռնարկատիրության հնարամտությունը և երևակայությունը աշխարհին ներկայացնելու և ցուցադրելու համար{{sfn|Beard|1982|p=11}}։ [[1966]] թվականին Դիսնեյը բիզնեսներ հովանավոր Վաղվա փորձարարական բնօրինակ միություն-ի պատրաստակամության շնորհիվ{{sfn|Thomas|1994|p=307}}: Նա սկսեց ավելի մեծ մասնակցություն ունենալ ստուդիայի ֆիլմերի ստեղծման գործընթացում և նաև մեծապես ներառվեց [[Ջունգլիների գիրքը (մուլտֆիլմ)]] -ի զարգացման և բարելավման մեջ, [[Ամենաուրախ միլիոնատերը|''Ամենաուրախ միլիոնատերը'']] կենդանի շարժմամբ երաժշտական մուլտֆիլմը (երկուսն էլ [[1967]] թվականի արտադրության) և ''[[Վինի Թուխը և հոգսերի օրը]]'' կարճ անիմացիոն ֆիլմը{{sfnm|1a1=Thomas|1y=1994|1p=343|2a1=Barrier|2y=2007|2p=276}}: === Հիվանդություն, մահը և հետևանքները ===
Տող 123.
Ջոն Թոմլինսոնը, իր Մշակութային Իմպերիալիզմ աշխատության մեջ ուսումնասիրում է Էրիել Դորֆմանի և Արմանդ Մաթելարթի աշխատանքը, որոնց [[1971]] թվականի՝ {{lang|es|Para leer al Pato Donald}} (թարգմ: Ինչպես կարդալ Դոնալդ Բադ) հաստատում է, որ «Ուոլթ Դիսնեյի անմեղ և ուսուցողական պատնեշի տակ թաքնված են իմպերիալիստական... արժեքներ», նրանք պնդում են, որ սա հզոր գործիք է քանի որ «երեխաների սպառման համար անվնաս զվարճանք է»{{sfn|Tomlinson|2001|p=41}}: Թոմլինսոնը նրանց տեսակետը ոչ բավարար է համարում, քանի որ «նրանք պարզապես ընդունում են, որ Ամերիկյան կոմիքսներ կարդալը, գովազդներ դիտելը, առատ նկարներ դիտելը.... «Յանկի» ապրելակերպը ունեն ուղիղ մանկավարժական ազդեցություն{{sfn|Tomlinson|2001|p=44}}»:
Որոշ մեկնաբաններ նկարագրել են Դիսնեյին որպես [[մշակութային պատկեր]]{{sfnm|1a1=Mannheim|1y=2016|1p=40|2a1=Krasniewicz|2y=2010|2p=xxii|3a1=Watts|3y=2013|3p=58|4a1=Painter|4y=2008|4p=25}}: Նրա մահից հետո, լրագրության պրոֆեսոր Ռալֆ Ս. Իզալդը ասում է, որ Դիսնեյի ֆիլմերի արժեքները «համարվում են արժեքավոր Ամերիկյան Քրիստոնյա հասարակության շրջանում», որը ներառում է «անհատականություն, պարկեշտություն,... սեր դեպի մեր ընկերները, արդարություն և հանդուրժողականություն»<ref name="Izard: Master" />: Դիսնեյի` [[Թայմս|Թայմզի]] մահախոսականը անվանում է ֆիլմերը «պիտանի, ջերմ և զվարճալի... անհամեմատելի գեղարվեստականությամբ և շոշափելի գեղեցկությամբ»<ref name="Times: Obit" />: Լրագրող Բոսլի Քրաուդերը պնդում է, որ Դիսնեյի` «համարյա անծայրածիր հասարակության համար զվարճանք ստեղծողի և իր արտադրանքը սրամիտ կերպով վաճառողի ձեռքբերումը կարելի է համեմատել պատմության ամենահաջողված արդյունաբերողների հետ»<ref name="EB: Crowther" />: Թղթակից Ալիսթեր Քուկը անվանում է Դիսնեյին «ժողովրդական հերոս, Հոլիվուդի Փայդ Փայփեր»<ref name="Guard: Cooke" />, մինչդեռ Գաբլերը համարում է, որ Դիսնեյը վերափոխել է մշակույթը և Ամերիկյան գիտակցությունը{{sfn|Gabler|2006|p=x}}: Լանգերը, ''Ազգային կենսագրության Ամերիկյան բառարանում'', գրում է.<blockquote></blockquote>▼
<blockquote> Դիսնեյը անիմացիայի պատմության մեջ մնում է կենտրոնական կերպար: Տեխնոլոգիական նորարությունների, կառավարությունների և ընկերությունների հետ համագործակցությունների շնորհիվ, նա փոքր, եզրային ստուդիան վերածեց բազմազգ զվարճանքի արդյունաբերության հսկայի: Չնայած նրա քննադատությունների, նրա հայացքը դեպի ժամանակակից, հավաքական ուտոպիան որպես Ամերիկյան ազգային արժեքների ընդլայնում, հավանաբար ավելի մեծ արժեք է ստացել նրա մահվանը հաջորդող տարիներին: {{sfn|Langer|2000}}</blockquote>▼
▲Որոշ մեկնաբաններ նկարագրել են Դիսնեյին որպես [[մշակութային պատկեր]]{{sfnm|1a1=Mannheim|1y=2016|1p=40|2a1=Krasniewicz|2y=2010|2p=xxii|3a1=Watts|3y=2013|3p=58|4a1=Painter|4y=2008|4p=25}}: Նրա մահից հետո, լրագրության պրոֆեսոր Ռալֆ Ս. Իզալդը ասում է, որ Դիսնեյի ֆիլմերի արժեքները «համարվում են արժեքավոր Ամերիկյան Քրիստոնյա հասարակության շրջանում», որը ներառում է «անհատականություն, պարկեշտություն,... սեր դեպի մեր ընկերները, արդարություն և հանդուրժողականություն»<ref name="Izard: Master" />: Դիսնեյի` [[Թայմս|Թայմզի]] մահախոսականը անվանում է ֆիլմերը «պիտանի, ջերմ և զվարճալի... անհամեմատելի գեղարվեստականությամբ և շոշափելի գեղեցկությամբ»<ref name="Times: Obit" />: Լրագրող Բոսլի Քրաուդերը պնդում է, որ Դիսնեյի` «համարյա անծայրածիր հասարակության համար զվարճանք ստեղծողի և իր արտադրանքը սրամիտ կերպով վաճառողի ձեռքբերումը կարելի է համեմատել պատմության ամենահաջողված արդյունաբերողների հետ»<ref name="EB: Crowther" />: Թղթակից Ալիսթեր Քուկը անվանում է Դիսնեյին «ժողովրդական հերոս, Հոլիվուդի Փայդ Փայփեր»<ref name="Guard: Cooke" />, մինչդեռ Գաբլերը համարում է, որ Դիսնեյը վերափոխել է մշակույթը և Ամերիկյան գիտակցությունը{{sfn|Gabler|2006|p=x}}: Լանգերը, ''Ազգային կենսագրության Ամերիկյան բառարանում'', գրում է.
▲
<br />
== Նշումներ ==
{{նցանկ}}
| |||