«Վլադիմիր Լենին»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 82.
{{Quote box|width=25em|align=left|quote=Ապստամբությունը սկսվել է: Ուժը ուժի դեմ: Փողոցում ընթացող պայքարը ապշեցնող է. բարիկադներ են ընկնում, հրացաններ են կոտրվում , ատրճանակներն են կրակում: Արյան գետերը հոսում են, ազատության համար քաղաքացիական պատերազմը բոցավառվում է: Մոսկվան և հարավը, Կովկասը և Լեհաստանը պատրաստ են միանալու Սանկտ Պետերբուրգի պրոլետարիատին: Աշխատավորների կարգախոսն է՝ մահ կամ ազատություն:|source=—Լենինը 1905 թվականի հեղափոխության մասին {{sfn|Rice|1990|pp=88–89}} }}
 
1905 թվականի հեղափոխությանը ի պատասխան ցար [[Նիկոլայ II]]-ը իր [[Հոկտեմբերյան մանիֆեստ|Հոկտեմբերյան մանիֆեստում]] ընդունում է մի շարք ազատական ռեֆորմներ, որից հետո Լենինը անվտանգ է համարում Սանկտ Պետեբուրգ վերադառնալը{{sfnm|1a1=Fischer|1y=1964|1p=51|2a1=Rice|2y=1990|2p=94|3a1=Service|3y=2000|3pp=175–176|4a1=Read|4y=2005|4p=81|5a1=Read|5y=2005|5pp=77, 81|6a1=Rappaport|6y=2010|6pp=132, 134–135}}: Միանալով [[Նոր կյանք (Նովայա ժիզն )|Նոր կյանքի]] աշխատանքներին, որը հիմնադրել էր [[Մարիա Անդրեևա|Մարիա Անդրեևան]], Լենինը սովորություն ուներ քննարկել իր հոդվածները կուսակցական գործիչների ներկայությամբ:{{sfnm|1a1=Rice|1y=1990|1pp=94–95|2a1=White|2y=2001|2pp=73–74|3a1=Read|3y=2005|3pp=81–82|4a1=Rappaport|4y=2010|4p=138}} Նա կուսակիցներին առաջարկում էր ավելի սերտ հարաբերություններ ունենալ միմյանց հետ, շարունակում էր պատշտապելպաշտպանել բռնի առճակատման իր տեսակետը, հավատալով որ այս երկուսը անհրաժեշտ կլինեն հաջող հեղափոխություն իրականացնելու համար:{{sfnm|1a1=Rice|1y=1990|1pp=96–97|2a1=Service|2y=2000|2pp=176–178}} Հասկանալով, որ մի քանի հարուստ կուսակցականների անդամավճարները և նվիրատվությունները բավարար չեն բոլշևիկյան կուսակցության առջև դրված խնդիրների կատարման համար, Լենինը որոշում է սպաների, երկաթուղային կայարանների, գնացքների, բանկերի թալանի գործընթացի սկիզբը դնել: [[Լեոնիդ Կրասին|Լեոնիդ Կրասինի]] գլխավորությամբ, մի խումբ բոլշևիկներ սկսեցին այսպիսի հանցագործությունների շարք, որոնցից ամենահայտնին տեղի ունեցավ 1907 թվականին, երբ մի խումբ բոլշևիկներ, որոնք գործում էին Իոսիֆ Ստալինի ղեկավարությամբ, իրականացրին [[Թբիլիսի պետական բանկ|Թիֆլիսի Պետական բանկի]] զինված թալանը{{sfnm|1a1=Fischer|1y=1964|1pp=70–71|2a1=Pipes|2y=1990|2pp=369–370|3a1=Rice|3y=1990|3p=104}}:
 
Չնայած մասամբ Լենինը աջակցում էր բոլշևիկների և մենշևիկների միջև այս պառակտման վերացմանը{{sfnm|1a1=Rice|1y=1990|1p=95|2a1=Service|2y=2000|2pp=178–179}}, այնուամենայնիվ [[ՌՍԴԱԿ-ի չորրորդ համագումար|կուսակցության չորրորդ համագումարում]], որը անցավ 1906 թվականին [[Ստոկհոլմ|Ստոկհոլմում]], մենշևիկները սուր քննադատության ենթարկեցին լենինյան թալանի և բռնության քաղաքականությունը:{{sfnm|1a1=Fischer|1y=1964|1p=53|2a1=Pipes|2y=1990|2p=364|3a1=Rice|3y=1990|3pp=99–100|4a1=Service|4y=2000|4pp=179–180|5a1=White|5y=2001|5p=76}} Լենինը ներգրավվեց [[Ֆինլանդիայի մեծ իշխանություն|Ֆինլանդիայի մեծ իշխանության]] [[Կուոկկալա]] քաղաքում բոլշևիկյան կենտրոն ստեղծելու գործընթացին, այդ ժամանակ վերոնշյալ տարածքը գտնվում էր [[Ռուսական կայսրություն|Ռուսական կայսրության]] կազմում, մինչ դա էլ բոլշևիկները կարողացան գերակայություն ստանալ ՌՍԴԱԿ հինգերերոդ համագումարում, որը անցկացվեց 1907 թվականի մայիսին՝ Լոնդոնում:{{sfnm|1a1=Rice|1y=1990|1pp=103–105|2a1=Service|2y=2000|2pp=180–182|3a1=White|3y=2001|3pp=77–79}} Քանի դեռ ցարական իշխանությունները զբաղված էին ընդդիմություններին ճնշելու գործընթացով. և ցրում էին Ռուսաստանի օրենսդիր ժողովը՝ [[Ռուսական կայսրության Պետական դումա|Երկրորդ Դուման]]՝ հրամայելով գաղտնի ոստիկանությանը՝ [[Գաղտնի ոստիկանություն|օխրանային]], ձերբակալելու հեղափոխականներին, Լենինը տեղափոխվեց Ֆինլանդիա՝ այնտեղից Շվեյցարիա անցնելու նպատակով:{{sfnm|1a1=Rice|1y=1990|1pp=105–106|2a1=Service|2y=2000|2pp=184–186|3a1=Rappaport|3y=2010|3p=144}} Այստեղ նա փորձեց փոխանակել այն թղթադրամները, որոնք գողացվել էին Թիֆլիսում և ունեին համանման սերիական համարներ{{sfn|Brackman|2000|pp=59, 62}}։