«Հովհաննես Քաջազնունի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 94.
|[[Հայաստանի Հանրապետության պաշտպանության նախարար|ՀՀ Ռազմական նախարար]]
|[[Անկուսակցական]]
|}Մի առիթով նա հայտնել է.
<blockquote style="background:#f1f1f1; padding:10px;">''«Բացառիկ ծանր պայմանների մեջ է գործի անցել իմ կազմած կառավարությունը... Կառավարությունը չունի ոչ մի հենարան անցյալում, նա չի հաջորդում նախկին կառավարությանը՝ շարունակելու արդեն ընթացքի դրած պետական աշխատանքը»''</blockquote>[[Պատկեր:042 mnisters of qajaznouni cabinet.jpg|մինի|right|200px|Հովհաննես Քաջազնունու կառավարության կազմը]][[1918]] թվականի [[հուլիսի 19]]-ին [[Հայաստանի Հանրապետության Կառավարություն (1918-1920)|Հայաստանի կառավարության]] կազմը տեղափոխվել է [[Երևան]]` թողնելով իր գրեթե ողջ շարժական ու անշարժ գույքը [[Վրաստան]]ում։ Կառավարության կազմին կայարանում ճանապարհելու ժամանակ ներկա չէր [[Վրաստան]]ի որևէ մեկ պաշտոնյա։ Ճանապարհային կառավարության կազմը, երբ գնացքով կանգնում է [[Ղազախ]]ի կայարանում, տեղի ադրբեջանցիները ճոխ ընդունելություն են կազմակերպում ու ճանապարհում դեպի [[Երևան]]։ Հետպատերազմական [[Երևան]]ում կառավարության կազմին ընդունում է [[Արամ Մանուկյան (ՀՅԴ)|Արամ Մանուկյան]]ը, ով շուրջ 2 ամիս իրականացրել էր հանրապետության ղեկավարի լիազորությունները՝ կրելով «Երևանի դիկտատոր» կոչումը։ Հենց իր վերջնագրի արդյունքում էր կառավարությունը որոշում վերջապես բարգավաճ Թիֆլիսից տեղափոխվել հետպատերազմական Երևան՝ ստանձնելու երկրի ղեկավարումը։
<blockquote style="background:#f1f1f1; padding:10px;">''«Բացառիկ ծանր պայմանների մեջ է գործի անցել իմ կազմած կառավարությունը... Կառավարությունը չունի ոչ մի հենարան անցյալում, նա չի հաջորդում նախկին կառավարությանը՝ շարունակելու արդեն ընթացքի դրած պետական աշխատանքը»''</blockquote>
 
[[Պատկեր:042 mnisters of qajaznouni cabinet.jpg|մինի|right|200px|Հովհաննես Քաջազնունու կառավարության կազմը]]
 
<blockquote style="background:#f1f1f1; padding:10px;">''«Բացառիկ ծանր պայմանների մեջ է գործի անցել իմ կազմած կառավարությունը... Կառավարությունը չունի ոչ մի հենարան անցյալում, նա չի հաջորդում նախկին կառավարությանը՝ շարունակելու արդեն ընթացքի դրած պետական աշխատանքը»''</blockquote>[[Պատկեր:042 mnisters of qajaznouni cabinet.jpg|մինի|right|200px|Հովհաննես Քաջազնունու կառավարության կազմը]][[1918]] թվականի [[հուլիսի 19]]-ին [[Հայաստանի Հանրապետության Կառավարություն (1918-1920)|Հայաստանի կառավարության]] կազմը տեղափոխվել է [[Երևան]]` թողնելով իր գրեթե ողջ շարժական ու անշարժ գույքը [[Վրաստան]]ում։ Կառավարության կազմին կայարանում ճանապարհելու ժամանակ ներկա չէր [[Վրաստան]]ի որևէ մեկ պաշտոնյա։ Ճանապարհային կառավարության կազմը, երբ գնացքով կանգնում է [[Ղազախ]]ի կայարանում, տեղի ադրբեջանցիները ճոխ ընդունելություն են կազմակերպում ու ճանապարհում դեպի [[Երևան]]։ Հետպատերազմական [[Երևան]]ում կառավարության կազմին ընդունում է [[Արամ Մանուկյան (ՀՅԴ)|Արամ Մանուկյան]]ը, ով շուրջ 2 ամիս իրականացրել էր հանրապետության ղեկավարի լիազորությունները՝ կրելով «Երևանի դիկտատոր» կոչումը։ Հենց իր վերջնագրի արդյունքում էր կառավարությունը որոշում վերջապես բարգավաճ Թիֆլիսից տեղափոխվել հետպատերազմական Երևան՝ ստանձնելու երկրի ղեկավարումը։
 
Հոկտեմբերին, [[ՀՀ Ազգային ժողով|Ազգային Ժողովի]] ճնշման հետեւանքով, Քաջազնունին հրաժարական է ներկայացնում։ [[ՀՀ Ազգային ժողով (1918-1920)|Ազգային Ժողովը]] ընդունում է կառավարության հրաժարականը ու կրկին Քաջազնունուն հանձնարարում կազմել նոր՝ կոալիցիոն կառավարություն։ Կոալիցիոն կառավարության կազմին միանալուց հրաժարվում են [[Սոցիալ-հեղափոխական կուսակցություն]]ը և [[Սոցիալ դեմոկրատ Հնչակյան կուսակցություն]]ը, որի հետեւանքով նոր կառավարության կազմը ձևավորվում է [[ՀՅԴ]] ու [[Հայ ժողովրդական կուսակցություն|Ժողովրդական կուսակցության]] անդամներից։ [[Նոյեմբերի 4]]-ին կազմվում է կոալիցիոն կառավարությունը.
Տող 151 ⟶ 156՝
|}
 
[[1918]] - [[1919]] թ.թվականի ձմռանը տիֆի համաճարակի ընթացքում մահանում են [[Արամ Մանուկյան (ՀՅԴ)|Արամ Մանուկյանը]] ու Պետական վերահսկողի պաշտոնը զբաղեցնող [[Մինաս Բերբերյան]]ը, իսկ Հովհաննես Քաջազնունին ու [[Սիրական Տիգրանյան]]ը նույնպես վարակվում, բայց կարողանում են ապաքինվել։ [[1919]] թ-իթվականի [[փետրվարի 15]]-ին Քաջազնունին գործուղվում է [[Վրաստան]], իսկ այնուհետև [[ԱՄՆ]]՝ վարելու հայանպաստ բանակցություններ։ Նույն ժամանակ նա ներկայացնում է իր կառավարության երրորդ կազմը.
 
{|class="wikitable"
Տող 205 ⟶ 210՝
|}
 
[[Պատկեր:THE ARMENIAN DELEGATION IN THE UNITED STATES 1919.jpg|մինի|Հայկական պատվիրակությունը ԱՄՆ-ում։ Ներկա են [[Անդրանիկ Օզանյան]]ը, Հովհաննես Քաջազնունին և այլն, 1919]]

1919 թվականի ապրիլի 26-ից վարչապետի պաշտոնակատար է դառնում Ալեքսանդր Խատիսյանը, իսկ Քաջազնունին շարունակում է բանակցությունները ԱՄՆ-ում հայկական պատվիրակության կազմում։
 
Վերադառնալով Հայաստան [[1920]] թ.թվականի սեպտեմբերին՝ նա ստանձնում է [[ՀՀ Ազգային ժողով]]ի նախագահի տեղակալի պաշտոնը, իսկ [[նոյեմբերի 25]]-ին՝ ԱԺ նախագահի պաշտոնը<ref name="orientica">[http://orientica.net/index.php?title=Hovhannes_Kajaznouni Hovhannes Kajaznouni]</ref>։ Սովետական զորքերի ներխուժումից հետո Քաջազնունին ձերբակալվում է ու անցկացնում շուրջ մեկ ու կես ամիս բանտում։
 
[[Փետրվարյան ապստամբություն]]ից հետո, Քաջազնունին ստանձնում է բոլշևիզմի զոհերի ընտանիքներին աջակցության խորհրդի նախագահությունը։ Խորհուրդը տրամադրում է 10, իսկ այնուհետև 50 միլիոն ռուբլի։ Ապստամբության ձախողումից հետո, Քաջազնունին լքում է Հայաստանը, ապրում Իրանում, Հնդկաստանում, Եգիպտոսում, [[Ռումինիա]]յում։ Բուխարեստում նա [[1923]] թ.թվականին գրում է «Հ. Յ. Դաշնակցութիւնը անելիք չունի այլեւս» աշխատությունը եւ լքում [[ՀՅԴ]] շարքերը։
 
== Ճարտարապետական գործունեություն ==