«Հակաբիոտիկներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 67.
Բժշկական քիմիայի զարգացման շնորհիվ ժամանակակից հակաբակտերիալների մեծ մասը տարբեր բնական միացությունների կիսասինթետիկ մոդիֆիկացիաներ են <ref name="Nussbaum2006">{{cite journal |vauthors= von Nussbaum F, Brands M, Hinzen B, Weigand S, Häbich D |title= Antibacterial natural products in medicinal chemistry--exodus or revival? |journal= Angewandte Chemie |volume= 45 |issue= 31 |pages= 5072–129 |date= August 2006 |pmid= 16881035 |doi= 10.1002/anie.200600350 }}</ref>։ Դրանցից են բետա-լակտամային հակաբիոտիկները, որոնցից են [[Պենիցիլիններ|պենիցիլինները]] (արտադրվում են ''[[Վրձնասունկ|Penicillum]]'' ցեղի սնկերի կողմից), ցեֆալոսպորինները և կարբապենեմները։ Միացությունները, որոնք դեռևս ստացվում են կենդանի օրգանիզմներից, ամինոգլիկոզիդներն են, մինչդեռ այլ հակաբակտերիալները, օրինակ՝ [[Սուլֆանիլամիդներ|սուլֆանիլամիդները]], քինոլոնները և օքսազոլիդինոնները ստացվում են բացառապես քիմիական սինթեզի միջոցով <ref name="Nussbaum2006"/>։ Հակաբակտերիալ միացությունների մեծ մասը հարաբերականորեն փոքր մոլեկուլներ են, ունեն փոքր մոլեկուլային զանգված, որը ցածր է 1000 դալտոնից <ref>{{cite book|url=https://books.google.com/?id=av5SHPiHVcsC&lpg=PA800&dq=oral%20drug%20molecular%20weight%20distribution%20antibiotics&pg=PA800#v=onepage&q&f=false |title=Antibiotic Discovery and Development |vauthors= Dougherty TJ, Pucci MJ |publisher=Springer |year=2011 |page=800|isbn=978-1461414001 }}</ref>։
 
1939 թվականին բժշկության մեջ հակաբիոտիկների, այդ թվում հակաբակտերիալների կարևորության վերաբերյալ Հովարդ Ֆլորիի և Չեյնի առաջին աշխատանքները հանգեցրեցին լայնածավալ հետազոտությունների և հակաբակտերիալների մասշտաբային արտադրության։ Բակտերիաների լայն տիրույթի նկատմամբ հակաբակտերիալ միջոցների սքրինինգից հետո ակտիվ միացությունների ստացումն իրականացվում է [[Խմորում|խմորման]] միջոցով, սովորաբար խիստ աերոբ պայմաններում {{citation needed|date=January 2017}}։պայմաններում։
 
==Կայունությունը==