Տասը տարեկանում Ուայթը ուղարկվել է գիշերօթիկ դպրոց [[Նոր Հարավային Ուելս (նահանգ)|Նոր Հարավային Ուելսում]]: Նրան որոշ ժամանակ էր անհրաժեշտ ուրիշ երեխաների ներկայությանը ընտելանալու համար: Դպրոցում նա սկսել է գրել առաջին պիեսները, չնայած իր երիտասարդ տարիքին, շոշափել է մեծ թեմաներ: [[1924]] թվականին դպրոցում ֆինանասական խնդիրներ առաջացան, և տնօրենը Ուայթին առաջարկեց շարունակել ուսումը Անգլիայի դպրոցներից մեկում: Պատրիկի ծնողները կողմ էին այդ նախաձեռնությանը:
Ուայթը շատ ջանք էր թափում, որպեսզի հարմարվի ԳոլստերշիրիԳլոստերշիրի ՉելտենգմսկիՉելթենհեմ քոլեջիբնակավայրի քոլեջի՝ իր համար նոր կյանքին: Հետագայում նա այդ ժամանակահատվածի մասին ասել է «չորս տարվա ազատազրկում»: Նա մարդամոտ չէր և ընկերների նեղ խումբ ուներ: Նա արձակուրդները անց էր կացնում ծնողների հետ [[Եվրոպա]]յում, բայց նրանց հարաբերությունները այդպես էլ սառը մնացին:
Այդ ժամանակ Ուայթը լավ հարաբերություններ է ձևավորում Ռոնալդ Ուոտերոլի՝Ուոթերոլի՝ իրենից մեծ մի տղայի հետ, ունենալով համընկնող հետաքրքրություններ: Երբ ՈւոտերոլըՈւոթերոլը ավարտեց քոլեջը, ՈւայտըՈւայթը կրկին փակվեց իր մեջ և ծնողներին ցանկություն հայտնեց թողնել դպրոցը և դառնալ դերասան: Ծնողները համաձայնության եկան և թույլատրեցին նրան դպրոցը ավելի վաղ ավարտել, բայց այն պայմանով, որ ՈւայտըՈւայթը վերադառնա [[Ավստրալիա]] և իր կյանքը այնտեղ շարունակի: Ծնողները ուզում էին, որ որդին դառնա հողագործ և ոչ թե գրող, քանի որ հույս ունեին, որ հողագործությունը նրա դերասան դառնալու ցանկությունը կհագեցներ:
ՈւայտըՈւայթը երկու տարվա ընթացքում [[Ավստրալիա]]յի հարավ-արևելքի Սնոուի շրջանի պահեստում պահեստապետ է աշխատել: Չնայած Պատրիկը հարգանքով էր վերաբերում հարազատ հողին, և նրա առողջությունը բարելավվեց, ակնհայտ էր, որ այդպիսի աշխատանքը նրա սրտով չէր:
