«Հին Եգիպտոս»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 231.
Աստվածներին պաշտում էին պաշտամունքային [[տաճար]]ներում, որոնք վարում էին թագավորի անունից գործող քրմերը: Տաճարի կենտրոնում գտնվում էր խորանը և այնտեղ պաշտամունքի արձանը: Տաճարները ոչ թե հանրային պաշտամունքի կամ ժողովի վայրեր էին, այլ միայն ընտրյալ տոն օրերին և ծիսակատարությունների ժամանակ խորանից արձանը դուրս էին բերում հանրային պաշտամունքի համար: Սովորաբար աստվածների տիրույթը մեկուսացված էր արտաքին աշխարհից և միայն հասանելի էր տաճարի սպասավորների համար: Շարքային քաղաքացիները կարող էին երկրպագել իրենց սեփական արձաներին իրենց տներում և թալիսմանները պաշտպանում էին քաոսի ուժերից<ref>James (2005) p. 117</ref>: Նոր թագավորությունից հետո վերացավ փարավոնի դերը որպես հոգևոր միջնորդ, քանի որ կրոնական սովորույթներում փոխվեց՝ դարձավ աստվածների ուղղակի պաշտամունք: Արդյունքում քրմերը մշակում էին [[մարգարե]]ների համակարգ, որպեսզի մարդկանց փոխանցեն աստվածների կամքը<ref name="Shaw313">Shaw (2002) p. 313</ref>:
Եգիպտացիները հավատում էին, որ յուրաքանչյուր մարդ բաղկացած է ֆիզիկական և հոգևոր մասերից կամ ասպեկտներից; Դրանից բացի յուրաքանչյուր անձ ուներ ''šwt'' (ստվեր), ''ba'' (ինքնություն կամ հոգի), ''ka'' (կենսական ուժ) և անուն<ref>Allen (2000) pp. 79, 94–5</ref>: Սիրտը և ոչ թե ուղեղը համարվում էր մտքերի և հույզերի վայր: Մահից հետո հոգևոր ասպեկները ազատվում էին մարմնից և կարող էին ազատորեն շարժվել, սակայն նրանք պահանջում էին ֆիզիկական մնացուկներ ( որպես փոխարինող,
=== Հուղարկավորության սովորույթներ ===<!-- this section is intended as a brief overview, more details under 'see also' -->
| |||