1779 թվականի, հոկտեմբերի 8 Բլեյքը դառնում է '''Թագավորական ակադեմիայի''' ուսանող Օլդ Սոմերսեթ Նաուսում, Սթրենդ փողոցի մոտակայքում։ ՉնայացՉնայած, որ ուսուցման համար վճարել հարկավոր չէր, բայց 6 տարիների ընթացքում ակադեմիայում Բլեյքը պետք է ինքն գներ իր համար բոլոր ուսուցման համար անհրաժեշտ պարագաները։ Այստեղ նա ըմբոստանում է այն բանի դեմ, որը անվանվում էր ''«ժամանակակից նկարիչների անավարտ ոճ»'', ինչպիսիք են [[Ռուբենս]]ը, որը այդքան սիրվել էր [[Ջոշուա Ռեյնոլդս]]ի՝ դպրոցի առաջին նախագահի կողմից։ Գալիս է ժամանակ, երբ Բլեյքը սկսում է ատել Ռեյնոլդսի վերաբերմունքը դեպի արվեստ ընդհանրապես և նրա փնտրտուկը «միակ ճշմարիտի» և «գեղեցկության դասական հասկացությանը»: [[Ջոշուա Ռեյնոլդս|Ռեյնոլդսը]] գրում էր իր ''Մտորումներում'', որ «հակում դեպի վերացական տեսիլքներ այս կամ այն առարկայի նաև դեպի ընթանրացում և դասակարգում՝ դա մարդու մտքի հաղթանակն է»: Իր հերթին Բլեյքը իր գրարումներում նշում էր, որ «ամեն ինչ ընդհանրացնելը նշանակում է լինել ապուշ, քանզի հենց ուշադրության բեվևռվածությանն է արժանի ցանկացած առանձնահատկությունը»: Բլեյքը, նաև չէր սիրում Ռեյնոլդսի կեղծ համեստութունը, որը նա համարում էր երկերեսանություն։ Բլեյքը նախընտրում էր դասական կարգապահությունը և հստակությունը, որը իր ազդեցությունն էր թողել [[Ռաֆայել]]ի և [[Միքելանջելո]]ի վաղ աշխատանքներում քան ժամանակակից Ռեյնոլդսի յուղաներկ աշխատանքները։
