«Արարատյան դաշտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Արարատյան դաշտը միջլեոնային տեկտոնական իջվածք է, որի հիմքը կազմում են հնագույն մետմորֆային ապարներն ու պալեոզոյի կրաքար աավազաքարային ջերտախմբերը, իսկ վերին մասերը լցված են ալյուվիալ֊պրո֊լյուվիսղ և լճային նստվածքներով։ Դաշտի բնական իջեցումը շարունակվում է մինշև օրս։ Արարատյան դաշտի միջով հոսող գլխավոր գետը՝ Արաքսը, այն բաժանում է երկու հատվածի։ Արաքսից դեպի աջ տարածվող մասն այժմ ամբողջությամբ մտնում է [[Թուրքիա]]յի և [[ՒրանԻրան]]ի կազմի մեջ, ձախակողմյանը՝ Հայաստանի ու [[Ադրբեջան]]ի [[Նախիջևանի Ինքնավար Հանրապետություն|Նախիջևանի Ինքնավար Հանրապետության]]։ Արարատյան դաշտը շրջապատված է [[Արագած]], [[Գեղամա լեռնաշղթա|Գեղամա]], [[Արարատ]] և [[Հայկական Պար լեռնաշղթա|Հայկական Պար]] լեռներով։ Ձգվում է հյուսիս-արևմուտքից հարավ-արևելք, ավելի քան 200 կմ, լայնությունը 20-45 կմ է, տարածությունը՝ մոտ 6600 կմ²։ Արարատյան դաշտը միջլեռնային տեկտոնական իջվածք է։ Հիմքում հնագույն մետամորֆային ապարներ և պալեոզոյի կրաքարաավազաքարային շերտով ծածկված պալեոգեն-նեոգենինի ավազաքարա-կավա-մերգելային նստվածքներով, վերին շերտերում (մոտ 400 մ հզորությամբ)՝ անթրոպոգենի գետալճային նստվածքներով։ Մակերևույթը հարթ է, [[Արաքս]]ի ձախափնյա մասում՝ թույլ զառիկող, նախալեռնային մասում՝ ալիքավոր, աջափնյա մասում լավ են արտահայտված աստիճանաձև բարձր դարավանդները։ Արարատյան դաշտով հոսում է Արաքս գետը՝ այն բաժանելով հյուսիսային, հյուսիսարևելյան. և հարավային, հարավարևմտյան (այժմ՝ [[Թուրքիա]]յում և [[Իրան]]ում) հատվածների։ Ռելիեֆի կարևոր տարրերից են մնացորդաէրոզիոն ([[Խորվիրապ]], [[Սարիպապ]]) և հրաբխային («Կոնդեր») բլուրները։ Արարատյան դաշտը Գայլի դրունքով բաժանվում է [[Նախիջևանյան հարթություն]]ից ([[Շարուրի դաշտ]])։ Արարատյան դաշտում տեղ-տեղ բարձրանում են ծալքաբեկորավոր հիմքի ելուստներ ([[Խորվիրապ]], [[Սարիպապ]], Սալհովիտ) կամ խարամային կոներ ([[Արմավիրի բլուր]], [[Մեծամոր (բլուր)|Մեծամոր]])։