«Պատրիկ Վիեյրա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 49.
[[Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 1998|1998 թվականի աշխարհի չեմպիոն]]: [[ՈՒԵՖԱ Եվրոպայի առաջնություն|2000 թվականի Եվրոպայի չեմպիոն]]: Ֆուտբոլիստի կարիերան ավարտել է 2011 թվականին<ref>[http://www.championat.com/football/news-867270.html Виейра завершил карьеру и будет работать в «Манчестер Сити»]</ref>:
Ճանաչվել է մարդկության կողմից 1996-ից թվականից մինչև 2005 թվականները՝ [[Արսենալ (ֆուտբոլային ակումբ, Լոնդոն)|ԱրսենալԱրսենալում]] խաղալու տարիներին։ Վիեյրան նվաճեց Անգլիայի չեմպիոնի 3 և Անգլիայի գավաթի 4 տիտղոս։ Այդ ժամանակ նա դարձավ թիմի ավագ։ Նա մեկ մրցաշրջան անցկացրեց «[[Յուվենտուս]]ում», որից հետո տեղափոխվեց «[[Ինտերնացիոնալ ՖԱ (Միլան)|Ինտեր»]], որը նահանջել էր [[Սերիա Բ]]: Այդ ընթացքում նա կասկածվեց պայմանավորված խաղեր անցկացնելու մեջ։ [[Ֆրանսիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Ֆրանսիայի հավաքականում]] անցկացրել է 107 հանդիպում, այդ ընթացքում նվաճել է [[Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 1998|աշխարհի չեմպիոնի]] և [[ՈՒԵՖԱ Եվրո 2000|Եվրոպայի չեմպիոնի]] տիտղոս։ Այդ ժամանակ նա թիմի ավագն էր։
 
== Պրոֆեսսիոնալ ֆուտբոլային կարիերա ==
Տող 61.
1996 թվականի ամռանը, [[Արսենալ (ֆուտբոլային ակումբ, Լոնդոն)|լոնդոնյան Արսենալի]] մարզիչ [[Արսեն Վենգեր]]ը ցանկանում էր արագորեն ստեղծել տաղանդ Վիեյրա, քանի դեռ նա չէր տեղափոխվել [[Իտալիա]]: Բարձր հասակը, տոկունությունը և ֆիզիկական ուժը նրան օգնեցին հարմարվել [[Անգլիա]]յին: Ինքնազսպման և հրաշալի փոխանցումների շնորհիվ նա դարձավ [[Արսեն Վենգեր|Վենգերի]] ավանդական հարձակման մի մասը։
 
Առաջին խաղը Արսենալում նա անցկացրեց 1996 թվականի սեպտեմբերի 16-ին։ «Զինագործները» «Հայբերիյում» ընդունեցին «Շեֆֆիլդ Ուենսդեյին»: Կազմելով հիանալի կենտրոն՝ [[Էմանուել Պետի]]ի հետ, նրանք ձևակերպեցին «ոսկե դուբլ», հաղթելով [[Անգլիայի Պրեմիեր Լիգա|առաջնությունն]] ու [[Անգլիայի գավաթ|գավաթը]], արդեն իր երկրորդ անգլիական մրցաշրջանում (1997-1998)։
 
Վիեյրայի առաջին տարիներն «Արսենալում» նշանավորված էին նրա անհաջող վարքով։ [[Պրեմիեր Լիգա 2000-01 (Անգլիա)|Պրեմիեր Լիգա 2000/2001]] մրցարջանում նա 2 անգամ հեռացվեց խաղադաշտից։ Սակայն, վերադառնալով խաղադաշտ նա չհեռացվեց, ավելին քան 28 խաղ։ Այդ մրցաշրջանի խաղերից մեկում, Վեսթ Հեմի հետ խաղի ժամանակ Պատրիկը խաղադաշտից հեռացվեց հակառակորդի ֆուտբոլիստ՝ Նիլ Ռադոկայի դեմքին թքելու համար. իսկ խաղադաշտից դուրս գալու պահին նա հասցրեց կոնֆլիկտի մեջ հայտնվել ոստիկանության հետ։ Դրանից հետո, ֆուտբոլիստը տուգանվեց «Պրեմիեր Լիգայի» համար ռեկորդային՝ 70 հազար [[ԱՄՆ դոլար]]ով և որակազրկվեց 7 խաղով։ Ողջ կարիերայի ընթացքում նա խաղադաշտից հեռացվել է 12 անգամ(9 անգամ՝ «Արսենալում», 2 անգամ՝ «Յուվենտուսում», 1 անգամ՝ «Ինտերում»)։ Չնայած նրան, որ կյանքում նա միշտ պարկեշտ անձնավորություն մնաց։
Տող 104.
2001 թվականին Վիեյրան հավաքականի հետ հաղթեց Կոնֆեդերացիայի գավաթը, որն անցկացվում էր [[Ճապոնիա]]յում և [[Հարավային Կորեա|Կորեայում]]: Եզրափակչում Պատրիկը խփեց խաղի եզակի գնդակը՝ [[Ճապոնիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Ճապոնիայի հավաքականի]] դարպասին։ [[Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 2002|2002 թվականի աշխարհի առաջնության]] ժամանակ ֆրանսիացիները չխփեցին ոչ մի գնդակ և չկարողացան անցնել խմբային փուլը. Վիեյրան մասնակցեց 3 խաղի։
 
Եվրո-2004-ից հետո հավաքականից գնաց [[Զինեդին Զիդան]]ը և ավագի պարտականությունն ընկավ Վիեյրայի վրա՝ մինչև 2005 թվականի օգոստոսը, երբ [[Զինեդին Զիդան|Զիզուն]] վերադարձավ։ Առաջնությունից հետո Զիդանը հեռացավ հավաքականից (և ընդհանրապես ֆուտբոլից), որից հետո Վիեյրան կրկին դարձավ եռագույնների ավագը։
 
2006 թվականին Վիեյրան մասնակցեց [[Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 2006|Գերմանիայում անցկացվող աշխարհի առաջնությանը]]: Առաջին երկու խաղերում ֆրանսիացիները ոչ-ոքի խաղացին [[Շվեյցարիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Շվեյցարիայի]] և [[Հարավային Կորեայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Հարավային Կորեայի]] հետ։ [[Հունիսի 23]]-ին՝ Պատրիկի ծննդյան օրը՝ նրանք անպայման պետք է հաղթեյին [[Տոգոյի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Տոգոյին]], որպեսզի անցնեյին 1/8 փուլ։ Որակազրկումից մի քանի խաղ առաջ Զիդանը չկարողացավ մասնակցել Տոգոյի հետ խաղին։ Վիեյրան այդ խաղում թիմի ավագն էր։ Պատրիկին հաջողությամբ բացեց խաղի հաշիվը, իսկ հետո գոլով աչքի ընկավ Թիերի Անրին։ Վերջում հաղթեցին եվրոպացիները՝ 2:0 հաշվով։ Հաջորդ խաղում ֆրանսիացիները դուրս մղեցին պայքարից իսպանացիներին (3:1). մեկ գոլով աչքի ընկավ Վիեյրան։
 
Հետո թիմին հաջողվեց հասնել եզրափակիչ, որտեղ հանդիպեցին [[Իտալիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Իտալիայի հավաքականին]]: Հաղթելով բոլոր նախկին խաղերում, Վիեյրան փոխարինվեց երկրորդ խաղակեսում, ստանալով վնասվածք՝ [[Ֆաբիո Կանավարո]]յի հետ բախումից հետո։ Արդյունքում իտալացիները հաղթեցին 11 մետրանոց հարվածաշարի ժամանակ (5:3). հիմանական և լրացուցիչ ժամանակները ավարտվեցին 1:1 հաշվով։
 
== Ձեռքբերումներ ==