«Հիպոկրատ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ծնվել է [[Կոս]] կղզում, բժշկի ընտանիքում։ Ենթադրում են, որ նա պատկանում էր ժառանգական բժիշկների ընտանիքի 17-րդ սերնդին։ Բժշկական կրթություն ստացել է հոր մոտ, ծնողների մահից հետո՝ շարունակել [[Աթենք]]ում։ Հետագայում շրջել է [[Հունաստան]]ում, [[Եգիպտոս]]ում, [[Փոքր Ասիա]]յում, [[Լիբանան]]ում, եղել [[Սև ծով]]ի ափերին, սկյութացիների մոտ և ծանոթացել [[Առաջավոր Ասիա]]յի ու Եգիպտոսի ժողովուրդների բժշկությանը։ Մեզ են հասել Հիպոկրատի մի շարք աշխատություններ որոնք հին [[Հունաստան]]ի այլ բժիշկների աշխատությունների հետ մտել են Հիպոկրատի ժողովածուի մեջ։ Հիպոկրատը սովորեցնում էր, որ բժիշկը պետք է բուժի ոչ թե հիվանդությունը, այլ՝ հիվանդին, ուշադրություն դարձնելով օրգանիզմի անհատական առանձնահատկությունների և արտաքին միջավայրի վրա։ Հիպոկրատը համարվում է բժշկական աշխարհագրության նախահայրը։ Հիպոկրատը ըստ կոնստիտուցիայի մարդկանց բաժանել է 4 խմբի՝ [[սանգվինիկներ]], [[խոլերիկներ]], [[ֆլեգմատիկներ]] և [[մելանխոլիկներ]], նշելով, որ յուրաքանչյուր խումբ որոշակի հիվանդությունների նկատմամբ ունի նախատրամադրվածություն։ Հիպոկրատը մշակել է ախտորոշագիտության կարևոր հարցերը, հաստատել հիվանդության զարգացման հիմնական շրջանները, ստեղծել ուսմունք կանխագուշակման մասին ([[պրոգնոստիկա]]) և սկիզբ դրել հիվանդության ընթացքի նկարագրմանը (հիվանդության պատմություն)։ Հիպոկրատի հիվանդների հետազոտման ժամանակ օգտվել է զննման, շոշափման, ընդբախման և լսելու մեթոդներից։ Նկարագրել է բազմաթիվ ախտանշաններ և ախտանշախմբեր։ Հիվանդության պատճառները բաժանել է 2 խմբի՝ ընդհանուր, գերազանցապես արտաքին ([[կլիմա]]յի, [[օդ]]ի, ջրի, սննդի ազդեցություն) և անհատական (տարիք, սեռ, սովորություններ, [[ժառանգականություն]])։ Առաջ է քաշել բուժման սկզբունքներ՝ օգուտ տալ և չվնասել, հակադիրը բուժել հակադիրով, օգնել բնությանը և, պահպանելով զգուշություն, խնայել հիվանդին։ Հիպոկրատը հայտնի է եղել նաև որպես նշանավոր վիրաբույժ։ Մշակել է վիրակապերի կիրառման, կոտրվածքների և հոդախախաերիհոդախախտերի (օգտվելով ձգման եղանակից, շինայից, հատուկ սարքերից), վերքերի, [[թութք]]ի, [[էմպիեմա]]յի բուժման եղանակներ։ Հիպոկրատի անվան հետ են կապում [[բժշկի երդումը]]։ ժամանակակից բժշկության մեջ պահպանվել են մի շարք տերմիններ՝ [[Հիպոկրատի երդում]], [[Հիպոկրատի ժողովածու]], Հիպոկրատի դեմք, Հիպոկրատի եղունգ, Հիպոկրատի աթոռ, Հիպոկրատի ծւիման աղմուկ ևն։ Հաշվի առնելով բացառիկ ծառայությունները համաշխարհային բժշկագիտության համար՝ Հիպոկրատին անվանում են բժշկության հայր։ Հիպոկրատի աշխատությունները նպաստել են նաև [[միջնադարյան Հայաստան]]ի բժշկագիտության զարգացմանը։

''Բժշկությունը, իրավամբ, ամնեաազնվագույննամենաազնվագույնն է բոլոր արվեստներից։''