«Սևանա լիճ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 35.
|կատեգորիա= Lake Sevan
}}
'''Սևանա լիճ''', ջրային ավազան [[Հայաստան]]ի տարածքում։ Գտնվում է [[Գեղարքունիքի մարզ]]ում` ծովի մակարդակից մոտ 1900 մետր բարձրության վրա։ Այն աշխարհի՝ քաղցրահամ ջուր ունեցող 2-րդ բարձրադիր լիճն է` [[Հարավային Ամերիկա]]յի [[Տիտիկակա]] լճից հետո։ Սևանը պատմական շրջանում տարբեր անուններ է կրել՝ ''Գեղարքունի, Գեղամա ծով, Գյոկչայ, Դարյա-Շիրին, Լակնիտիս։''
 
Երկարությունը 70 կմ է, առավելագույն լայնությունը՝ 55 կմ։ Հայելու մակերեսը կազմում է 1260 կմ<sup>2</sup>, որով ամենախոշորն է [[Հարավային Կովկաս]]ի տարածքում։ Միջին խորությունը 46.8 մ է, ամենախոր վայրը՝ 83 մ (Փոքր Սևան)։ Ջրի ծավալը 32, 92 մլրդ մ<sup>3</sup> է։ Սևանա լիճը Շորժայի ստորջրյա թմբով բաժանվում է 2 մասի՝ Մեծ Սևանի (37.7 մ միջին խորություն) և Փոքր Սևանի (50.9մ)։
Տող 45.
Սևանա լճի ջրերը Հրազդան գետի միջոցով ոռոգում են [[Արարատյան դաշտ]]ը։ Հրազդան գետի վրա կառուցված 6 [[էլեկտրակայան]]ները ձևավորում են հանրապետության ամենամեծ՝ [[Սևան-Հրազդան կասկադ]]ը։ [[Հայկական ԽՍՀ|Խորհրդային իշխանության]] տարիներին լճի մակարդակը զգալիորեն իջել է, ինչի հետևանքով տարածաշրջանում առաջացել է [[էկոլոգիա]]կան խնդիր։
 
1978 թվականին ստեղծվել է [[Սևան ազգային պարկ]]ը։ Ջրի մակարդակը վերականգնելու համար կառուցվել է [[Արփա-Սևան]] (48.3 կմ, 1963-811963–81 թվականներ), ապա՝ [[Որոտան-Արփա]] ջրատարները (21, 6 կմ, 2004 թվական)։
 
== Անվանում ==
Տող 65.
 
=== Հնադար ===
Սևանա լիճը և նրան հարող ավազանի տարածքը մշտապես գտնվել են հայկական պետության սահմաններում. այն [[Երվանդունիների թագավորություն|Երվանդունիների թագավորության]] կործանումից հետո (մ.թ.ա. 201) անցել է [[Արտաշեսյան թագավորություն|Արտաշեսյան թագավորությանը]] (մ. թ. ա. 189-1189–1), իսկ [[Արշակունիների թագավորություն|Արշակունիների թագավորության]] մեջ մտել է որպես պատմական [[Սյունիք (նահանգ)|Սյունիք]] նահանգի հյուսիսային տիրույթ։
[[Պատկեր:Սյունիք նահանգ, Մեծ Հայք.gif|մինի|ձախից|[[Սյունիք նահանգ]] և Սևանա լիճ]]
Դրա մասին տեղեկություններ է հաղորդում պատմահայր [[Մովսես Խորենացի]]ն, ով Սևանա լիճն անվանում է որպես «Գեղամա ծով»<ref>[[Մովսես Խորենացի]]. [http://www.vostlit.info/Texts/rus5/Horen/frametext22.htm История Армении, прим. 207]</ref>։ Նման անվանում հանդիպում է նաև Խորենացուց մի քանի դար հետո գրված «Հայոց պատմություն» աշխատության մեջ, որի հեղինակը [[Հովհաննես Դրախստանակերտցի]]ն է<ref name="Драсханакертци">[[Հովհաննես Դրախստանակերտցի]]. [http://www.vostlit.info/Texts/rus/Drash/frametext1.htm История Армении, прим. 46]</ref>)։
Տող 76.
4-րդ դարում [[Մեծ Հայք]]ի թագավորությունում [[Ավատատիրության հաստատումը Հայաստանում|Ավատատիրական կարգերի հաստատման]] ժամանակ երկիրը բաժանվում է մի քանի աշխարհ-նահանգների, որոնց գլուխ են նշանակվում տեղական ազդեցիկ ու զորեղ իշխանները։ Ժամանակակից [[Սյունիքի մարզ|Սյունիքի]], [[Վայոց ձորի մարզ|Վայոց ձորի]] ու [[Գեղարքունիքի մարզ|Գեղարքունիքի]] մարզերը, ինչպես նաև [[Նախիջևանի Ինքնավար Հանրապետություն|Նախիջևանի Ինքնավար Հանրապետության]] տարածքի մեծ մասը մտնում են [[Սյունիք (նահանգ)|Սյունիք]] նահանգի կազմում՝ հայկական [[Սյունիներ|Սյունի]] ազնվական տոհմի գլխավորությամբ։ Այս իրավիճակը շարունակվում է նաև հետագայում. [[Սյունիքի իշխանություն|Սյունիքի իշխանության]] սահմանները մեծ փոփոխությունների չեն ենթարկվում թե՛ [[Սասանյան Պարսկաստան|պարսկական]] ([[Հայկական մարզպանություն]]), թե՛ [[Արաբական խալիֆայություն|արաբական]] ([[Արմինիա կուսակալություն]]) տիրապետության ժամանակ։
[[Պատկեր:Sevanavanq5.jpg|մինի|[[Սևանավանք]]]]
Զարգացած միջնադարում [[Հայկական լեռնաշխարհ]]ի մեծ մասը միավորվում է [[Բագրատունիների թագավորություն|Բագրատունիների թագավորության]] կազմում։ 9-րդ դարի վերջում Սյունիքի գահերեց իշխան [[Վասակ Գաբուռ]]ի կինը՝ [[Մարիամ Բագրատունի]]ն, [[Սևանա կղզի|Սևանա կղզում]] կառուցում է [[Սևանավանք|համանուն վանական համալիրը]]։ 921 թվականին հայոց թագավոր [[Աշոտ II Երկաթ]]ը, [[Սևանի ճակատամարտ]]ում պարտության մատնելով արաբ զորավար Բեշիրին, երկրից վտարում է արաբական զորքերն։ 10-րդ դարում ստեղծվում է [[Սյունիքի թագավորություն]]ը (987-1170987–1170), և Սևանի ավազանը հայտնվում է նրա սահմաններից դուրս՝ [[Բագրատունիներ]]ի տոհմական կալվածքում։
 
12-րդ դարի վերջին [[Վրաց թագավորություն|Վրաց թագավորության]] օժանդակությամբ հայ զորավարներ [[Զաքարե Բ|Զաքարե]] և [[Իվանե Զաքարյան]]ները ազատագրում են Արևելյան Հայաստանի մեծագույն մասը։ Սևանա լիճը մտնում է [[Զաքարյան իշխանապետություն|Զաքարյան իշխանապետության]] կազմի մեջ։
 
[[Մոնղոլ-թաթարների տիրապետությունը Հայաստանում|Մոնղոլների արշավանքից հետո]] Հայաստանը վերջնականապես կորցնում է իր անկախությունը. այն հայտնվում է թուրքմենական [[Կարա-Կոյունլուների պետություն|Կարա-Կոյունլու]] (1386-14681386–1468), ապա՝ [[Ակկոյունլուների տերություն|Ակկոյունլու]] (1468-15021468–1502) քոչվորական ցեղապետությունների կազմում, որին փոխարինում են [[Սեֆյան Պարսկաստան]]ը և [[Օսմանյան կայսրություն]]ը։
 
=== Նոր ժամանակներ ===
Տող 87.
Լճի այդ անվանումը շարունակվում է նաև ռուսական տիրապետության ընթացքում. [[Հայկական մարզ]]ի ու [[Երևանի նահանգ]]ի քարտեզներում այն գրանցվում է որպես Գյոքչա՝ թյուրքերեն կապույտ ջուր։ Ռուսական տիրապետության հաստատումից հետո թուրք-պարսկական պատերազմների ու բռնագաղթերի հետևանքով հեռացած հայ բնակչության փոխարեն այստեղ հաստատվելու են գալիս հազարավոր հայեր։ Սևանա լճի ավազան բնակվելու են գալիս [[Բայազետի գավառ]]ի բնակիչները, ովքեր հիմնում են բազմաթիվ բնակավայրեր, այդ թվում՝ Նոր Բայազետ ([[Գավառ (քաղաք)|Գավառ]]) քաղաքը։ Սևանա լճի արևմտյան ափերը շարունակում էին թուրքաբնակ մնալ ընդհուպ մինչև [[Արցախյան ազատամարտ]]ը։
 
Լիճը վերանվանվում է անկախության վերականգնումից հետո։ Այն շարունակում է մտնել հայոց պետության տարածք. նախ՝ [[Հայաստանի առաջին Հանրապետություն|Հայաստանի առաջին Հանրապետության]] (1918-19201918–1920), ապա՝ [[Հայկական ԽՍՀ]] (1920-19911920–1991) կազմում։ Նորանկախ [[Հայաստանի Հանրապետություն|Հայաստանի Հանրապետության]] տարածքում Սևանա լճի շուրջ ստեղծված 5 շրջանները ([[Սևանի շրջան|Սևան]], [[Կամոյի շրջան|Կամո-Գավառ]], [[Կրասնոսելսկի շրջան (ՀԽՍՀ)|Կրասնոսելսկ-Ճամբարակ]], [[Մարտունու շրջան (ՀԽՍՀ)|Մարտունի]] և [[Բասարգեչարի շրջան|Բասարգեչար-Վարդենիս]]) միավորվում են [[Գեղարքունիքի մարզ]]ի մեջ։
 
== Աշխարհագրություն ==
Սևանա լիճը գտնվում է [[ծովի մակարդակ]]ից մոտ 1900 մետր բարձրության վրա։ Դա աշխարհի՝ քաղցրահամ ջուր ունեցող երկրորդ ամենախոշոր բարձրադիր լիճն է՝ [[Հարավային Ամերիկա]]յի [[Տիտիկակա]] լճից հետո։ Լիճը բաղկացած է երկու հատվածից՝ Մեծ Սևան (37.7 մ միջին խորություն) և Փոքր Սևան (50.9մ միջին խորություն)։ Բաժանման հատվածն անցնում է Նորատուսի ու Արտանիշի թերակղզիների միջև գտնվող նեղուցով։ Հյուսիս-հարավ երկարությունը 70 կմ է, առավելագույն լայնությունը՝ 55 կմ։ Հայելու մակերեսը կազմում է 1260 կմ<sup>2</sup>, որով ամենախոշորն է [[Հարավային Կովկաս]]ի տարածքում։ Միջին խորությունը 26.8 մ է, ամենախորը վայրը՝ 83 մ։ Ջրի ծավալը 32, 92 մլրդ մ<sup>3</sup> է։
 
Լիճը շրջապատող լեռներ` արևմուտքից՝ [[Գեղամա լեռնաշղթա|Գեղամա լեռներ]], հյուսիսից՝ [[Արեգունու լեռնաշղթա|Արեգունու]] լեռներ,
Լիճը շրջապատող լեռներ` արևմուտքից՝ [[Գեղամա լեռնաշղթա|Գեղամա լեռներ]], հյուսիսից՝ [[Արեգունու լեռնաշղթա|Արեգունու]] լեռներ, արևելքից՝ [[Սևանա լեռներ|Սևանա]] լեռներ, հարավից՝ [[Վարդենիսի լեռներ]]
[[Սևան ազգային պարկ|Սևան ազգային պարկում]] առանձնացված [[Արգելավայր|արգելավայրեր]]` [[Գավառագետի արգելավայր|Գավառագետի]] և [[Գիհիկաղնուտային]] [[ռելիկտ|ռելիկտայի]]ն [[Արգելոց|Արգելոցներ]]` [[Նորաշենի արգելոց|Նորաշենի]], [[Լիճք-Արգիճի արգելոց|Լիճք-Արգիճի]], [[Գիլլի արգելոց|Գիլլի]], [[Արտանիշի արգելոց|Արտանիշի]]
[[ռելիկտ|ռելիկտայի]]ն
[[Արգելոց|Արգելոցներ]]` [[Նորաշենի արգելոց|Նորաշենի]], [[Լիճք-Արգիճի արգելոց|Լիճք-Արգիճի]], [[Գիլլի արգելոց|Գիլլի]], [[Արտանիշի արգելոց|Արտանիշի]]
 
== Ջրագրություն ==
Տող 105 ⟶ 103՝
 
Սևանա լճից դուրս է գալիս [[Հրազդան գետ]]ը, որի ափին գտնվում է Հայաստանի հանրապետության մայրաքաղաք [[Երևան]]ը։ Այն հանրապետության ամենաերկար գետն է, որ ամբողջությամբ հոսում է երկրի տարածքով։ Ունի 141 կմ երկարություն։ Գետի վրա կառուցվել են 6 էլեկտրակայաններ, որոնք ձևավորել են [[Սևան-Հրազդան կասկադ]]ը։ Խորհրդային ժամանակներում Սևանի ջրերի գերշահագործման արդյունքում լճի մակարդակը իջել է 18 մետրով։ Սևանի փրկման նպատակով կառուցվել է [[Որոտան-Արփա-Սևան]] ջրատար համալիրը, որը լճի մակարդակը կարողացել է պահպանել ու բարձրացնել՝ աստիճանաբար վերականգնելով նախկին վիճակը։
Սևանա լճի սնման աղբյուրների մեջ ամենագլխավորը` գետերն են (28 գետ և գետակ), որոնք տարեկան Սևանա լիճն են լցնում 780 մլն. մ3 ջուր (Արփա գետի հաշվառումով 1016.5 մլն
որոնք տարեկան Սևանա լիճն են լցնում 780 մլն. մ3 ջուր (Արփա գետի հաշվառումով 1016.5 մլն
մ3): Մթնոլորտային տեղումների քանակը լճի վրա 380 մմ-ից չի անցնում: Գետերը ստեղծում են
բավական խիտ ցանց (խտությունը 0.4-0.6 կմ/կմ2): Գետերի սնման հիմնական աղբյուրներն են
Տող 122 ⟶ 119՝
*Մասրիկ գետն ունի 45 կմ երկարություն, տարեկան միջին ծախսը 3.76 մ3/վրկ է:
*Ձկնագետն ունի 21 կմ երկարություն, տարեկան միջին ծախսը` 1 մ3/վրկ, ամռանը և
 
ձմռանը խիստ սակավաջուր է:
 
Սևանա լիճ թափվող գետերի հիդրոէներգետիկ նշանակությունը փոքր է, միջին և ստորին
հոսանքներում գետերը սակավաջուր են: Այդ ջրերի հաշվարկները ցույց են տվել, որ հնարավոր է կառուցել տեղական նշանակության փոքր հիդրոկայաններ: Եղած հիդրոէներգետիկ պաշարները գնահատվում են մոտ 10 հազ. կվտ:
 
կառուցել տեղական նշանակության փոքր հիդրոկայաններ: Եղած հիդրոէներգետիկ պաշարները
գնահատվում են մոտ 10 հազ. կվտ:
Սևանա լճից սկիզբ առնող [[Հրազդան գետ|Հրազդան գետը]] բնական հոսքով լճից դուրս էր բերում մոտ 2
մ3/վրկ ջուր (տարեկան 50 մլն մ3): 1931թ.-ից հետո հիդրոտեխնիկական կառույցով բաց թողնվող ջրի քանակը հասցվել է 60 մ3/վրկ-ի: 1996–2000 թ. թ. էներգետիկ նպատակներով բաց թողնվող
ջրի քանակն աստիճանաբար նվազել է՝ 2000 թ.-ին հասնելով 0-ական ցուցանիշի։ Ներկայումս, յուրաքանչյուր տարի բաց թողնվող ջրի քանակը սահմանվում է ՀՀ օրենսդությամբ:
ջրի քանակը հասցվել է 60 մ3/վրկ-ի: 1996-2000 թ.թ. էներգետիկ նպատակներով բաց թողնվող
ջրի քանակն աստիճանաբար նվազել է՝ 2000 թ.-ին հասնելով 0-ական ցուցանիշի։ Ներկայումս,
յուրաքանչյուր տարի բաց թողնվող ջրի քանակը սահմանվում է ՀՀ օրենսդությամբ:
 
=== Ջրի ջերմային ռեժիմը ===
Տող 141 ⟶ 137՝
առավելագույն ջերմաստիճանը մակերևութային շերտում դիտվում է հուլիսօգոստոս
ամիսների ընթացքում, երբ միջին ամսական ջարմաստիճանը
կազմում է 17-19˚C: Ջրի առավելագույն ջերմաստիճանը այդ ընթացքում կարող է հասնել 24-25˚C-ի: Լճի մակերևութային շերտը ամռան-աշնան
ընթացքում շուրջ 80-100 օր ունի ավելի քան 18˚C ջերմաստիճան, որը լողանալու համար համարվում է բարենպաստ պայմաններ:
կարող է հասնել 24-25˚C-ի: Լճի մակերևութային շերտը ամռան-աշնան
ընթացքում շուրջ 80-100 օր ունի ավելի քան 18˚C ջերմաստիճան, որը
լողանալու համար համարվում է բարենպաստ պայմաններ:
 
=== Լճի սառցային ռեժիմը ===
Առաջին սառցային երևույթները, ձևավորվում են
նոյեմբերի սկզբից մինչև հունվարի սկիզբը: Ափասառույց Սևանա լճում
ձևավորվում է ամեն տարի, սակայն լիճը համատարած սառույցով ծածկվում է ոչ ամեն տարի: Համատարած սառցածածկույթ սովորաբար ձևավորվում է այն
ոչ ամեն տարի: Համատարած սառցածածկույթ սովորաբար ձևավորվում է այն
ժամանակ, երբ դեկտեմբեր-փետրվար ամիսների ընթացքում [[օդի միջին ջերմաստիճան|օդի միջին ջերմաստիճանը]] -5.6˚C-ից չի գերազանցում, իսկ փետրվարին առանց քամու
եղանակի տևողությունը կազմում է 100 ժամ և ավելի: Լիճը սառույցից
Տող 156 ⟶ 149՝
տվյալների դիտարկումների՝ ամենից շուտ Սևանա լիճը սառչել է
2008 թվականի հունվարի 14-ին, իսկ ամենից ուշ՝ 1959 թվականի փետրվարի 28-
ին, ընդ որում, ամենաերկար սառցածածկույթ պահպանվել է 1972 թվականին` մոտ 85 օր, առավելագույն հաստությունը՝ 40-45 սմ: Պայմանավորված
2017 թվականի եղանակային պայմանների առանձնահատկություններով՝ փետրվարի 17-ից Սևանում ձևավորվել է համատարած սառցածածկ:
մոտ 85 օր, առավելագույն հաստությունը՝ 40-45 սմ: Պայմանավորված
2017 թվականի եղանակային պայմանների առանձնահատկություններով՝
փետրվարի 17-ից Սևանում ձևավորվել է համատարած սառցածածկ:
 
=== Լճի ջրի թափանցիկությունը ===
Տող 172 ⟶ 163՝
=== Ջրային հաշվեկշիրը ===
Սևանա լճի մակարդակի փոփոխությունը
պայմանավորված է ջրային հաշվեկշռի բաղադրիչների մեծություններով, որն էլ իր հերթին կախված է տարվա հիդրոլոգիական և եղանակակլիմայական
պայմաններից, ինչպես նաև Սևանա լճից բաց թողնվող և Արփա-Սևան ջրատարով լիճ մուտք գործող ջրի ծավալներից: Սևանա լճի [[Ջրային հաշվեկշիռ|ջրային հաշվեկշռի]] մուտքի գլխավոր բաղադրիչը գետերով մուտք գործած ջրի քանակն է (տարեկան 774 մլն. խոր մ), այնուհետը տեղումները լճի մակերևույթի վրա (510 մլն. խոր մ), ապա Արփա-Սևան ջրատարով ջրի ներհոսքը (նախատեսված է տարեկան 250 մլն. խոր մ) և ստորերկրյա ներհոսքը (78մլն.մ3), իսկ ելքի գլխավոր և
որն էլ իր հերթին կախված է տարվա հիդրոլոգիական և եղանակակլիմայական
ընդհանրապես ջրային հաշվեկշռի ամենամեծ բաղադրիչը գոլորշացումն է (տարեկան մոտ 1մլրդ. խոր մ): Ելքի հաջորդ բաղադրիչը ջրի բացթողումն է և ապա
պայմաններից, ինչպես նաև Սևանա լճից բաց թողնվող և Արփա-Սևան
ջրատարով լիճ մուտք գործող ջրի ծավալներից: Սևանա լճի [[Ջրային հաշվեկշիռ|ջրային հաշվեկշռի]]
մուտքի գլխավոր բաղադրիչը գետերով մուտք գործած ջրի քանակն է
(տարեկան 774 մլն. խոր մ
), այնուհետը տեղումները լճի մակերևույթի վրա
(510 մլն. խոր մ), ապա Արփա-Սևան ջրատարով ջրի ներհոսքը (նախատեսված է
տարեկան 250 մլն. խոր մ) և ստորերկրյա ներհոսքը (78մլն.մ3), իսկ ելքի գլխավոր և
ընդհանրապես ջրային հաշվեկշռի ամենամեծ բաղադրիչը գոլորշացումն է
(տարեկան մոտ 1մլրդ. խոր մ): Ելքի հաջորդ բաղադրիչը ջրի բացթողումն է և ապա
ստորերկրյա արտահոսքը (տարեկան 13.3 մլն. խոր մ): Սևանա լճից բաց թողնվող և
[[Արփա-Սևան ջրատար|Արփա-Սևան ջրատարով]] լիճ մուտք գործող ջրի քանակների վերաբերյալ դիտարկումները իրականացվում են համապատասխանաբար [[Գեղամավան]] և [[Ծովինար (գյուղ)|Ծովինար]]
իրականացվում են համապատասխանաբար [[Գեղամավան]] և [[Ծովինար (գյուղ)|Ծովինար]]
դիտակետերում, որոնք զինված են գերժամանակակից սարքավորումներով:
 
Գետային ներհոսքի և [[Մթնոլորտային տեղումներ|մթնոլորտային տեղումների]] ամենաբարձր
Գետային ներհոսքի և [[Մթնոլորտային տեղումներ|մթնոլորտային տեղումների]] ամենաբարձր արժեքները դիտվում են հիմնականում մայիս ամսին, իսկ գետային հոսքի
ամենացածր արժեքները դիտվում են օգոստոսին, իսկ տեղումներինը՝ դեկտեմբեր-հունվարին: Գոլորշացման մեծությունը նույնպես ունի ներտարեկան արտահայտված ընթացք, ամռանը և աշնանը ավելանում է, ձմռանը և գարնանը՝ նվազում:
դեկտեմբեր-հունվարին: Գոլորշացման մեծությունը նույնպես ունի
ներտարեկան արտահայտված ընթացք, ամռանը և աշնանը ավելանում է,
ձմռանը և գարնանը՝ նվազում:
 
== Ռելիեֆ ==
Տող 202 ⟶ 181՝
մինչև [[Ծովակ գյուղ|Ծովակ գյուղը]], (հարավ-արևելքում) կազմում է 74կմ, միջին
լայնությունը 19.2 կմ (ամենամեծ լայնությունը առանցքի նկատմամբ 32 կմ է):
 
Մինչև 1930-ական թվականները` լճի մակարդակի արհեստական
իջեցումը, լճի ջրի հայելու մակերեսը զբաղեցնում էր 1416 քառ կմ
Տող 207 ⟶ 187՝
1915.57 մ: Ջրի ծավալը կազմում էր 58.5 մլրդ. խոր մ: Ջրի առավելագույն
խորությունը 98.7 մ էր, իսկ միջին խորությունը` 41.3 մ: [[Մեծ Սևան|Մեծ Սևանը]] բնական
վիճակում զբաղեցնում էր 1032.4 քառ կմ մակերես, ծավալը կազմում էր 38.95 մլրդ. խոր մ, առավելագույն խորությունը 58.7 մ էր, իսկ միջինը` 37.7 մ: Փոքր Սևանի մակերեսը
կազմում էր 383.6 քառ կմ, ծավալը` 19.52 մլրդ. խոր մ
,
առավելագույն խորությունը 58.7 մ էր, իսկ միջինը` 37.7 մ: Փոքր Սևանի մակերեսը
կազմում էր 383.6 քառ կմ
, ծավալը` 19.52 մլրդ. խոր մ
, առավելագույն խորությունը 98.7 մ,
իսկ միջին խորությունը` 50.9 մ:
 
2017 թվականի մարտի 20-ի դրությամբ Սևանա լճի մակարդակը
կազմում է 1900.51 մ: Լճի մակերեսը կազմում է 1278.6 քառ կմ
, որից Մեծ Սևանը՝ 940.0 քառ կմ, Փոքրը՝ 338.6 քառ կմ, իսկ լճի ծավալը 38.19 խոր կմ, որից՝ 24.10 խոր կմ Մեծ Սևանի ծավալն է, իսկ 14.09 խոր կմ [[Փոքր Սևան|Փոքր Սևանին]]ը:
, որից Մեծ Սևանը՝
 
940.0 քառ կմ
, Փոքրը՝ 338.6 քառ կմ
, իսկ լճի ծավալը 38.19 խոր կմ, որից՝ 24.10 խոր կմ Մեծ
Սևանի ծավալն է, իսկ 14.09 խոր կմ [[Փոքր Սևան|Փոքր Սևանին]]ը:
Սևանա լիճը շրջապատող լեռներն են՝ [[Գեղամա լեռնաշղթա|Գեղամա]] ([[Աժդահակ (լեռնագագաթ)|Աժդահակ]], 3597 մ), [[Վարդենիսի լեռնաշղթա|Վարդենիսի]] ([[Վարդենիս լեռ|Վարդենիս]], 3522 մ), [[Արևելյան Սևանի լեռնաշղթա|Արևելյան Սևանի]] (3441 մ), [[Սևանի լեռնաշղթա|Սևանի]] ([[Սատանախաչ լեռ|Սատանախաչ]], 3319 մ) և [[Արեգունի լեռնաշղթա|Արեգունու]] ([[Քաշաթաղ (լեռնագագաթ)|Քաշաթաղ]], 2740 մ)։ Լեռնաշղթաների օղակը եզրափակում է [[Փամբակի լեռնաշղթա|Փամբակի]] վերջին ճյուղավորությունը։ Դրա և Գեղամա լեռների միջև ընկած է Հրազդանի գետահովիտը։ Միայն Գեղամա լեռներն են, որ ունեն [[Հրաբուխ|հրաբխային ծագում]]. մյուսները մտնում են [[Փոքր Կովկաս]] լեռնային համակարգի մեջ։
 
Տող 231 ⟶ 206՝
== Տնտեսություն ==
[[Սևանա լճի ավազան]]ում, որն ամբողջությամբ ամփոփված է Հայաստանի Հանրապետության [[Գեղարքունիքի մարզ]]ի մեջ, բնակվում է 232 300 մարդ կամ ՀՀ բնակչության 7, 73 %-ը (2015 թվական)։ Նրանցից 70 հազարը բնակվում է 5 քաղաքներում, իսկ մնացածները՝ գյուղական բնակավայրերում։ Սևանա լճի ափին գտնվող քաղաքներն են՝
* [[Գավառ (քաղաք)|Գավառ]] - 19 900 բնակիչ, շրջակա գյուղերում՝ 31 300
* [[Սևան (քաղաք)|Սևան]] - 19 200 բնակիչ, շրջակա գյուղերում՝ 20 800
* [[Վարդենիս]] - 12 600 բնակիչ, շրջակա գյուղերում՝ 25 400
* [[Մարտունի (Գեղարքունիքի մարզ)|Մարտունի]] - 12 500 բնակիչ, շրջակա գյուղերում՝ 77 100
* [[Ճամբարակ]] - 5 800 բնակիչ, շրջակա գյուղերում՝ 7 700
 
=== Արդյունաբերություն ===
Տող 241 ⟶ 216՝
[[Պատկեր:Sevan HPP 13.JPG|մինի|[[Սևան-Հրազդան կասկադ]]ի էլեկտրակայաններ]]
 
1930 թվականին սկսել է կառուցվել [[Սևան-Հրազդան կասկադ]]ը, որն ունի 7 առանձին [[հիդրոէլեկտրակայան]]ներ։ Կառուցման ընթացքը տևել է ավելի քան 3 տասնամյակ (1930-1965) և ընդհատվել էր [[Հայրենական մեծ պատերազմ]]ի տարիներին (1941-19451941–1945)։ Ընդհանուր հզորությունը կազմում է 565 ՄՎ, որով զիջում է հայաստանյան երկու էլեկտրակայանների՝ [[Հրազդանի ջերմաէլեկտրակայան|Հրազդանի ՋԷԿ]]-ին (1100 ՄՎտ) և [[Մեծամորի ատոմակայան|Մեծամորի ԱԷԿ]]-ին (800 ՄՎտ)։
 
Սևանա լճի շրջակայքում արդյունաբերությունը թույլ է զարգացած։ Սևան ու Գավառ քաղաքներում գործում են մի քանի փոքր ձեռնարկություններ, որոնց արտանետումները մեծ վնաս չեն հասցնում լճի պահպանությանը։ Օգտակար հանածոներից մեծ արժեք են ներկայացնում [[Ոսկի|ոսկու]] (Սոթք), [[քրոմիտ]]ի ([[Շորժա]]), բնական շինանյութերի, [[հանքային ջրեր]]ի ([[Լիճք (հանքային ջուր)|Լիճք]]) և այլ պաշարները։ Լճի արևելյան ափով գործում է [[Երևան]]-Սոթք երկաթուղին։
Տող 254 ⟶ 229՝
հանրապետության խոշորագույն սահմանամերձ մարզերից մեկը, կարևորվում է որպես
քաղցրահամ ջրերի ռազմավարական ավազան, իսկ իր հանքահումքային ռեսուրսներով
ունի խոշոր պոտենցիալ [[Ոսկի|ոսկու]], [[պլատինաբեր քրոմիտներ|պլատինաբեր քրոմիտների]] և երկաթահանքերի, ինչպես նաև [[Սնդիկ|սնդիկի]], [[Ասբեստ|ասբեստի]], [[Գորշ ածուխ|գորշ ածուխների]], [[այրվող թերթաքարեր|այրվող թերթաքարերի]] և [[Տորֆ|տորֆերի]] և այլ
նաև [[Սնդիկ|սնդիկի]], [[Ասբեստ|ասբեստի]], [[Գորշ ածուխ|գորշ ածուխների]], [[այրվող թերթաքարեր|այրվող թերթաքարերի]] և [[Տորֆ|տորֆերի]] և այլ
շինանյութերի և կապակցող նյութերի հանքավայրերի տեսակետից:
 
Գոյություն ունեցող օգտակար հանածոների հանքավայրային հենքը մի կողմից,
իսկ մյուս կողմից մարզի ռազմավարական դիրքը և նշանակությունը, ստեղծում են
բարենպաստ պայմաններ տնտեսական, արդյունաբերական և այլ կապերի
ամրապնդման համար` դեպի հարավ [[Վայք|Վայքի]] և [[Սյունիքի մարզ|Սյունիքի]] մարզերի, իսկ դեպի արևելք`
[[Լեռնային Ղարաբաղի հանրապետություն|Լեռնային Ղարաբաղի հանրապետության]] հետ: Այդ տեսանկյունից սկզբունքային նշանակություն ունի ներկայումս կառուցված մի կողմից Մարտունի – Եղեգնաձոր
նշանակություն ունի ներկայումս կառուցված մի կողմից Մարտունի – Եղեգնաձոր
[[Սելիմի լեռնանցքով|(Սելիմի լեռնանցքով)]], և մյուս կողմից նախագծվող` Վարդենիս-Մարտակերտ
ավտոմայրուղիների կառուցումը:
 
Գեղարքունիքի մարզի հարավ-արևելյան շրջանը ([[Վարդենիս]]) ունի
հանքահումքային խոշոր պոտենցիալ հանձինս հանրապետության ոսկու
Տող 271 ⟶ 246՝
հանքավայրերը հետախուզված և նախապատրաստված են շահագործման Վայոց ձորի
մարզում ([[Ազատեկ]], [[Գլաձոր]], [[Կաքավասար]]) և Լեռնային Ղարաբաղի [[Մարտակերտի շրջան|Մարտակերտի]]
շրջանում ([[Դրմբոնի ոսկու բազմամետաղային հանքավայր|Դրմբոն]] - [[Մայմեխ]] հանքային դաշտ), հիշյալ մայրուղիները հնարավորություն
կտան հեռանկարում հանքային հումքի օգտագործման ոլորտում գործարար կապերի
ստեղծման համար: Ելնելով վերոհիշյալ [[Եղեգնաձոր]] - [[Մարտունի (Գեղարքունիքի մարզ)|Մարտունի]] - [[Վարդենիս]] -
Տող 277 ⟶ 252՝
անհրաժեշտությունից, ինչպես նաև մարզի սեյսմատեկտոնական և
ինժեներաերկրաբանական պայմաններից` նոր քաղաքային համայնքների ձևավորման
համար (ըստ «ՀՀ տարաբնակեցման գլխավոր նախագծի») նախատեսված է Վարդենիս – Մարտակերտ ավտոմայրուղուն կից տարածքը: Միաժամանակ կարևոր է նշել, որ
- Մարտակերտ ավտոմայրուղուն կից տարածքը: Միաժամանակ կարևոր է նշել, որ
ցանկացած տնտեսական գործունեություն պետք է իրականացվի «Սևանի մասին» ՀՀ
օրենքով ամրագրված պահանջներին համապատասխան: Ինչ վերաբերում է
Գեղարքունիքի մարզի հյուսիսային տարածաշրջաններին, ապա անհրաժեշտ է
օգտակար հանածոների ռացիոնալ օգտագործումը համատեղել Կոտայքի, Լոռու և Տավուշի մարզերի այն տարածաշրջանների օգտակար հանածոների հետ, որոնք
սահմանակցում են Սևան - [[Մեղրաձոր]] - [[Ֆիոլետովո]] - [[Դիլիջան]] - [[Իջևան]] մայրուղուն: Այդ
Տավուշի մարզերի այն տարածաշրջանների օգտակար հանածոների հետ, որոնք
սահմանակցում են Սևան - [[Մեղրաձոր]] - [[Ֆիոլետովո]] - [[Դիլիջան]] - [[Իջևան]] մայրուղուն: Այդ
տեսակետից առաջարկվում է միջմարզային հեռանկարային ծրագրի մշակում, ինչը
կնպաստի հիշյալ տարածաշրջանների ոսկի - բազմամետաղային հանքավայրերի
լիարժեք ուսումնասիրմանը և արդյունավետ ու ռացիոնալ օգտագործմանը:
 
Որպես առաջնահերթ խնդիր, որը հիմնավորված է երկրաբանական նորագույն
ուսումնասիրություններով, հանդիսանում է այդ տարածաշրջանների ոսկեբեր և
պլատինաբեր երկաթի հանքավայրերի համատեղ օգտագործման նպատակային
ծրագիրը: Ծրագրում կընդգրկվեն Գեղարքունիքի մարզի [[Գետիկ (գետ)|Գետիկ]] գետի ավազանի
[[Դպրաբակ|Գետիկ (Դպրաբակ)]], [[Հայրիջուր |Հայրիջուր]] և [[Թթուջուր (Գեղարքունիքի մարզ)|Թթուջուր]], Տավուշի մարզի` [[Հաղարծնի երկաթի հանքավայր|Հաղարծինի]], Լոռու
մարզի` [[Բազումի երկաթի հանքավայր|Բազումի]] և Կոտայքի մարզի` [[Հրազդանի երկաթի հանքավայր|Հրազդանի]] և [[Աղավնաձորի |Աղավնաձորի]] (Մարմարիկ գետի
ավազանի) երկաթի հանքավայրերը և դրանց հումքային հենքի հիման վրա կստեղծվի
նախատեսվող մետալուգիայի բազային համալիրը: Հաշվի առնելով գոյություն ունեցող
Տող 302 ⟶ 276՝
նպատակով` սկզբունքային նշանակություն ունեն Սևանի արևելյան ափում մեծ
տարածում ունեցող պլատինաբեր քրոմիտային ֆորմացիայի հանքավայրերը (Շորժայի,
Ջիլ - Խաչի, Բաբաջանի, Դարանակի և այլ խմբերի քրոմիտի հանքավայրերը):
 
Նորագույն հետազոտությունները ապացուցել են քրոմիտային հանքաքարերի
պլատինաբերությունը և ոսկեբերությունը: Պետք է նշել, որ այդ տեղամասի մերձավոր
տարածքներում հայտնի են [[Սնդիկ|սնդիկի]] ([[Սևջուր]] - [[Կապուտան (Կոտայքի մարզ)|Կապուտան]] և [[Վերին Շորժա]] – [[Ճամբարակ]]) և ասբեստի (Փամբակ - Սևջուր) զգալի կուտակումներ, որոնք նախանշում
[[Ճամբարակ]]) և ասբեստի (Փամբակ - Սևջուր) զգալի կուտակումներ, որոնք նախանշում
են նաև ազնիվ մետաղների առկայության մասին: Անդրադառնալով Սևանի ավազանի
տարածքում զգալի տարածում ունեցող գորշ ածուխների, այրվող թերթաքարերի և
Տող 318 ⟶ 292՝
տրավերտինները, մարմարները, հրաբխային խարամները, պեոլիտները, որոնք կարող
են ծառայել և որպես շինանյութ և որպես բազմանպատակային նշանակության հումք:
 
Լայն տարածում ունեն նաև կիսաթանկարժեք քարերը: Սևանա լճի ավազանի վերը
նշված հանքահումքային ռեսուրսների գնահատականը` համադրելով Սևանա լճի
Տող 340 ⟶ 315՝
Սևանա լճի քաղցրահամ ջուրը նպաստավոր պայմաններ է ստեղծում ձկան բազմացման համար։ Տարածաշրջանում լայն տարածում է գտել [[անասնաբուծություն]]ը, [[մեղվաբուծություն]]ը, [[Ձկնարդյունաբերությունը Հայաստանում|ձկնարդյունաբերությունը]], կարտոֆիլի մշակությունը և [[բուսաբուծություն]]ը։ 2015 թվականին [[ՀՀ գյուղատնտեսության նախարարություն|գյուղատնտեսության նախարար]] [[Սերգո Կարապետյան]]ը նշել էր, որ Գեղարքունիքի մարզում գյուղատնտեսության ոլորտում բարձր ցուցանիշներ են գրանցվել, խոշոր եղջերավոր կենդանիների անասնագլխաքանակն ավելացել է մոտ 4, 6 տոկոսով, ինչի շնորհիվ ավելացել են նաև կենդանական ծագման մթերքների արտադրության ծավալները
* Հայաստանի Հանրապետության Գեղարքունիքի մարզի
 
գյուղատնտեսության և ագրոպարենային համակարգի հեռանկարային
զարգացման հնարավորությունները
Տող 348 ⟶ 324՝
Գյուղատնտեսական հողատեսքերը
կազմում են մարզի տարածքի 62.2 %-ը:
 
Գյուղատնտեսական նշանակության հողերի
61.3 %-ը բնական կերային հանդակներն
են, իսկ մնացածը` հիմնականում
[[վարելահողեր |վարելահողեր]] են: Ապրանքային
արտադրանքի մեջ մարզի տեսակարար
կշիռը կազմում է 13 %, որում անասնաբուծական արտադրանքին ընկնում է
մոտավորապես կեսը:
 
Մարզում կան նախադրյալներ զարգացնելու գյուղատնտեսական արտադրության
ավանդական ճյուղերը` [[Տավարաբուծություն|տավարաբուծությունը]], [[կարտոֆիլագործություն|կարտոֆիլագործությունը]],
[[Ոչխարաբուծություն|ոչխարաբուծությունը]], հացահատիկային տնտեսությունը, [[ծխախոտագործություն|ծխախոտագործությունը]] և
[[Ձկնաբուծություն|ձկնաբուծությունը]]:
 
Հողային հաշվեկշռի և [[ՀՀ վիճակագրական ազգային ծառայություն|ՀՀ վիճակագրական ազգային ծառայության]] տվյալների
համեմատությունը ցույց է տալիս, որ 2003 թվականի համեմատությամբ նվազել են
Տող 368 ⟶ 347՝
անկման պատճառը հիմնականում հողերի մշակության ագրոտեխնիկական տարրական
պահանջների և մելիորատիվ միջոցառումների կիրառման անբավարար վիճակն է:
Այսպես, եթե մարզի համայնքներում 19841984–1988 -1988թթթ. թ. աշնանացան հացահատիկի միջին
բերքատվությունը 21.1 ց/հա էր, գարնանացան հացահատիկինը` 19.8, կարտոֆիլինը`
176.4, բանջարեղենինը` 294.0, միամյա խոտինը` 29.1 և բազմամյա խոտինը` 28.6 ց/հա,
Տող 377 ⟶ 356՝
10.6 % -ը, որը հիմնավոր գործոն է գյուղատնտեսական արտադրության զարգացման
համար:
 
Մարզի ոռոգման համակարգը. Մարզի ցածրադիր գոտու բոլոր համայնքները,
մասնավորապես տնամերձի ֆոնդը ջրովի են: Ոռոգման նպատակներով մարզում
օգտագործվում է մոտ 57 - 60 մլն մ3 ջուր, որի գրեթե կեսը վերցվում է համայնքների
տարածքներում եղած փոքր ծավալների ջրամբարներից: Մարզի տարածքում ոռոգումն
իրականացվում է նաև Ծակքար, Գավառագետ, Գետիկ և այլ գետակների վրա
Տող 388 ⟶ 368՝
որոշմամբ ժամանակավոր անջրդի հողերի կարգին դասվեց շուրջ 22.0 հազար հեկտար
բարձրորակ ջրովի հողատարածք: Ոռոգման նոր ցանցի խիստ անհրաժեշտություն կա
Սևանի տարածաշրջանի [[Գեղամավան]], [[Դդմաշեն]], [[Վարսեր |Վարսեր]], [[Ծովագյուղ]] համայնքներում։
Տարածքների ոռոգումը ապահովելու նպատակով ՙՀազարամյակի
մարտահրավերներ հիմնադրամի՚ 2007 - 20092007–2009 թվականների ծրագրով իրականցվում են
նախկին ոռոգման համակարգի վերականգնմանն ուղղված մի շարք միջոցառումներ։
 
Բուսաբուծական ճյուղի զարգացման հիմնախնդիրները. Գեղարքունիքի մարզի
գյուղացիական և ֆերմերային տնտեսություններ զբաղվում են հացահատիկային,
Տող 403 ⟶ 384՝
վարելահողերի 78 տոկոսը և շուրջ 80 տոկոսը հացահատիկային մշակաբույսեր են, իսկ
Ճամբարակի տարածաշրջանում այդ ցուցանիշները կազմում են 30.5 և 63.0 տոկոս:
 
Վարելահողերի օգտագործման ցուցանիշը Վարդենիսի տարածաշրջանի համար` 48
տոկոս է, իսկ Գավառի տարածաշրջանը` 74.0 տոկոս:
 
Համեմատաբար լավ պայմաններում են Ճամբարակի և Վարդենիսի
տարածաշրջանները: Ճամբարակի տարածաշրջանում բնակչության 1 շնչին 4.2 անգամ
Տող 411 ⟶ 394՝
գյուղատնտեսական հողատեսքերով (հիմնականում վարելահողերի քանակով) 3.5-4.0
անգամ գերազանցում է մյուս տարածաշրջանների ցուցանիշները:
 
Մարզի ցանքատարածությունների կառուցվածքում 1987թ. համեմատությամբ
պակասել են կերային և տեխնիկական մշակաբույսերի ցանքերը` 2006թ. կրճատվել է
Տող 454 ⟶ 438՝
2011 թվականին [[Սևան ազգային պարկ]]ը հայտարարվեց հանգստի գոտի։ Բացվեցին հանրային լողափեր, որոնք ընդունեցին ավելի քան 100 000 մարդու։ Դրանք ունեն ազատ ավտոկայանատեղիներ, զուգարաններ, բուժկետեր։ Շրջակայքում են նաև փրկարար լողորդներն ու այլ հանրօգուտ ծառայությունների ներկայացուցիչներ<ref>{{cite news|title=Available ‘Blue Pearl’: Public beaches proved popular with Lake Sevan holidaymakers|url=http://armenianow.com/news/32079/public_beaches_lake_sevan|work=ArmeniaNow|date=30 September 2011}}</ref>։ 2014 թվականին հանրային լողափների թիվը 2-ից հասավ 11-ի, որտեղ հանգստացան 200 000 մարդիկ<ref>{{cite news|title=The holiday season opened along with the public beaches of Sevan Lake|url=http://www.1tv.am/en/news/2015/07/05/Sevan-Lake/19400|agency=Public Television of Armenia|date=5 July 2015}}</ref>։
 
=== Ռեկրեացիոն ռեսուրսները, յուրացման միտումները. ռեկրեացիոն համակարգի ձևավորման անհրաժեշտությունը ===
Սևանա լճի [[Ջրահավաք ավազան|ջրհավաք ավազանը]] հարուստ է [[ռեկրեացիոն ռեսուրսներ|ռեկրեացիոն ռեսուրսներով]] ([[Հանքային ջրեր|հանքային ջրեր]],
ձևավորման անհրաժեշտությունը ===
 
Սևանա լճի [[Ջրահավաք ավազան|ջրհավաք ավազանը]] հարուստ է [[ռեկրեացիոն ռեսուրսներ|ռեկրեացիոն ռեսուրսներով]] ([[Հանքային ջրեր|հանքային ջրեր]],
կլիմայաբուժության պայմաններ, ձմեռային սպորտի, հանգստի և տուրիզմի կազմակերպման
հնարավորություններ), որոնք կարող են խթանել տնտեսական զարգացումը, ստեղծել
բնակչության հանգստի և բուժման օպտիմալ միջավայր և նպաստել տարաբնակեցման
համակարգի անհավասարակշռության աստիճանական վերացմանը, ինչպես նաև Հայաստան -– Արցախ տարածքային և տնտեսական կապերի ամրապնդմանը:
Արցախ տարածքային և տնտեսական կապերի ամրապնդմանը:
Ռեկրեացիոն ճյուղի զարգացման համապարփակ ծրագրի բացակայությունը արգելք է
հանդիսացել Սևանի ավազանի ռեկրեացիոն լանդշաֆտների և ռեսուրսների ռացիոնալ
օգտագործմանը: [[Սևան (քաղաք)|Սևան]] քաղաքի տրանսպորտային բարենպաստ մատչելիությունը պատճառ է
դարձել Սևանա լճի [[հյուսիս-արևմտյան |հյուսիս-արևմտյան]] և [[Հյուսիս|հյուսիսային]] ափերի ինտենսիվ յուրացմանը` տարբեր
կազմակերպություններին պատկանող ռեկրեացիոն օբյեկտների կառուցումով: Չկազմակերպված
հանգստացողների թիվը հասնում է 30-40 հազար մարդու` առաջացնելով ջրի
[[բակտերիոլոգիական աղտոտվածություն]] (ըստ [[կուրորտաբանության]] և [[ֆիզիկական բուժման]]
ԳՀՀ-ի տվյալներրի):
 
«Բանուկ» տեղերում կառուցապատելու շարունակվող միտումը բերել է այն բանին, որ
կառուցապատվել են անհարմար տեղամասեր, այդ թվում`
 
* կլիմայական անբարենպաստ պայմաններով տեղամասերը, որտեղ քամու տարեկան
միջին արագությունները գերազանցում են 6 մ/վրկ (լճի հյուսիսային ափը` սկսած տուրիստական
բազայից մինչև ֆիզիկայի ինստիտուտի մանկական ճամբարը),
* Սևանա լճի բարձրացման հեռանկարային մակարդակի (ջրածածկվող և ողողվող
 
տարածքներ) շինարարության համար արգելվող շերտը:
Ազգային պարկի տարածքում 2008 թվականի դեկտեմբերի 31-ի դրությամբ հաշվառվել է շուրջ 1690
Տող 482 ⟶ 466՝
երկաթգծի, գազամուղի սանիտարապաշտպանիչ շերտում են գտնվում Սևան քաղաքից մինչև
«Ծիծեռնակ» տուրիստական բազան ափամերձ շերտում կառուցված ռեկրեացիոն օբյեկտները:
 
Էքստենսիվ կառուցապատվել են Սևանա լճի արևմտյան, հարավային և արևելյան ափերը
([[Մարտունի (Գեղարքունիքի մարզ)|Մարտունու]] և [[Վարդենիս|Վարդենիսի]], [[Զոդ|Զոդի]], [[Արտանիշ]]ի հանգստյան տները և այլ մանր օբյեկտներ):
 
Արդյունքում ձևավորվել է քաղաքաշինական, տարածական - հատակագծային միասնական
լուծումներից զուրկ անկանոն կառուցապատում: Այդ տեսանկյունից հրատապ է դարձել
Տող 507 ⟶ 493՝
օգտագործելով «Կուրորտաբանության և ֆիզիկական բժշկության» ԳՀԻ կլիմայաբուժության
պայմանների համալիր վերլուծության առաջավոր մեթոդները: Այդ մեթոդով տրվում է մարդու
ջերմային զգացողության գնահատականը՝ էկվիվալենտ- էֆեկտիվ (ԷԷՋ) և ռադիացիոն
էկվիվալենտ - էֆեկտիվ (ՌԷԷՋ) ջերմաստիճանների որոշումով (էկվիվալենտ - էֆեկտիվ
ջերմաստիճանը՝ [[Օդի ջերմաստիճան|օդի ջերմաստիճանի]], [[խոնավաթյուն]] և քամու համատեղ ազդեցության դեպքում
մարդու ջերմային զգացողության գնահատականն է):
 
Սևանի հյուսիս - արևմտյան, հյուսիսային, հյուսիս - արևելյան ափերում (Շորժայից մինչև
«Ինտուրիստ մոթել») և հարավ - արևելյան ափում ([[Ծովակ, Գեղարքունիքի մարզ|Ծովակից]] մինչև [[Արեգունի]] գյուղը)
սահմանափակող գործոն է համարվում քամու արագությունը (> 5 մ/վրկ): Ուժեղ քամիների
պատճառով այդ ափերում [[արևաբուժության]] օրերի թիվը տատանվում է ամռան ամիսներին 5 - 8
%: Մյուս ափերում, որտեղ քամու արագությունը տատանվում է 2,7 - 474,5 մ/վրկ,
կլիմայաբուժության պայմանները բարենպաստ են (օդաբուժության համար բարենպաստ օրերի
թիվը ամռան ամիսներին տատանվում է 2,0 - 25,0%, առավելագույնի հասնելով հարավային
29
ափում): Ավելի բարենպաստ են արևաբուժության պայմանները, որոնք տատանվում են 15,0-18,0%-ից մինչև 43,0-64,0 %, առավելագույնի հասնելով հարավային ափում:
18,0%-ից մինչև 43,0 - 64,0 %, առավելագույնի հասնելով հարավային ափում:
Բալնեոլոգիական բուժման համար պիտանի հանքային աղբյուրներով շատ հարուստ է
Սևանի ավազանը: Հանքային ջրերի խոշոր պաշարներ կան Գավառ քաղաքի տարածքում,
Տող 528 ⟶ 514՝
բնակավայրերի միջև ընկած տարածքում (Լիճքի հանքավայր) և Ծովագյուղից հարավ ընկած
տարածքում:
 
Հանքային ջրերի օգտագործման ակտիվ գործոններն են՝ հանքային ջրի մեծ պաշարները,
ռեկրեացիոն շինարարության համար ռեզերվային տարածքների առկայությունը, տարածքի
կլիմայաբուժության համար բարենպաստ պայմանները (օդաբուժության համար կոմֆորտային
օրերի թիվը կազմում է 15.0 - 55.0%):
Սևանա լճի ավազանում բուժման կազմակերպման համար ակտիվ գործոն է տորֆի խոշոր
հանքավայրերի (Գիլիի հանքավայրը, Մարտունու տարածաշրջանի հանքային ցեխերը)
առկայությունը, որոնց թերապևտիկ արժեքը Կուրորտաբանության և ֆիզիկական բժշկության
ԳՀԸ-ում և Երևանի Գյուղատնտեսական Ակադեմիայում ապացուցվել է ֆիզիկական -քիմիական
և կլինիկական ուսումնասիրությունների միջոցով: Ամենատարբեր հիվանդությունների
([[Օստեոմիելիտ|օստեոմիելիտներ]], խրոնիկ [[պոլիարտրիտ]], կանացի և մաշկային հիվանդություններ և այլն)
բուժման փորձը [[տորֆային ցեխեր|տորֆային ցեխերի]] կիրառմամբ հաջողությամբ իրականացվել է Վարդենիսի
հիվանդանոցում:
 
Սևանի ավազանում ձմեռային սպորտի (լեռնադահուկային) կազմակերպման պայմանները
բարենպաստ են: Ուսումնասիրությունները ցույց են տվել, որ դահուկային սպորտով զբաղվելու