«Սևանա լիճ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 35.
|կատեգորիա= Lake Sevan
}}
'''Սևանա լիճ''', ջրային ավազան [[Հայաստան]]ի տարածքում։ Գտնվում է [[Գեղարքունիքի մարզ]]ում` ծովի մակարդակից մոտ 1900 մետր բարձրության վրա։ Այն աշխարհի՝ քաղցրահամ ջուր ունեցող 2-րդ բարձրադիր լիճն է` [[Հարավային Ամերիկա]]յի [[Տիտիկակա]] լճից հետո։ Սևանը պատմական շրջանում տարբեր անուններ է կրել՝
Երկարությունը 70 կմ է, առավելագույն լայնությունը՝ 55 կմ։ Հայելու մակերեսը կազմում է 1260 կմ<sup>2</sup>, որով ամենախոշորն է [[Հարավային Կովկաս]]ի տարածքում։ Միջին խորությունը 46.8 մ է, ամենախոր վայրը՝ 83 մ (Փոքր Սևան)։ Ջրի ծավալը 32, 92 մլրդ մ<sup>3</sup> է։ Սևանա լիճը Շորժայի ստորջրյա թմբով բաժանվում է 2 մասի՝ Մեծ Սևանի (37.7 մ միջին խորություն) և Փոքր Սևանի (50.9մ)։
Տող 45.
Սևանա լճի ջրերը Հրազդան գետի միջոցով ոռոգում են [[Արարատյան դաշտ]]ը։ Հրազդան գետի վրա կառուցված 6 [[էլեկտրակայան]]ները ձևավորում են հանրապետության ամենամեծ՝ [[Սևան-Հրազդան կասկադ]]ը։ [[Հայկական ԽՍՀ|Խորհրդային իշխանության]] տարիներին լճի մակարդակը զգալիորեն իջել է, ինչի հետևանքով տարածաշրջանում առաջացել է [[էկոլոգիա]]կան խնդիր։
1978 թվականին ստեղծվել է [[Սևան ազգային պարկ]]ը։ Ջրի մակարդակը վերականգնելու համար կառուցվել է [[Արփա-Սևան]] (48.3 կմ,
== Անվանում ==
Տող 65.
=== Հնադար ===
Սևանա լիճը և նրան հարող ավազանի տարածքը մշտապես գտնվել են հայկական պետության սահմաններում. այն [[Երվանդունիների թագավորություն|Երվանդունիների թագավորության]] կործանումից հետո (մ.թ.ա. 201) անցել է [[Արտաշեսյան թագավորություն|Արտաշեսյան թագավորությանը]] (մ. թ. ա.
[[Պատկեր:Սյունիք նահանգ, Մեծ Հայք.gif|մինի|ձախից|[[Սյունիք նահանգ]] և Սևանա լիճ]]
Դրա մասին տեղեկություններ է հաղորդում պատմահայր [[Մովսես Խորենացի]]ն, ով Սևանա լիճն անվանում է որպես «Գեղամա ծով»<ref>[[Մովսես Խորենացի]]. [http://www.vostlit.info/Texts/rus5/Horen/frametext22.htm История Армении, прим. 207]</ref>։ Նման անվանում հանդիպում է նաև Խորենացուց մի քանի դար հետո գրված «Հայոց պատմություն» աշխատության մեջ, որի հեղինակը [[Հովհաննես Դրախստանակերտցի]]ն է<ref name="Драсханакертци">[[Հովհաննես Դրախստանակերտցի]]. [http://www.vostlit.info/Texts/rus/Drash/frametext1.htm История Армении, прим. 46]</ref>)։
Տող 76.
4-րդ դարում [[Մեծ Հայք]]ի թագավորությունում [[Ավատատիրության հաստատումը Հայաստանում|Ավատատիրական կարգերի հաստատման]] ժամանակ երկիրը բաժանվում է մի քանի աշխարհ-նահանգների, որոնց գլուխ են նշանակվում տեղական ազդեցիկ ու զորեղ իշխանները։ Ժամանակակից [[Սյունիքի մարզ|Սյունիքի]], [[Վայոց ձորի մարզ|Վայոց ձորի]] ու [[Գեղարքունիքի մարզ|Գեղարքունիքի]] մարզերը, ինչպես նաև [[Նախիջևանի Ինքնավար Հանրապետություն|Նախիջևանի Ինքնավար Հանրապետության]] տարածքի մեծ մասը մտնում են [[Սյունիք (նահանգ)|Սյունիք]] նահանգի կազմում՝ հայկական [[Սյունիներ|Սյունի]] ազնվական տոհմի գլխավորությամբ։ Այս իրավիճակը շարունակվում է նաև հետագայում. [[Սյունիքի իշխանություն|Սյունիքի իշխանության]] սահմանները մեծ փոփոխությունների չեն ենթարկվում թե՛ [[Սասանյան Պարսկաստան|պարսկական]] ([[Հայկական մարզպանություն]]), թե՛ [[Արաբական խալիֆայություն|արաբական]] ([[Արմինիա կուսակալություն]]) տիրապետության ժամանակ։
[[Պատկեր:Sevanavanq5.jpg|մինի|[[Սևանավանք]]]]
Զարգացած միջնադարում [[Հայկական լեռնաշխարհ]]ի մեծ մասը միավորվում է [[Բագրատունիների թագավորություն|Բագրատունիների թագավորության]] կազմում։ 9-րդ դարի վերջում Սյունիքի գահերեց իշխան [[Վասակ Գաբուռ]]ի կինը՝ [[Մարիամ Բագրատունի]]ն, [[Սևանա կղզի|Սևանա կղզում]] կառուցում է [[Սևանավանք|համանուն վանական համալիրը]]։ 921 թվականին հայոց թագավոր [[Աշոտ II Երկաթ]]ը, [[Սևանի ճակատամարտ]]ում պարտության մատնելով արաբ զորավար Բեշիրին, երկրից վտարում է արաբական զորքերն։ 10-րդ դարում ստեղծվում է [[Սյունիքի թագավորություն]]ը (
12-րդ դարի վերջին [[Վրաց թագավորություն|Վրաց թագավորության]] օժանդակությամբ հայ զորավարներ [[Զաքարե Բ|Զաքարե]] և [[Իվանե Զաքարյան]]ները ազատագրում են Արևելյան Հայաստանի մեծագույն մասը։ Սևանա լիճը մտնում է [[Զաքարյան իշխանապետություն|Զաքարյան իշխանապետության]] կազմի մեջ։
[[Մոնղոլ-թաթարների տիրապետությունը Հայաստանում|Մոնղոլների արշավանքից հետո]] Հայաստանը վերջնականապես կորցնում է իր անկախությունը. այն հայտնվում է թուրքմենական [[Կարա-Կոյունլուների պետություն|Կարա-Կոյունլու]] (
=== Նոր ժամանակներ ===
Տող 87.
Լճի այդ անվանումը շարունակվում է նաև ռուսական տիրապետության ընթացքում. [[Հայկական մարզ]]ի ու [[Երևանի նահանգ]]ի քարտեզներում այն գրանցվում է որպես Գյոքչա՝ թյուրքերեն կապույտ ջուր։ Ռուսական տիրապետության հաստատումից հետո թուրք-պարսկական պատերազմների ու բռնագաղթերի հետևանքով հեռացած հայ բնակչության փոխարեն այստեղ հաստատվելու են գալիս հազարավոր հայեր։ Սևանա լճի ավազան բնակվելու են գալիս [[Բայազետի գավառ]]ի բնակիչները, ովքեր հիմնում են բազմաթիվ բնակավայրեր, այդ թվում՝ Նոր Բայազետ ([[Գավառ (քաղաք)|Գավառ]]) քաղաքը։ Սևանա լճի արևմտյան ափերը շարունակում էին թուրքաբնակ մնալ ընդհուպ մինչև [[Արցախյան ազատամարտ]]ը։
Լիճը վերանվանվում է անկախության վերականգնումից հետո։ Այն շարունակում է մտնել հայոց պետության տարածք. նախ՝ [[Հայաստանի առաջին Հանրապետություն|Հայաստանի առաջին Հանրապետության]] (
== Աշխարհագրություն ==
Սևանա լիճը գտնվում է [[ծովի մակարդակ]]ից մոտ 1900 մետր բարձրության վրա։ Դա աշխարհի՝ քաղցրահամ ջուր ունեցող երկրորդ ամենախոշոր բարձրադիր լիճն է՝ [[Հարավային Ամերիկա]]յի [[Տիտիկակա]] լճից հետո։ Լիճը բաղկացած է երկու հատվածից՝ Մեծ Սևան (37.7 մ միջին խորություն) և Փոքր Սևան (50.9մ միջին խորություն)։ Բաժանման հատվածն անցնում է Նորատուսի ու Արտանիշի թերակղզիների միջև գտնվող նեղուցով։ Հյուսիս-հարավ երկարությունը 70 կմ է, առավելագույն լայնությունը՝ 55 կմ։ Հայելու մակերեսը կազմում է 1260 կմ<sup>2</sup>, որով ամենախոշորն է [[Հարավային Կովկաս]]ի տարածքում։ Միջին խորությունը 26.8 մ է, ամենախորը վայրը՝ 83 մ։ Ջրի ծավալը 32, 92 մլրդ մ<sup>3</sup> է։
Լիճը շրջապատող լեռներ` արևմուտքից՝ [[Գեղամա լեռնաշղթա|Գեղամա լեռներ]], հյուսիսից՝ [[Արեգունու լեռնաշղթա|Արեգունու]] լեռներ, արևելքից՝ [[Սևանա լեռներ|Սևանա]] լեռներ, հարավից՝ [[Վարդենիսի լեռներ]]
[[Սևան ազգային պարկ|Սևան ազգային պարկում]] առանձնացված [[Արգելավայր|արգելավայրեր]]` [[Գավառագետի արգելավայր|Գավառագետի]] և [[Գիհիկաղնուտային]] [[ռելիկտ|ռելիկտայի]]ն [[Արգելոց|Արգելոցներ]]` [[Նորաշենի արգելոց|Նորաշենի]], [[Լիճք-Արգիճի արգելոց|Լիճք-Արգիճի]], [[Գիլլի արգելոց|Գիլլի]], [[Արտանիշի արգելոց|Արտանիշի]]
== Ջրագրություն ==
Տող 105 ⟶ 103՝
Սևանա լճից դուրս է գալիս [[Հրազդան գետ]]ը, որի ափին գտնվում է Հայաստանի հանրապետության մայրաքաղաք [[Երևան]]ը։ Այն հանրապետության ամենաերկար գետն է, որ ամբողջությամբ հոսում է երկրի տարածքով։ Ունի 141 կմ երկարություն։ Գետի վրա կառուցվել են 6 էլեկտրակայաններ, որոնք ձևավորել են [[Սևան-Հրազդան կասկադ]]ը։ Խորհրդային ժամանակներում Սևանի ջրերի գերշահագործման արդյունքում լճի մակարդակը իջել է 18 մետրով։ Սևանի փրկման նպատակով կառուցվել է [[Որոտան-Արփա-Սևան]] ջրատար համալիրը, որը լճի մակարդակը կարողացել է պահպանել ու բարձրացնել՝ աստիճանաբար վերականգնելով նախկին վիճակը։
Սևանա լճի սնման աղբյուրների մեջ ամենագլխավորը` գետերն են (28 գետ և գետակ), որոնք տարեկան Սևանա լիճն են լցնում 780 մլն. մ3 ջուր (Արփա գետի հաշվառումով 1016.5 մլն
մ3): Մթնոլորտային տեղումների քանակը լճի վրա 380 մմ-ից չի անցնում: Գետերը ստեղծում են
բավական խիտ ցանց (խտությունը 0.4-0.6 կմ/կմ2): Գետերի սնման հիմնական աղբյուրներն են
Տող 122 ⟶ 119՝
*Մասրիկ գետն ունի 45 կմ երկարություն, տարեկան միջին ծախսը 3.76 մ3/վրկ է:
*Ձկնագետն ունի 21 կմ երկարություն, տարեկան միջին ծախսը` 1 մ3/վրկ, ամռանը և
ձմռանը խիստ սակավաջուր է:
Սևանա լիճ թափվող գետերի հիդրոէներգետիկ նշանակությունը փոքր է, միջին և ստորին
հոսանքներում գետերը սակավաջուր են: Այդ ջրերի հաշվարկները ցույց են տվել, որ հնարավոր է կառուցել տեղական նշանակության փոքր հիդրոկայաններ: Եղած հիդրոէներգետիկ պաշարները գնահատվում են մոտ 10 հազ. կվտ:
Սևանա լճից սկիզբ առնող [[Հրազդան գետ|Հրազդան գետը]] բնական հոսքով լճից դուրս էր բերում մոտ 2
մ3/վրկ ջուր (տարեկան 50 մլն մ3): 1931թ.-ից հետո հիդրոտեխնիկական կառույցով բաց թողնվող ջրի քանակը հասցվել է 60 մ3/վրկ-ի: 1996–2000 թ. թ. էներգետիկ նպատակներով բաց թողնվող
ջրի քանակն աստիճանաբար նվազել է՝ 2000 թ.-ին հասնելով 0-ական ցուցանիշի։ Ներկայումս, յուրաքանչյուր տարի բաց թողնվող ջրի քանակը սահմանվում է ՀՀ օրենսդությամբ:▼
▲ջրի քանակն աստիճանաբար նվազել է՝ 2000 թ.-ին հասնելով 0-ական ցուցանիշի։ Ներկայումս,
=== Ջրի ջերմային ռեժիմը ===
Տող 141 ⟶ 137՝
առավելագույն ջերմաստիճանը մակերևութային շերտում դիտվում է հուլիսօգոստոս
ամիսների ընթացքում, երբ միջին ամսական ջարմաստիճանը
կազմում է 17-19˚C: Ջրի առավելագույն ջերմաստիճանը այդ ընթացքում կարող է հասնել 24-25˚C-ի: Լճի մակերևութային շերտը ամռան-աշնան
ընթացքում շուրջ 80-100 օր ունի ավելի քան 18˚C ջերմաստիճան, որը լողանալու համար համարվում է բարենպաստ պայմաններ:▼
▲ընթացքում շուրջ 80-100 օր ունի ավելի քան 18˚C ջերմաստիճան, որը
=== Լճի սառցային ռեժիմը ===
Առաջին սառցային երևույթները, ձևավորվում են
նոյեմբերի սկզբից մինչև հունվարի սկիզբը: Ափասառույց Սևանա լճում
ձևավորվում է ամեն տարի, սակայն լիճը համատարած սառույցով ծածկվում է ոչ ամեն տարի: Համատարած սառցածածկույթ սովորաբար ձևավորվում է այն
ժամանակ, երբ դեկտեմբեր-փետրվար ամիսների ընթացքում [[օդի միջին ջերմաստիճան|օդի միջին ջերմաստիճանը]] -5.6˚C-ից չի գերազանցում, իսկ փետրվարին առանց քամու
եղանակի տևողությունը կազմում է 100 ժամ և ավելի: Լիճը սառույցից
Տող 156 ⟶ 149՝
տվյալների դիտարկումների՝ ամենից շուտ Սևանա լիճը սառչել է
2008 թվականի հունվարի 14-ին, իսկ ամենից ուշ՝ 1959 թվականի փետրվարի 28-
ին, ընդ որում, ամենաերկար սառցածածկույթ պահպանվել է 1972 թվականին` մոտ 85 օր, առավելագույն հաստությունը՝ 40-45 սմ: Պայմանավորված
2017 թվականի եղանակային պայմանների առանձնահատկություններով՝ փետրվարի 17-ից Սևանում ձևավորվել է համատարած սառցածածկ:▼
▲2017 թվականի եղանակային պայմանների առանձնահատկություններով՝
=== Լճի ջրի թափանցիկությունը ===
Տող 172 ⟶ 163՝
=== Ջրային հաշվեկշիրը ===
Սևանա լճի մակարդակի փոփոխությունը
պայմանավորված է ջրային հաշվեկշռի բաղադրիչների մեծություններով, որն էլ իր հերթին կախված է տարվա հիդրոլոգիական և եղանակակլիմայական
պայմաններից, ինչպես նաև Սևանա լճից բաց թողնվող և Արփա-Սևան ջրատարով լիճ մուտք գործող ջրի ծավալներից: Սևանա լճի [[Ջրային հաշվեկշիռ|ջրային հաշվեկշռի]] մուտքի գլխավոր բաղադրիչը գետերով մուտք գործած ջրի քանակն է (տարեկան 774 մլն. խոր մ), այնուհետը տեղումները լճի մակերևույթի վրա (510 մլն. խոր մ), ապա Արփա-Սևան ջրատարով ջրի ներհոսքը (նախատեսված է տարեկան 250 մլն. խոր մ) և ստորերկրյա ներհոսքը (78մլն.մ3), իսկ ելքի գլխավոր և
ընդհանրապես ջրային հաշվեկշռի ամենամեծ բաղադրիչը գոլորշացումն է (տարեկան մոտ 1մլրդ. խոր մ): Ելքի հաջորդ բաղադրիչը ջրի բացթողումն է և ապա▼
▲(տարեկան մոտ 1մլրդ. խոր մ): Ելքի հաջորդ բաղադրիչը ջրի բացթողումն է և ապա
ստորերկրյա արտահոսքը (տարեկան 13.3 մլն. խոր մ): Սևանա լճից բաց թողնվող և
[[Արփա-Սևան ջրատար|Արփա-Սևան ջրատարով]] լիճ մուտք գործող ջրի քանակների վերաբերյալ դիտարկումները իրականացվում են համապատասխանաբար [[Գեղամավան]] և [[Ծովինար (գյուղ)|Ծովինար]]
դիտակետերում, որոնք զինված են գերժամանակակից սարքավորումներով:
Գետային ներհոսքի և [[Մթնոլորտային տեղումներ|մթնոլորտային տեղումների]] ամենաբարձր արժեքները դիտվում են հիմնականում մայիս ամսին, իսկ գետային հոսքի
ամենացածր արժեքները դիտվում են օգոստոսին, իսկ տեղումներինը՝ դեկտեմբեր-հունվարին: Գոլորշացման մեծությունը նույնպես ունի ներտարեկան արտահայտված ընթացք, ամռանը և աշնանը ավելանում է, ձմռանը և գարնանը՝ նվազում:
== Ռելիեֆ ==
Տող 202 ⟶ 181՝
մինչև [[Ծովակ գյուղ|Ծովակ գյուղը]], (հարավ-արևելքում) կազմում է 74կմ, միջին
լայնությունը 19.2 կմ (ամենամեծ լայնությունը առանցքի նկատմամբ 32 կմ է):
Մինչև 1930-ական թվականները` լճի մակարդակի արհեստական
իջեցումը, լճի ջրի հայելու մակերեսը զբաղեցնում էր 1416 քառ կմ
Տող 207 ⟶ 187՝
1915.57 մ: Ջրի ծավալը կազմում էր 58.5 մլրդ. խոր մ: Ջրի առավելագույն
խորությունը 98.7 մ էր, իսկ միջին խորությունը` 41.3 մ: [[Մեծ Սևան|Մեծ Սևանը]] բնական
վիճակում զբաղեցնում էր 1032.4 քառ կմ մակերես, ծավալը կազմում էր 38.95 մլրդ. խոր մ, առավելագույն խորությունը 58.7 մ էր, իսկ միջինը` 37.7 մ: Փոքր Սևանի մակերեսը
կազմում էր 383.6 քառ կմ, ծավալը` 19.52 մլրդ. խոր մ▼
▲, ծավալը` 19.52 մլրդ. խոր մ
, առավելագույն խորությունը 98.7 մ,
իսկ միջին խորությունը` 50.9 մ:
2017 թվականի մարտի 20-ի դրությամբ Սևանա լճի մակարդակը
կազմում է 1900.51 մ: Լճի մակերեսը կազմում է 1278.6 քառ կմ
, որից Մեծ Սևանը՝ 940.0 քառ կմ, Փոքրը՝ 338.6 քառ կմ, իսկ լճի ծավալը 38.19 խոր կմ, որից՝ 24.10 խոր կմ Մեծ Սևանի ծավալն է, իսկ 14.09 խոր կմ [[Փոքր Սևան|Փոքր Սևանին]]ը:
Սևանա լիճը շրջապատող լեռներն են՝ [[Գեղամա լեռնաշղթա|Գեղամա]] ([[Աժդահակ (լեռնագագաթ)|Աժդահակ]], 3597 մ), [[Վարդենիսի լեռնաշղթա|Վարդենիսի]] ([[Վարդենիս լեռ|Վարդենիս]], 3522 մ), [[Արևելյան Սևանի լեռնաշղթա|Արևելյան Սևանի]] (3441 մ), [[Սևանի լեռնաշղթա|Սևանի]] ([[Սատանախաչ լեռ|Սատանախաչ]], 3319 մ) և [[Արեգունի լեռնաշղթա|Արեգունու]] ([[Քաշաթաղ (լեռնագագաթ)|Քաշաթաղ]], 2740 մ)։ Լեռնաշղթաների օղակը եզրափակում է [[Փամբակի լեռնաշղթա|Փամբակի]] վերջին ճյուղավորությունը։ Դրա և Գեղամա լեռների միջև ընկած է Հրազդանի գետահովիտը։ Միայն Գեղամա լեռներն են, որ ունեն [[Հրաբուխ|հրաբխային ծագում]]. մյուսները մտնում են [[Փոքր Կովկաս]] լեռնային համակարգի մեջ։
Տող 231 ⟶ 206՝
== Տնտեսություն ==
[[Սևանա լճի ավազան]]ում, որն ամբողջությամբ ամփոփված է Հայաստանի Հանրապետության [[Գեղարքունիքի մարզ]]ի մեջ, բնակվում է 232 300 մարդ կամ ՀՀ բնակչության 7, 73 %-ը (2015 թվական)։ Նրանցից 70 հազարը բնակվում է 5 քաղաքներում, իսկ մնացածները՝ գյուղական բնակավայրերում։ Սևանա լճի ափին գտնվող քաղաքներն են՝
* [[Գավառ (քաղաք)|Գավառ]]
* [[Սևան (քաղաք)|Սևան]]
* [[Վարդենիս]]
* [[Մարտունի (Գեղարքունիքի մարզ)|Մարտունի]]
* [[Ճամբարակ]]
=== Արդյունաբերություն ===
Տող 241 ⟶ 216՝
[[Պատկեր:Sevan HPP 13.JPG|մինի|[[Սևան-Հրազդան կասկադ]]ի էլեկտրակայաններ]]
1930 թվականին սկսել է կառուցվել [[Սևան-Հրազդան կասկադ]]ը, որն ունի 7 առանձին [[հիդրոէլեկտրակայան]]ներ։ Կառուցման ընթացքը տևել է ավելի քան 3 տասնամյակ (1930-1965) և ընդհատվել էր [[Հայրենական մեծ պատերազմ]]ի տարիներին (
Սևանա լճի շրջակայքում արդյունաբերությունը թույլ է զարգացած։ Սևան ու Գավառ քաղաքներում գործում են մի քանի փոքր ձեռնարկություններ, որոնց արտանետումները մեծ վնաս չեն հասցնում լճի պահպանությանը։ Օգտակար հանածոներից մեծ արժեք են ներկայացնում [[Ոսկի|ոսկու]] (Սոթք), [[քրոմիտ]]ի ([[Շորժա]]), բնական շինանյութերի, [[հանքային ջրեր]]ի ([[Լիճք (հանքային ջուր)|Լիճք]]) և այլ պաշարները։ Լճի արևելյան ափով գործում է [[Երևան]]-Սոթք երկաթուղին։
Տող 254 ⟶ 229՝
հանրապետության խոշորագույն սահմանամերձ մարզերից մեկը, կարևորվում է որպես
քաղցրահամ ջրերի ռազմավարական ավազան, իսկ իր հանքահումքային ռեսուրսներով
ունի խոշոր պոտենցիալ [[Ոսկի|ոսկու]], [[պլատինաբեր քրոմիտներ|պլատինաբեր քրոմիտների]] և երկաթահանքերի, ինչպես նաև [[Սնդիկ|սնդիկի]], [[Ասբեստ|ասբեստի]], [[Գորշ ածուխ|գորշ ածուխների]], [[այրվող թերթաքարեր|այրվող թերթաքարերի]] և [[Տորֆ|տորֆերի]] և այլ
շինանյութերի և կապակցող նյութերի հանքավայրերի տեսակետից:
Գոյություն ունեցող օգտակար հանածոների հանքավայրային հենքը մի կողմից,
իսկ մյուս կողմից մարզի ռազմավարական դիրքը և նշանակությունը, ստեղծում են
բարենպաստ պայմաններ տնտեսական, արդյունաբերական և այլ կապերի
ամրապնդման համար` դեպի հարավ [[Վայք|Վայքի]] և [[Սյունիքի մարզ|Սյունիքի]] մարզերի, իսկ դեպի արևելք`
[[Լեռնային Ղարաբաղի հանրապետություն|Լեռնային Ղարաբաղի հանրապետության]] հետ: Այդ տեսանկյունից սկզբունքային նշանակություն ունի ներկայումս կառուցված մի կողմից Մարտունի – Եղեգնաձոր
[[Սելիմի լեռնանցքով|(Սելիմի լեռնանցքով)]], և մյուս կողմից նախագծվող` Վարդենիս-Մարտակերտ
ավտոմայրուղիների կառուցումը:
Գեղարքունիքի մարզի հարավ-արևելյան շրջանը ([[Վարդենիս]]) ունի
հանքահումքային խոշոր պոտենցիալ հանձինս հանրապետության ոսկու
Տող 271 ⟶ 246՝
հանքավայրերը հետախուզված և նախապատրաստված են շահագործման Վայոց ձորի
մարզում ([[Ազատեկ]], [[Գլաձոր]], [[Կաքավասար]]) և Լեռնային Ղարաբաղի [[Մարտակերտի շրջան|Մարտակերտի]]
շրջանում ([[Դրմբոնի ոսկու բազմամետաղային հանքավայր|Դրմբոն]]
կտան հեռանկարում հանքային հումքի օգտագործման ոլորտում գործարար կապերի
ստեղծման համար: Ելնելով վերոհիշյալ [[Եղեգնաձոր]] - [[Մարտունի (Գեղարքունիքի մարզ)|Մարտունի]] - [[Վարդենիս]] -
Տող 277 ⟶ 252՝
անհրաժեշտությունից, ինչպես նաև մարզի սեյսմատեկտոնական և
ինժեներաերկրաբանական պայմաններից` նոր քաղաքային համայնքների ձևավորման
համար (ըստ «ՀՀ տարաբնակեցման գլխավոր նախագծի») նախատեսված է Վարդենիս – Մարտակերտ ավտոմայրուղուն կից տարածքը: Միաժամանակ կարևոր է նշել, որ
ցանկացած տնտեսական գործունեություն պետք է իրականացվի «Սևանի մասին» ՀՀ
օրենքով ամրագրված պահանջներին համապատասխան: Ինչ վերաբերում է
Գեղարքունիքի մարզի հյուսիսային տարածաշրջաններին, ապա անհրաժեշտ է
օգտակար հանածոների ռացիոնալ օգտագործումը համատեղել Կոտայքի, Լոռու և Տավուշի մարզերի այն տարածաշրջանների օգտակար հանածոների հետ, որոնք
▲սահմանակցում են Սևան - [[Մեղրաձոր]] - [[Ֆիոլետովո]] - [[Դիլիջան]] - [[Իջևան]] մայրուղուն: Այդ
տեսակետից առաջարկվում է միջմարզային հեռանկարային ծրագրի մշակում, ինչը
կնպաստի հիշյալ տարածաշրջանների ոսկի
լիարժեք ուսումնասիրմանը և արդյունավետ ու ռացիոնալ օգտագործմանը:
Որպես առաջնահերթ խնդիր, որը հիմնավորված է երկրաբանական նորագույն
ուսումնասիրություններով, հանդիսանում է այդ տարածաշրջանների ոսկեբեր և
պլատինաբեր երկաթի հանքավայրերի համատեղ օգտագործման նպատակային
ծրագիրը: Ծրագրում կընդգրկվեն Գեղարքունիքի մարզի [[Գետիկ (գետ)|Գետիկ]] գետի ավազանի
[[Դպրաբակ|Գետիկ (Դպրաբակ)]], [[
մարզի` [[Բազումի երկաթի հանքավայր|Բազումի]] և Կոտայքի մարզի` [[Հրազդանի երկաթի հանքավայր|Հրազդանի]] և [[
ավազանի) երկաթի հանքավայրերը և դրանց հումքային հենքի հիման վրա կստեղծվի
նախատեսվող մետալուգիայի բազային համալիրը: Հաշվի առնելով գոյություն ունեցող
Տող 302 ⟶ 276՝
նպատակով` սկզբունքային նշանակություն ունեն Սևանի արևելյան ափում մեծ
տարածում ունեցող պլատինաբեր քրոմիտային ֆորմացիայի հանքավայրերը (Շորժայի,
Ջիլ
Նորագույն հետազոտությունները ապացուցել են քրոմիտային հանքաքարերի
պլատինաբերությունը և ոսկեբերությունը: Պետք է նշել, որ այդ տեղամասի մերձավոր
տարածքներում հայտնի են [[Սնդիկ|սնդիկի]] ([[Սևջուր]] - [[Կապուտան (Կոտայքի մարզ)|Կապուտան]] և [[Վերին Շորժա]] – [[Ճամբարակ]]) և ասբեստի (Փամբակ - Սևջուր) զգալի կուտակումներ, որոնք նախանշում
են նաև ազնիվ մետաղների առկայության մասին: Անդրադառնալով Սևանի ավազանի
տարածքում զգալի տարածում ունեցող գորշ ածուխների, այրվող թերթաքարերի և
Տող 318 ⟶ 292՝
տրավերտինները, մարմարները, հրաբխային խարամները, պեոլիտները, որոնք կարող
են ծառայել և որպես շինանյութ և որպես բազմանպատակային նշանակության հումք:
Լայն տարածում ունեն նաև կիսաթանկարժեք քարերը: Սևանա լճի ավազանի վերը
նշված հանքահումքային ռեսուրսների գնահատականը` համադրելով Սևանա լճի
Տող 340 ⟶ 315՝
Սևանա լճի քաղցրահամ ջուրը նպաստավոր պայմաններ է ստեղծում ձկան բազմացման համար։ Տարածաշրջանում լայն տարածում է գտել [[անասնաբուծություն]]ը, [[մեղվաբուծություն]]ը, [[Ձկնարդյունաբերությունը Հայաստանում|ձկնարդյունաբերությունը]], կարտոֆիլի մշակությունը և [[բուսաբուծություն]]ը։ 2015 թվականին [[ՀՀ գյուղատնտեսության նախարարություն|գյուղատնտեսության նախարար]] [[Սերգո Կարապետյան]]ը նշել էր, որ Գեղարքունիքի մարզում գյուղատնտեսության ոլորտում բարձր ցուցանիշներ են գրանցվել, խոշոր եղջերավոր կենդանիների անասնագլխաքանակն ավելացել է մոտ 4, 6 տոկոսով, ինչի շնորհիվ ավելացել են նաև կենդանական ծագման մթերքների արտադրության ծավալները
* Հայաստանի Հանրապետության Գեղարքունիքի մարզի
գյուղատնտեսության և ագրոպարենային համակարգի հեռանկարային
զարգացման հնարավորությունները
Տող 348 ⟶ 324՝
Գյուղատնտեսական հողատեսքերը
կազմում են մարզի տարածքի 62.2 %-ը:
Գյուղատնտեսական նշանակության հողերի
61.3 %-ը բնական կերային հանդակներն
են, իսկ մնացածը` հիմնականում
[[
արտադրանքի մեջ մարզի տեսակարար
կշիռը կազմում է 13 %, որում անասնաբուծական արտադրանքին ընկնում է
մոտավորապես կեսը:
Մարզում կան նախադրյալներ զարգացնելու գյուղատնտեսական արտադրության
ավանդական ճյուղերը` [[Տավարաբուծություն|տավարաբուծությունը]], [[կարտոֆիլագործություն|կարտոֆիլագործությունը]],
[[Ոչխարաբուծություն|ոչխարաբուծությունը]], հացահատիկային տնտեսությունը, [[ծխախոտագործություն|ծխախոտագործությունը]] և
[[Ձկնաբուծություն|ձկնաբուծությունը]]:
Հողային հաշվեկշռի և [[ՀՀ վիճակագրական ազգային ծառայություն|ՀՀ վիճակագրական ազգային ծառայության]] տվյալների
համեմատությունը ցույց է տալիս, որ 2003 թվականի համեմատությամբ նվազել են
Տող 368 ⟶ 347՝
անկման պատճառը հիմնականում հողերի մշակության ագրոտեխնիկական տարրական
պահանջների և մելիորատիվ միջոցառումների կիրառման անբավարար վիճակն է:
Այսպես, եթե մարզի համայնքներում
բերքատվությունը 21.1 ց/հա էր, գարնանացան հացահատիկինը` 19.8, կարտոֆիլինը`
176.4, բանջարեղենինը` 294.0, միամյա խոտինը` 29.1 և բազմամյա խոտինը` 28.6 ց/հա,
Տող 377 ⟶ 356՝
10.6 % -ը, որը հիմնավոր գործոն է գյուղատնտեսական արտադրության զարգացման
համար:
Մարզի ոռոգման համակարգը. Մարզի ցածրադիր գոտու բոլոր համայնքները,
մասնավորապես տնամերձի ֆոնդը ջրովի են: Ոռոգման նպատակներով մարզում
օգտագործվում է մոտ 57
տարածքներում եղած փոքր ծավալների ջրամբարներից: Մարզի տարածքում ոռոգումն
իրականացվում է նաև Ծակքար, Գավառագետ, Գետիկ և այլ գետակների վրա
Տող 388 ⟶ 368՝
որոշմամբ ժամանակավոր անջրդի հողերի կարգին դասվեց շուրջ 22.0 հազար հեկտար
բարձրորակ ջրովի հողատարածք: Ոռոգման նոր ցանցի խիստ անհրաժեշտություն կա
Սևանի տարածաշրջանի [[Գեղամավան]], [[Դդմաշեն]], [[
Տարածքների ոռոգումը ապահովելու նպատակով ՙՀազարամյակի
մարտահրավերներ հիմնադրամի՚
նախկին ոռոգման համակարգի վերականգնմանն ուղղված մի շարք միջոցառումներ։
Բուսաբուծական ճյուղի զարգացման հիմնախնդիրները. Գեղարքունիքի մարզի
գյուղացիական և ֆերմերային տնտեսություններ զբաղվում են հացահատիկային,
Տող 403 ⟶ 384՝
վարելահողերի 78 տոկոսը և շուրջ 80 տոկոսը հացահատիկային մշակաբույսեր են, իսկ
Ճամբարակի տարածաշրջանում այդ ցուցանիշները կազմում են 30.5 և 63.0 տոկոս:
Վարելահողերի օգտագործման ցուցանիշը Վարդենիսի տարածաշրջանի համար` 48
տոկոս է, իսկ Գավառի տարածաշրջանը` 74.0 տոկոս:
Համեմատաբար լավ պայմաններում են Ճամբարակի և Վարդենիսի
տարածաշրջանները: Ճամբարակի տարածաշրջանում բնակչության 1 շնչին 4.2 անգամ
Տող 411 ⟶ 394՝
գյուղատնտեսական հողատեսքերով (հիմնականում վարելահողերի քանակով) 3.5-4.0
անգամ գերազանցում է մյուս տարածաշրջանների ցուցանիշները:
Մարզի ցանքատարածությունների կառուցվածքում 1987թ. համեմատությամբ
պակասել են կերային և տեխնիկական մշակաբույսերի ցանքերը` 2006թ. կրճատվել է
Տող 454 ⟶ 438՝
2011 թվականին [[Սևան ազգային պարկ]]ը հայտարարվեց հանգստի գոտի։ Բացվեցին հանրային լողափեր, որոնք ընդունեցին ավելի քան 100 000 մարդու։ Դրանք ունեն ազատ ավտոկայանատեղիներ, զուգարաններ, բուժկետեր։ Շրջակայքում են նաև փրկարար լողորդներն ու այլ հանրօգուտ ծառայությունների ներկայացուցիչներ<ref>{{cite news|title=Available ‘Blue Pearl’: Public beaches proved popular with Lake Sevan holidaymakers|url=http://armenianow.com/news/32079/public_beaches_lake_sevan|work=ArmeniaNow|date=30 September 2011}}</ref>։ 2014 թվականին հանրային լողափների թիվը 2-ից հասավ 11-ի, որտեղ հանգստացան 200 000 մարդիկ<ref>{{cite news|title=The holiday season opened along with the public beaches of Sevan Lake|url=http://www.1tv.am/en/news/2015/07/05/Sevan-Lake/19400|agency=Public Television of Armenia|date=5 July 2015}}</ref>։
=== Ռեկրեացիոն ռեսուրսները, յուրացման միտումները. ռեկրեացիոն համակարգի ձևավորման անհրաժեշտությունը ===
Սևանա լճի [[Ջրահավաք ավազան|ջրհավաք ավազանը]] հարուստ է [[ռեկրեացիոն ռեսուրսներ|ռեկրեացիոն ռեսուրսներով]] ([[
▲Սևանա լճի [[Ջրահավաք ավազան|ջրհավաք ավազանը]] հարուստ է [[ռեկրեացիոն ռեսուրսներ|ռեկրեացիոն ռեսուրսներով]] ([[Հանքային ջրեր|հանքային ջրեր]],
կլիմայաբուժության պայմաններ, ձմեռային սպորտի, հանգստի և տուրիզմի կազմակերպման
հնարավորություններ), որոնք կարող են խթանել տնտեսական զարգացումը, ստեղծել
բնակչության հանգստի և բուժման օպտիմալ միջավայր և նպաստել տարաբնակեցման
համակարգի անհավասարակշռության աստիճանական վերացմանը, ինչպես նաև Հայաստան
Ռեկրեացիոն ճյուղի զարգացման համապարփակ ծրագրի բացակայությունը արգելք է
հանդիսացել Սևանի ավազանի ռեկրեացիոն լանդշաֆտների և ռեսուրսների ռացիոնալ
օգտագործմանը: [[Սևան (քաղաք)|Սևան]] քաղաքի տրանսպորտային բարենպաստ մատչելիությունը պատճառ է
դարձել Սևանա լճի [[
կազմակերպություններին պատկանող ռեկրեացիոն օբյեկտների կառուցումով: Չկազմակերպված
հանգստացողների թիվը հասնում է 30-40 հազար մարդու` առաջացնելով ջրի
[[բակտերիոլոգիական աղտոտվածություն]] (ըստ [[կուրորտաբանության]] և [[ֆիզիկական բուժման]]
ԳՀՀ-ի տվյալներրի):
«Բանուկ» տեղերում կառուցապատելու շարունակվող միտումը բերել է այն բանին, որ
կառուցապատվել են անհարմար տեղամասեր, այդ թվում`
* կլիմայական անբարենպաստ պայմաններով տեղամասերը, որտեղ քամու տարեկան
միջին արագությունները գերազանցում են 6 մ/վրկ (լճի հյուսիսային ափը` սկսած տուրիստական
բազայից մինչև ֆիզիկայի ինստիտուտի մանկական ճամբարը),
* Սևանա լճի բարձրացման հեռանկարային մակարդակի (ջրածածկվող և ողողվող
տարածքներ) շինարարության համար արգելվող շերտը:
Ազգային պարկի տարածքում 2008 թվականի դեկտեմբերի 31-ի դրությամբ հաշվառվել է շուրջ 1690
Տող 482 ⟶ 466՝
երկաթգծի, գազամուղի սանիտարապաշտպանիչ շերտում են գտնվում Սևան քաղաքից մինչև
«Ծիծեռնակ» տուրիստական բազան ափամերձ շերտում կառուցված ռեկրեացիոն օբյեկտները:
Էքստենսիվ կառուցապատվել են Սևանա լճի արևմտյան, հարավային և արևելյան ափերը
([[Մարտունի (Գեղարքունիքի մարզ)|Մարտունու]] և [[Վարդենիս|Վարդենիսի]], [[Զոդ|Զոդի]], [[Արտանիշ]]ի հանգստյան տները և այլ մանր օբյեկտներ):
Արդյունքում ձևավորվել է քաղաքաշինական, տարածական - հատակագծային միասնական
լուծումներից զուրկ անկանոն կառուցապատում: Այդ տեսանկյունից հրատապ է դարձել
Տող 507 ⟶ 493՝
օգտագործելով «Կուրորտաբանության և ֆիզիկական բժշկության» ԳՀԻ կլիմայաբուժության
պայմանների համալիր վերլուծության առաջավոր մեթոդները: Այդ մեթոդով տրվում է մարդու
ջերմային զգացողության գնահատականը՝ էկվիվալենտ-
էկվիվալենտ - էֆեկտիվ (ՌԷԷՋ) ջերմաստիճանների որոշումով (էկվիվալենտ - էֆեկտիվ
ջերմաստիճանը՝ [[Օդի ջերմաստիճան|օդի ջերմաստիճանի]], [[խոնավաթյուն]] և քամու համատեղ ազդեցության դեպքում
մարդու ջերմային զգացողության գնահատականն է):
Սևանի հյուսիս
«Ինտուրիստ մոթել») և հարավ - արևելյան ափում ([[Ծովակ, Գեղարքունիքի մարզ|Ծովակից]] մինչև [[Արեգունի]] գյուղը)
սահմանափակող գործոն է համարվում քամու արագությունը (> 5 մ/վրկ): Ուժեղ քամիների
պատճառով այդ ափերում [[արևաբուժության]] օրերի թիվը տատանվում է ամռան ամիսներին 5 - 8
%: Մյուս ափերում, որտեղ քամու արագությունը տատանվում է 2,
կլիմայաբուժության պայմանները բարենպաստ են (օդաբուժության համար բարենպաստ օրերի
թիվը ամռան ամիսներին տատանվում է 2,0
29
ափում): Ավելի բարենպաստ են արևաբուժության պայմանները, որոնք տատանվում են 15,0-18,0%-ից մինչև 43,0-64,0 %, առավելագույնի հասնելով հարավային ափում:
Բալնեոլոգիական բուժման համար պիտանի հանքային աղբյուրներով շատ հարուստ է
Սևանի ավազանը: Հանքային ջրերի խոշոր պաշարներ կան Գավառ քաղաքի տարածքում,
Տող 528 ⟶ 514՝
բնակավայրերի միջև ընկած տարածքում (Լիճքի հանքավայր) և Ծովագյուղից հարավ ընկած
տարածքում:
Հանքային ջրերի օգտագործման ակտիվ գործոններն են՝ հանքային ջրի մեծ պաշարները,
ռեկրեացիոն շինարարության համար ռեզերվային տարածքների առկայությունը, տարածքի
կլիմայաբուժության համար բարենպաստ պայմանները (օդաբուժության համար կոմֆորտային
օրերի թիվը կազմում է 15.0
Սևանա լճի ավազանում բուժման կազմակերպման համար ակտիվ գործոն է տորֆի խոշոր
հանքավայրերի (Գիլիի հանքավայրը, Մարտունու տարածաշրջանի հանքային ցեխերը)
առկայությունը, որոնց թերապևտիկ արժեքը Կուրորտաբանության և ֆիզիկական բժշկության
ԳՀԸ-ում և Երևանի Գյուղատնտեսական Ակադեմիայում ապացուցվել է ֆիզիկական
և կլինիկական ուսումնասիրությունների միջոցով: Ամենատարբեր հիվանդությունների
([[Օստեոմիելիտ|օստեոմիելիտներ]], խրոնիկ [[պոլիարտրիտ]], կանացի և մաշկային հիվանդություններ և այլն)
բուժման փորձը [[տորֆային ցեխեր|տորֆային ցեխերի]] կիրառմամբ հաջողությամբ իրականացվել է Վարդենիսի
հիվանդանոցում:
Սևանի ավազանում ձմեռային սպորտի (լեռնադահուկային) կազմակերպման պայմանները
բարենպաստ են: Ուսումնասիրությունները ցույց են տվել, որ դահուկային սպորտով զբաղվելու
|