«Սմբատ Շահազիզ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Շահազիզը ծնվել է 1840 թվականին Աշտարակ գյուղում՝ եկեղեցականի ընտանիքում։ Ունեցել է հինգ ավագ եղբայրներ։ Մինչև տասը տարեկանը լրանալը սովորել է տեղական դպրոցում, 1851 թվականին հայրը ուղարկում է նրան [[Մոսկվա]]՝ [[Լազարյան ճեմարան (Մոսկվա)|Լազարյան ճեմարանում]] սովորելու։ Ավարտում է այն 1862 թ.-ին, ապա մնում է ճեմարանում իբրև հայոց լեզվի և գրականության ուսուցիչ։ Ուսման տարիներին նա ոգեշնչվում է [[Ղևոնդ Ալիշան|Ալիշանի]], [[Միքայել Նալբանդյան|Նալբանդյանի]] և [[Ռափայել Պատկանյան|Պատկանյանի]] ստեղծագործություններով և ջերմ բարեկամությամբ կապվում է իր ուսուցիչներից [[Ստեփանոս Նազարյան]]ցի հետ։ Մանկավարժական ասպարեզը թողնում է 35 տարի աշխատելուց հետո։1895հետո։ 1895 թվականին լույս է տեսնում նրա «Լևոնի վիշտը և զանազան բանաստեղծություններ» վերնագրով ժողովածուն, որից հետո նա փաստորեն այլևս չի ստեղծագործում և հանդես է գալիս հրապարակախոսական բնույթի գործերով։ Նա ծանրաշարժ էր և հասարակական քաղաքական ակտիվ գործերից հեռու։ Ամբողջ 55 տարիների ընթացքում միայն մի անգամ է այցելել իր ծննդավայրը։ Շահազիզը վախճանվեց 1907 թվականին։