«Սաղմոս»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 38.
=== Մեսիական սաղմոսներ ===
Այս
առաքելության, չարչարանքների, մահվան, հարության և
որոնք լինում են երկու տեսակª մարգարեական և նախատիպային: Առաջինը հայտնության պարզ շարադրանքով է պատկերում Մեսիային (109), երկրորդը գալիք իրադարձությունը շարադրում է կատարված իրադարձության պատմական գծերով: Օր., 8-րդ սաղմոսը` Քրիստոսի մուտքը Երուսաղեմ մանկահասակ երեխաների
քանիցս վկայակոչել է այդ սաղմոսներից` ի հաստատումն և ի վկայություն իր մեսիական առաքելության: Ընդհանրապես Նոր կտակարանում հինկտակարանային 283 մեջբերումներից 116-ը քաղված են Սաղմոսարանից: Առաջին և երկրորդ սաղմոսները բովանդակ ժողովածուի ներածությունն են, ընդ որում, առաջինը բարոյական, ուսուցողական բնույթ ունի, իսկ երկրորդը` մեսիական:
== Սաղմոսները ժամանակի մեջ ==
Հայաստանյայց առաքելական եկեղեցին, ինչպես նաև բոլոր քույր եկեղեցիները, առանձնահատուկ նախասիրություն ունեն սաղմոսների նկատմամբ: Հայոց ծիսարանը և մասնավորապես Ժամագիրքը հիմնականում սաղմոսներից է կազմված: Հայ հոգևոր երգերը, շարականները, գանձերը, տաղերը, ինչպես նաև [[Գրիգոր Նարեկացի|Գրիգոր Նարեկացու]], [[Ներսես Շնորհալի|Ներսես Շնորհալու]] և այլոց աղոթքները նրանցից են ներշնչված ու հարասված: Սաղմոսարանը հայերի ամենասիրելի ու գործածական գիրքն է եղել դարերի ընթացքում` Նոր կտակարանից հետո: Հին դպրոցներում Սաղմոսարանը օգտագործել են իբրև դասագիրք: Ղազար Փարպեցին վկայում է, որ Սուրբ Գրքի թարգմանությունից հետո մեծերն ու փոքրերը սովորել ու ամենուր զվարճացել են «սաղմոսներ ու կցուրդներ» ասելով: Իսկ ըստ [[Կիրակոս Գանձակեցի|Կիրակոս Գանձակեցու]], եթե ուրիշ ազգերը «գրքով են երգում սաղմոսները», ապա հայերը «անգիր են
ասում»: Հայոց վանքերում պարտադիր է եղել առնվազն Նոր կտակարանի (մանավանդ` Ավետարանների) և Սաղմոսարանի անգիր իմանալը: Ս-ները սերնդե–սերունդ հրեաների և քրիստոնյաների աստվածապաշտական կյանքի առանցքն են հանդիսացել և այդպիսին են ցայսօր:
== Սաղմոսների մեկնությունները ==
Ս-ները մեկնել են Ընդհանրական եկեղեցու գրեթե μոլոր նշանավոր հայրերը` Աթանաս Ալեքսանդրացին, [[Եփրեմ Ասորի]]ն, [[Բարսեղ Կեսարացի]]ն, [[Հովհան Ոսկեբերան]]ը և այլք: Հայոց մեջ առաջինը [[Ներսես Լամբրոնացի]]ն է հանգամանալից քննության ա-
ռել 150 Ս-ները: Մեկնություններ են գրել
Վարդան Արևելցին, Գրիգոր Տաթևացին և
|