«Սաղմոս»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 17.
Փառաբանական սաղմոսների խմբին են պատկանում բուն թեհիլլիմ նշանակությամբ սաղմոսները, որոնցում գովերգվում է Միակ, Մշտնջենական, Ամենակարող, Ամենագետ Աստված: Ունեն հետևյալ կառույցը. սաղմոսերգուն դիմում է մե°րթ իր անձին, համայնքին, ժողովրդին, մե՜րթ` բնության տարերքին և անգամ երկնային էակներին, նշում փառաբանության դրդապատճառները և հանգամանալից վերլուծության ենթարկում իրավիճակը (Ս. 102): Այս խումμը կազմված է առանձին հավաքածուներից: Ուխտի Տիրոջն օրհներգում են 8, 18, 32, 99, 102, 103, 110, 112, 113, 116, 134, 135, 144–150 Ս-ները: Այս շարքից են պատմական սաղմոսները (77 և 104), որտեղ բարեբանվում են Տիրոջ գործերը փրկության պատմության մեջ:
Թագավորության օրհներգերը (92, 95–98) հար և նման են նախորդ հավաքածուին և μարեμանում են իր գահին μազմած Թագավորին` Իսրայելի դատավորին և բոլոր ժողովուրդների Տիրոջը: Երգերը հատկանշվում են «Տերը թագավորեց» հաստատումով: Սիոնի երգերը (45, 47, 75, 83, 86, 121, նաև 23, 67 և 131) բարեμանում են Աստծո գահանիստ վայր ու հանգստավայր ընտրված Երուսաղեմը և Տաճարը:
Աստիճանների օրհնություն կոչվող սաղմոսները (119–133) տարեկան մեծ տոներին Երուսաղեմ ճանապարհվող ուխտագնացների օրհներգերն են: Իսկ ըստ եμրայական այլ ավանդության, այս օրհներգերը երգել են ղևտացիները` Տաճարի 14 աստիճանների վրա:
▲յին միապետներին: Նրանց մեծարումը վերագրվում է Աստծուն, ում անունից նրանք
▲Պ ա ղատանք ի , վս տ ա հ ո ւ թյ ան ե վ
գ ո հ ո ւ թյ ան Ս-ներ: Այս տարաμնույթ ա-
ղոթքներն ընդհանուր են մի μանում, այն էª
Տող 135 ⟶ 122՝
ասում¦: Հայոց վանքերում պարտադիր է եղել
առնվազն Նոր կտակարանի (մանավանդª Ավե-
տարանների) և Սաղմոսարանի անգիր իմանալը: Ս-ները սերնդեսե-
րունդ հրեաների և
քրիստոնյաների աստվ
Տող 166 ⟶ 149՝
Պատկերազարդումը տես ներդիր XIII-ում,
13.8, 3-րդ պատկերը:
Գրկ. Գիրք սաղմոսաց Դաւթի, Երուսաղեմ, 1988:▼
== Գրականություն ==
Տ ե ր - Մ իք ե լ յ ան Ա., Ուսումն Ս. Գրոց, Թ., 1900:▼
կան ժամանակներու, գիրք 5, Անթիլիաս, 1976: Հ ա -▼
* Հ աց ո ւն ի Վ., Աստուածաշունչն ու Հայաստան, տես` Յուշարձան Աստուածաշունչի հայերեն թարգմանութեան 1500 ամեակի, Երուսաղեմ, 1938:
* Սաղմոսարան (աշխարհμ. թրգմ. Մ. Ճյուրյան), Ե., 1992:
* Ներածություն Հին կտակարանի, աշխատասիր. Գ.
{{ՔՀՀ}}
|