Ծնվել է [[հուլիսի 7]]-ին, Քյոնիգսհյուտտեում։ Սովորել է [[Բեռլին]]ի և [[Քիլ]]ի [[համալսարան]]ներում։ [[1930]]–[[1936]] թվականինթվականներին [[քիմիա]] է դասավանդել Քիլի [[համալսարան]]ում, [[1936]]–[[1940]] թթ.-ին ղեկավարել է «Ի. Գ. ֆարբենինդուստրիՖարբենինդուստրի» ֆիրմայի գիտահետազոտական բաժինը (Լևերկուզեն)։ [[1940]] թվականից եղել է [[Քյոլն]]ի համալսարանի [[պրոֆեսոր]] և նույն [[համալսարան]]ի [[քիմիա]]յի ինստիտուտի տնօրենը։ [[1928]] թվականին Օ. Դիլսի հետ հայտնագործել է դիենային [[սինթեզ]]ը և ապա մշակել դրա հիմունքները, որի համար [[1950]] թվականին (Օ. Դիլսի հետ) արժանացել է նոբելյան մրցանակի։ Ալդերը հետազոտություններ է կատարել նաև ստերեոքիմիայի և պոլիմերացման բնագավառներում։ Ալդերը նոբելյան մրցանակի այն 18 [[դափնեկիր]]ներից էր, որոնց հրապարակած [[դեկլարացիա]]ն ([[1955]]) պահանջում էր միջուկային արհավիրքը կանխելու համար [[պատերազմ]]ը հայտարարել օրենքից դուրս։ Ալդերը մահացել է [[հունիսի 20]]-ին, Քյոլնում։
