«Ծնեբեկ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 26.
== Նշանակություն և կիրառում ==
Պարունակում են վիտամիններ, [[սպիտակուցներ]], [[ածխաջրեր]], հանք, աղեր և այլն։ Դեղատու ծնեբեկի արմատները և մատղաշ ընձյուղները դեղամիջոց են. պարունակում են ասպարագին ալկալոիդը։ Պատրաստուկներն օգտագործում են որպես միզամուղ։ Հասուն պտուղները պարունակում են շաքարներ, խնձորաթթու, կարոտին (A-նախավիտամին), իսկ սերմերը՝ [[ճարպեր]]։
 
Օգտագործվում էթարմ և վերամշակված (չիր, կոմպոտ, մուրաբա, հյութ, ջեմ, պովիդլո և այլն)։ Ունի համային, սննդ.սննդային և բուժիչ հատկանիշներ։ Պարունակում է շաքարներ, օրգանական թթուներ, վիտամիններ, բուրավետ և կենսբաբանականկենսաբանական ակտիվ նյութեր։ Մշակովի սորտերի մեծ մասի կորիզի միջուկը քաղցր է։ Հայաստանի պայմաններում պտուղները հասունանում են հունիսի 15-ից օգոստոսի 20-ը։
 
== Տարածում ==
Տարածված է գրեթե բոլոր մարզերում։ Աճում է [[անտառներ]]ում, կիսաանապատներում, քարքարոտ լանջերին, ժայռաճեղքերում և այլն (800-2500 մ բարձրություններում)։ [[Հայաստան]]ում մշակվում է [[Արմավիր]]ի, [[Արարատ]]ի և [[Տավուշ]]ի մարզերում։ Ծնեբեկ Հայաստանում մշակվող հիմնական և առաջատար պտղատու տեսակն է։ Այգիները հիմնականում կենտրոնացված են [[Արարատ]]ի, [[Արմավիր]]ի, [[Կոտայք]]ի, [[Արագածոտն]]ի, [[Վայոց ձոր]]ի մարզերում։ Փոքր տարածությամբ այգիներ կան նաև [[Սյունիք]]ի, Լոռու, [[Տավուշ]]ի և այլ մարզերում։ Հայաստանում մշակվում է 50 սորտ։ Առավել տարածված են Նախիջևանի կարմիր, [[Երևան]]ի, Սաթենի, Խոսրովենի, Կանաչենի, Դեղնանուշ, Կարմրենի, Օրդուբադի, Համբան, Ղևոնդի սորտերը։ Հայ ընտրասերումնաբանները (Մ. Սանահյան, է.Մորիկյան) ստեղծել են Արագածի, Արարատի, Նաիրիի, Վասպուրականի, Օշականի, Ոսկի, Մասիս, Վաղահաս վարդագույն նոր սորտերը։
Մորիկյան) ստեղծել են Արագածի, Արարատի, Նաիրիի, Վասպուրականի, Օշականի, Ոսկի, Մասիս, Վաղահաս վարդագույն նոր սորտերը։
 
== Տեսակներ ==
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Ծնեբեկ» էջից