«Հյուսիսային Մակեդոնիա»–ի խմբագրումների տարբերություն

18–րդ դարում [[Բուլղարիայի ազգային վերածննդի]] սկզբին,շատ հեղափոխականներ,որոնցից էին [[Միլադինովի]] եղբայրները,[[Ռաջկո Զինզիֆովը,Ջոաքիմ Կրչովսկին,Կիրիլ Պեժչինովիչը]] և ուրիշներ հենց այս տարածաշրջանից էին։Սկոպիեյի,Դեբարի,Բիթոլայի,Օհրիթի,Վելեսի և Սթրամիքայի եպիսկոպոսները ընդունեցին [[Բուլղարիայի եպիսկոպոսությունը]],որը հիմնադրվել էր 1870թ․։19–րդ դարում սկսվեցին նոր շարժումներ, որոնց հիմնական նպատակը ինքնավար Մակեդոնիայի հիմնադրումն էր,որը ներառելու էր ամբողջ Մակեդոնիայի տարածաշրջանը։Դրանցից էր Մակեդոնիայի հեղափոխական կազմակերպությունը,որը հետագայում դարձավ Գաղտնի [[Մակեդոնիա-Ադրիանապոլական հեղափոխական կազմակերպություն]] (ԳՄԱՀԿ)։1905թ․ այն վերանվանվեց ներքին Մակեդոնիա-Ադրիանոպոլ հեղափոխական կազմակերպություն (ՆՄԱՀԿ)։<nowiki/>[[Առաջին համաշխաևհային պատերազմից]] հետո այն տարանջատվեց [[Ներքին Մակեդոնիայի հեղափոխական կազմակերպության]] և [[Ներքին Թրքական հեղափոխական կազմակերպություն]](ՆԹՀԿ)։Սկզբնական շրջանում կազմակերպությանն անդամակցելու իրավունք ունեին միայն բուլղարացիները,իսկ հետագայում այն տարածվեց Եվրոպայի ամբողջ բնակչության վրա անկախ ազգությունից և դավանանքից։Այնուամենայնիվ անդամների գերակշռող մասը [[Մակեդոնիայի բուլղարացիներն]] էին։1903թ․Ներքին Մակեդոնիայի հեղափոխական կազմակերպությունը կազմակերպեց [[Իլինդեն ապստամբությունը]] ընդդեմ [[Օսմանյան կայսրության]],որը չնայած սկզբնական հաջողություններին՝ներառյալհաջողություններին՝ ներառյալ Կռուսեվո հարապետությանհանրապետության ձևավորումը, ունեցավ մեծ կորուստներ։Ապստամբությունը և [[Կռուսեվո]] հանրապետության ձևավորումը հանդիսացան անկյունաքար և նախադրյալ Մակեդոնիայի պետականության վերջնական ձևավորման համար։