|
== Պատմություն ==
=== Մամբոյի ծագում ===
1940-ականների կեսերին խմբի ղեկավար Դամասո Պերես Պռադոն մշակեց մի պար երաժշտական նոր ձևաչափով՝ հայտնի որպես մամբո, վերցնելով նրա անունը 1983 թվականին Առկանոն և նրա հրաշքները խմբի կողմից ստեղծված «Մամբո» երգից, մի խումբ, որը ստեղծեց դանսոնի մի նոր ձև՝ հայտնի որպես դանսոնի նոր ռիթմը կամ դանսոն-մամբո: Դա դանսոնի մի հապավում էր, քիչ կոպիտ ձև, որը թույլ տվեց պարողներին իրենց ավելի ազատ արտահայտել վերջին հատվածում՝ հայտնի որպես մամբո հատված: Պերես Պռադոն տեղափոխեց իր երաժշտությունը [[Հավանա]]յից Մեխիկո,որտեղ ընդունվեց իր [[պար]]ն ու [[երաժշտություն]]ը: Իսկական Մամբո պարը բնութագրվում է ազատւթյամբազատությամբ և բարդ ոտնաքայլերով: Որոշ Մեքսիկացի հանդիսավարներ դարձան հայտնի պարողներ ինչպես Տոնգոլելեն, Ադալբերտո Մարտինեսը, Ռոզա Կարմինան, Տին Տանը և Լիլիա Պռադոն: Նրանցից շատերը ուղեկցեցին Պերես Պռադոին կենդանի ներկայացումներում կամ նկարահանվեցին Մեքսիկական ֆիլմերում:
Մամբո պարը, որի սկիզբը դրվելդրել է Պերես Պռադոն և 1940-ականներին և 50-ականներին հայտնի էր Կուբայում, Մեխիկոյում և Նյու Յորքում, ամբողջությամբ տարբերվում է այն ժամանակակից պարից, որը Նյու Յորքի բնակիչներն հիմա անվանում են «մամբո» և որը հայտնի է նաև սալսա «երկուսում»: Իսկական մամբոն բոլորովին չունի կտրուկ կամ հիմնական քայլեր: ԿուբայիԿուբական պարը չի ընդունվել շատ պրոֆեսիոնալ պարուսույցների կողմից: Կուբայի պարողները մամբոն նկարագրում են որպես «երաժշտության զգացում», որի մեջ ձայնն ու շարժումը միաձուլվում են մարմնի միջոցով<ref name="DGarcia">{{cite journal|last=Garcia|first=D. F.|title=Going Primitive to the Movements and Sounds of Mambo|journal=The Musical Quarterly|date=1 December 2006 |volume=89|issue=4|pages=505–523|doi=10.1093/musqtl/gdm006|url=http://mq.oxfordjournals.org/content/89/4/505.full}}</ref>: [[Միացյալ Նահանգներ]]ում պրոֆեսիոնալ պարուսույցները այս մոտեցումը պարին համարեցին «ծայրահեղ»,«անբավարար» և այսպիսով անհրաժեշտ համարեցին պարը հարմարեցնել ստանդարտներին, որպեսզի այն ներկայացվի որպես վաճառվող ապրանք սոցիալական և պարահանդեսային շուկայի համար<ref name="DGarcia"/>:
=== Պարի Ազգայնացում ===
Նյու Յորքի ժամանակակից մամբո պարը հայտնի դարձավ 1960-ականների վերջին 1970-ականների սկզբին Նյու Յորքի Բրոնքս շրջանից Ջորջ Վասկոնեսի կողմից, ով պարային խմբի նախագահն էր՝ հայտնի որպես լատինական սիմվոլիկա: Ջորջ Վասկոնեսը շարունակեց մամբո պարային ավանդույթը, որը սկսվել էր երկու տասնամյակ առաջ «Արվեստի ոսկե դարաշրջանում»: Դրան հետևեցին 1980-ական թվականներին Էդի Տորեսը, Անժելա Ռոդրիգեսը Ռազ էմ Տազ մամբո պարային ընկերությունից և ուրիշներ: Այս ոճը երբեմն պարում են մամբո երաժշտության ներքո, բայց ավելի հաճախ սալսա դուրայի ներքո (հին դպրոցական սալսա): Այն կոչվում է «մամբո 2-ում», քանի որ կտրուկությունը կամ ուղղութան փոփոխությունը հիմնական քալում տեղի է ունենում երկրորդ հաշվարկում: Էդի ՏորեսըՏորես և Ռազ էմ Տազ դպրոցներից յուրաքանչյուրը ունեն տարբեր հիմնաքայլեր, նույնիսկ եթե նրանք կիսում են նույն հիմնական առանձնահատկությունը: Էդի Տորեսը իր տարբերակը նկարագրում է որպես «փողոցային» ոճ, նա զարգացրեց այն ինչ տեսել էր Բրոնքսի փողոցներում: Ռազ Էմ Տազի տարբերակը ավելի մոտ է արվեստի ոսկեդարյան մամբոին, ու հիմնական քայլերը իր հերթին վերցված է Կուբաական ժողովրդական ոճից, ինչի հետ այն կիսում է իր ժամանակաշրջանը, (234 - 678, դադարներով մեկում և հինգում) երկու ոճերն էլ վերցված է Ամերիկյան մամբոից ազատ ոճի քայլերով՝ հինված ջազի և թեթև քայլի վրա <ref>{{Cite journal |first=Sydney |last=Hutchinson |date=Fall 2004 |title=Mambo on 2: The birth of a new form of dance in New York City |url=http://www.redalyc.org/articulo.oa?id=37716209 |archive-url=https://web.archive.org/web/20120911224717/http://redalyc.uaemex.mx/redalyc/pdf/377/37716209.pdf |archive-date=September 11, 2012 |dead-url=no |journal=Centro Journal |volume=XVI |issue=2 |pages=108–137 |issn=1538-6279}}</ref>:
== Տես նաև ==
|
