«Մասնակից:Hripsime manukyan/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 1.
'''Ռեինհոլդ Բեգաս'''(1831 թվականի հուլիսի 15-1911 օգոստոսի 3) գերմանացի քանդակագործ:
== Կենսագրություն ==
Ռեինհոլդ Բեգասը՝ նկարիչ Կառլ Ջոզեֆ Բեգասի որդին, ծնվել է [[Բեռլին]]ում: Իր նախնական կրթությունը (1846-1851) ստացել է սովորելով Քրիստիան Դանիել Ռոշի և Լյուդվիգ Վիլհելմ Վիչմանի մոտ: Իտալիայում սովորելու ժամանակահատվածում 1856-ից 1858 թվականներին քանդակագործության բնագավառում նրա վրա ազդեցություն ունեցավ [[Առնոլդ Բյոկլին]]ը եւ Ֆրանց Ֆոն Լենբախը նատուրալիստական ոճի ուղղությամբ: Այս միտումը նշանավորվեց Բորուսիա խմբում, Բեռլինում ճակատի փոխանակումը իրականացնելու համար, որն առաջին հերթին բերեց նրան համընդանուր հռչակ{{sfn|Chisholm|1911}}:
 
Կառլ Բեգաս(1794 թվականի սեպտեմբերի 30- 1854 թվականի նոյեմբերի 24) գերմանացի նկարիչ ծնված Հեինսբերգ՝ [[Աախեն]]ի մոտակայքում: Իր հայրը՝ մի
1861 թվականին [[Վայմար]]ում Բեգանը նշանակվեց արվեստի դպրոցի պրոֆեսոր, սակայն պահում է պաշտոնը ընդամենը մի քանի ամիս: Այն, որ նա մրցույթից հետո ընտրվեց, որպեսզի կերտի [[Ֆրիդրիխ Շիլլեր]]ի արձանը Ժանդարմմարմարկտ Բեռլիում, նրան մեծ հռչակ էր բերում, որը նա արդեն ձեռք էր բերել, արդյունքում [[Գերմանիա]]յի մայրաքաղաքում ամենահրաշալի արձաններից մեկը ամբողջովին արդարացրեց իր ընտրությունը: Սկսած 1870 թվականից Բեգասը իրեն էր ենթարկեցնում պլաստիկ արվեստը [[Պրուսիայի թագավորություն]]ում, հատկապես Բեռլինում: Այս շրջանի իր գլխավոր աշխատությունների շարքում են Բորուսիայի հսկայական արձանը Փառքի սրահի համար, Նեպտուն շատրվանը բրոնզից պալատական նախասրահում, Ալեքսանդր ֆոն Հումբոլտի արձանը, և Կեյսեր-Վիլհելմ-Նեյշոնալդենկմալը, բոլորը Բեռլինում; Կայսր Ֆրեդերիկ III-ի սարկավարգը [[Պոտսդամ]]ի Խաղաղության Եկեղեցու դամբարանում; և վերջապես կայսր [[Վիլհելմ I]]-ի ազգային հուշարձանը, [[Օտտո ֆոն Բիսմարկ]]ի արձանը [[Ռայխստագ]]ի առջև և մի քանի արձաններ Հաղթանակի ճանապարհին {{sfn|Chisholm|1911}}:
թոշակառու դատավոր, նրա համար կանխորոշել էր իրավաբանի մասնագիտությունը, սակայն տղայի հակումները ուղղված էին լրիվ ուրիշ ուղղությամբ: Նույնիսկ դպրոցում նա աչքի է ընկել նկարչության բնագավառում իր հիանալի ընդունակություններով, և 1812 թվականին նրան թույլատրեցին այցելել [[Փարիզ]], որպեսզի կատարելագործի իր արվեստը:
 
Վեգասը սովորել է տասնութ ամիս [[Անտուան Ժան Գրո]]յի արվեստանոցում, անուհետև սկսել է աշխատել ինքնուրույն: 1814 թվակաին Պրուսիայի արքան,ով հիացած էր երիտասարդ արվեստագետով և արեց ամեն ինչ նրա առաջխաղացման համար, գնեց Մադոնա դելա Սեդիայի իր օրինակը: Նա զբաղվում էր մի քանի մեծ աստվածաշնչյան նկարներ նկարելով, և 1825 թվականին՝ Իտալիայից նրա վերադարձից հետո, շարունակեց ստեղծել նկարներ, որոնք տեղադրված են [[Բեռլին]]ի և [[Պոտսդամ]]ի եկեղեցիներում: Նրանցից ոմանք պատմական մասունքներ են, բայց մեծամասնությունը Աստվածաշնչի տեսարանների պատկերերն էին: Բեգասը նշանավոր էր նաև որպես դիմանկարիչ, և արքայական պատկերասրահին մատակարարել է Պրուսիայի հայտնի պաշտոավոր մարդկանց դիմանկարերի մի ամբողջ շարք: Իր աշակերտերից է նար Ջոզեֆ Փետզը: Իր մահվան ժամանակ նա զբաղեցրել է դատարանի նկարիչի պաշտոնը բեռլինում:
== Ծանոթագրություններ ==
 
{{ծանցանկ}}
== Զավակերը ==
Օսկար Բեգաս(1828–1883)Դիմանկարիչ և Պրուսիայի արվեստի ակադեմիայում պրոֆեսոր
Ալֆրեդ Բեգաս (1830-1860) սպա
Ռայնհոլդ Բեգաս (1831-1911) Քանդակագործ
Հելմութ Բեգաս (1833-1893) սպա