«Վիկտորյա (Մեծ Բրիտանիայի թագուհի)»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 40.
[[1842]] թվականի [[մայիսի 29]]-ին Ջոն Ֆրանսիսը փորձ է կատարում ատրճանակով սպանել թագուհուն այն ժամանակ, երբ վերջինս կառքով անցնում էր Լոնդոնի Մոլով, սակայն ատրճանակը չի կրակում։ Հաջորդ օրը թագուհին արդեն կանխամտածված նորից է անցնում նույն տեղով, այս անգամ ավելի արագ։ Ինչպես կարծում էին, Ֆրանսիսը նորից է կրակում նրա վրա, սակայն ոստիկանությունը բռնում է նրան։ [[Հուլիսի 3]]-ին նրա մահապատիժը մեղմացվում է և նրան ապրելու հնարավորություն է ընձեռվում։ Որից 2 օր հետո Ջոն Ուիլյամ Բինը նույնպես փորձ է անում ատրճանակով սպանել թագուհուն, սակայն դրա պարունակությունը չէր կարող մահացու լինել։ Էդվարդ Օքսֆորդի կարծիքով իր սեփական փորձը նրանց համար օրինակ էր հանդիսացել։ Բինը դատապարտվեց 18 ամիս ազատազրկման։ Հաջորդ փորձը իռլանդացի Ուիլյամ Հեմիլթոնինն էր, որը [[1849]] թվականին նմանատիպ հարձակում կատարեց։ [[1850]] թվականին թագուհին վնասվածք ստացավ նախկին սպա Ռոբերտ Փեյթի կատարած մահափորձից հետո։ Նրան, ինչպես և Հեմիլթոնին դատապարտեցին 7 տարվա ազատազրկման։
[[1845]] թվականին [[Իռլանդիա]]յում [[կարտոֆիլ]]ի երաշտ էր։ Դրան հաջորդող 4 տարիների ընթացքում մոտավորապես մեկ միլիոն իռլանդացի մահացավ, մոտավորապես մեկ միլիոնը արտագաղթեց։ Այս ժամանակահատվածը հայտնի է "Մեծ երաշտ" անվամբ։ Իռլանդիայում Վիկտորիային անվանում էին
Միջազգայնորեն, Վիկտորիան սկսեց հետաքրքրվել [[Ֆրանսիա]]յի և Բրիտանիայի հարաբերությունների բարելավման հարցով։ Նա այցելեց, ինչպես նաև [[1853]] թվականին ծնվում է Վիկտորիա թագուհու 8-րդ երեխան՝ Լեոպոլդը։ Ծննդաբերությունը կատարվում է նոր անզգայացնող միջոցի՝ քլորոֆորմի օգնությամբ։ Նա այնքան էր տպավորվել ծննդաբերության ընթացքում քլորոֆորմի անզգայացումից, որ [[1857]] թվականին այդ միջոցով նորից ծննդաբերում է իր 9-րդ և վերջին երեխային։ [[1855]] թվականի սկզբին Լորդ Աբերդինի կառավարությունը մեղադրվում էր [[Ղրիմ]]ի պատերազմի ժամանակ բրիտանական զորքերի վատ կառավարման մեջ։ Վիկտորիան Դերբիին և Ռուսսելին առաջարկեց մինիստրություն ձևավորել, սակայն ոչ մի կողմից աջակցություն չստանալով նա ստիպված վարչապետ նշանակեց Պալմերստոնին։ Նապալիոն 3-րդը, որը Ղրիմի պատերազմից հետո Բրիտանիայի ամենամոտ դաշնակիցն էր, 1855 թվականի ապրիլին այցելեց Լոնդոն, իսկ նույն տարվա օգոստոսի 17-28-ին Վիկտորիան և Ալբերտը պատասխան այցով ժամանեցին Ֆրանսիա։ [[1858]] թվականի [[հունվարի 14]]-ին Բրիտանիայից ժամանած մի իտալացի փախստական (Օրսինի) մահափորձ կատարեց Նապալիոն 3-րդի նկատմամբ։ Հետագա դիվանագիտական ճգնաժամը ապակայունացրեց կառավարությունը և Պալմերստոնը հրաժարական տվեց։ Դերբին նորից վերանշանակվեց վարչապետի պաշտոնին։ Նապոլիոն 3-րդին այցելելու ընթացքում Վիկտորիան և Ալբերտը ներկա գտնվեցին Չիրբուրգի ֆրանսիական ռազմական նավահանգստում նոր ջրամբարի բացմանը։ Վերադառնալով Բրիտանի թագուհին մի նամակ ուղղեց վարչապետ Դերբիին թագավորական ռազմածովային նավատորմի վատ վիճակի վերաբերյալ՝ համեմատելով ֆրանսիական նավատորմի հետ։ Դերբիի վարչակարգը երկար չկառավարեց, իսկ արդեն [[1859]] թվականի հունիսին Վիկտորիան Պալմերստոնին վերանշանակեց վարչապետի պաշտոնին։ Ֆրանսիայում Օրսինի կատարած մահափորձից հետո, Վիկտորիայի ամենամեծ աղջիկը ամուսնանում է [[Պրուսիայի թագավորություն|Պրուսիայ]]ի արքայազն Ֆրեդերիկ Ուիլյամի հետ։ Նրանք նշանված էին 1855 թվականի սեպտեմբերից, երբ Վիկտորիան դեռևս 14 տարեկան էր։ Ամուսնությունը հետաձգել էին Վիկտորիան և Ալբերտը, մինչև Վիկտորիան կդառնար 17 տարեկան։ Վիկտորիայի սիրտը ցավեց, երբ տեսավ աղջկան Անգլիայից հեռանալիս։ Ուղիղ մեկ տարի հետո ծնվեց արքայադուստր Վիկտորիայի երեխան, թագուհի Վիկտորիայի առաջին թոռը՝ Ուիլհելմը։ == Վիկտորիա Թագուհու այրիություն ==
Տող 55 ⟶ 63՝
== Հետագա տարիներ ==
Զայրացած Ռոդերիկ Մաքլինը (պոետ) հավանաբար վիրավորվելով, որ թագուհին մերժել է ընդունել իր բանաստեղծություններից մեկը, կրակում է նրա վրա այն պահին, երբ թագուհու կառքը հեռանալիս է լինում Ուինսդոր երկաթուղային կայարանից։ Էթոն քոլեջի երկու ուսանող իրենց անձրևանոցներով հարվածում են Ռոդերիկին, նախքան նա կհասցներ փախչել ոստիկանությունից։ Թագուհին զայրանում է, երբ նրան անմեղ են ճանաչում ՝ խելագար լինելու պատճառով։ [[1883]] թվականի [[մարտի 17]]-ին նա վայր է ընկնում աստիճաններից Ուինսդորում, որի պատճառով մինչև հուլիս կաղում է. նա երբեք ամբողջովին չվերականգնվեց և տառապում էր ռևմատիզմից։ Այս միջադեպից տասը օր հետո մահանում է Բրաունը։ Վիկտորիան սկսում է աշխատել Բրաունի կենսագրության վրա։ Սակայն ձեռագրերը ոչնչացվում են՝ բամբասանքներից խուսափելու նպատակով։ Բրաունի մահվան առաջին տարելիցից մեկ օր հետո Վիկտորիային հայտնում են որդու՝ Լեոպոլդի մահվան մասին։ Նա ողբում էր որդու մահը
Վիկտորիան գոհ էր, երբ հրաժարական տվեց Գլեդսթոունը [[1885]] թվականին։ Թագուհին ասում էր, որ նրա կառավարությունը ամենավատն էր իր գահակալության ընթացքում ձևավորված կառավարությունների մեջ։ Գլեդսթոունին փոխարինելու եկավ Սալիսբըրին։ Նրա վարչակարգը կառավարեց միայն մի քանի ամիս, և թագուհուն ստիպեցին նորից վերանշանակել Գլեդսթոունին։ Հերթական ընտրությունների ժամանակ Սալիսբըրիի կուսակցությունը հաղթեց և նրանք նորից տեղերով փոխվեցին։ === Ոսկե տարելից ===
[[1887]] թվականին Բրիտանիայում նշվեց թագուհու ոսկե տարելիցը։ Վիկտորիան նշեց իր կառավարման 50-րդ տարելիցը [[հունիսի 20]]-ին՝ հանդիսավոր ճաշկերույթ կազմակերպելով, որին ներկա էին 50 թագավորներ և արքայազներ։ Հաջորդ օրը նա մասնակցեց
[[1888]] թվականին Վիկտորիայի ավագ դուստրը դարձավ Գերմանիայի կայսրուհի, սակայն նա մեկ տարի հետո այրիացավ և Վիկտորիայի թոռը՝ Ուիլհելմը դարձավ Գերմանիայի կայսր։ Ուիլհելմի կառավարման ընթացքում Վիկտորիայի և Ալբերտի հույսերը չիրականացան։ Նա նախընտրում էր բռնակալությունը։ Համընդհանուր ընտրություններից հետո Գլեդսթոունը 82 տարեկան հասակում վերընտրվեց վարչապետ։ [[1894]] թվականին Գլեդսթոունը թոշակի անցավ, իսկ վարչապետ նշանակվեց Լորդ Ռոզբըրին։ Նրա կառավարությունը թույլ էր, այսպիսով հաջորդ տարի նրան փոխարինեց Սալիսբըրին։ Նա վարչապետի պաշտոնին մնաց մինչև Վիկտորիայի կառավարման վերջին օրը։ === Ադամանդե տարելից ===
Տող 64 ⟶ 76՝
=== Մահ ===
Համաձայն երկար տարիների ավանդույթի՝ Վիկտորիա թագուհին սուրբ ծննդյան
Թագուհին մահացավ [[1901]] թվականի [[հունվարի 22]]-ին 6 ։ 30-ին, 81 տարեկան հասակում։ Նրա որդին և իրավահաջորդ՝ թագավոր Էդվարդ 3-րդը և մեծ թոռ Գերմանիայի կայսր Ուիլհելմ 2-րդը թագուհու մահանալու ժամանակ նրա մահճի մոտ էին։ Նրա վերջին ցանկությամբ իր սիրելի տնային կենդանին շպից Թուրրին նույնպես պառկած էր նրա կողքին։ [[1897]] թվականին Վիկտորիան հրահանգներ էր գրել իր թաղման արարողության վերաբերյալ՝ համաձայն որի այն պետք է անցկացվեր ինչպես զինվորականի աղջկա և բանակի գլխավորի թաղումը և սևի փոխարեն պետք է օգտագործվեին սպիտակ զգեստներ։ Դագաղում պառկած՝ նա կրում էր սպիտակ զգեստ և իր հարսանեկան քողը։ Թագուհու խնդրանքով դագաղի մեջ դրել էին իր մեծ ընտանիքի բոլոր անդամներից հուշանվերներ։ Թագուհու կողքին էր դրված Ալբերտի զգեստներից մեկը՝ գաջից պատրաստած նրա ձեռքի կրկնօրինակով։ Իսկ թագուհու ձախ ձեռքում էին դրել Ջոն Բրաունի մազերից մի փունջ և նրա նկարը, որը զգուշորեն թաքցրել էին ծաղիկների փնջի տակ։ Վիկտորիան կրում էր զարդեր, այդ թվում նաև Ջոն Բրաունի մոր մատանին, որը թագուհուն էր նվիրել Ջոնը [[1883]] թվականին։ Թաղման արարողությունը տեղի ունեցավ [[փետրվարի 2]]-ին Սուրբ Ջորջի մատուռում, Ուինսդորի ամրոցում։ Նրա աճյունը ամփոփեցին արքայազն Ալբերտի կողքին Ուինսդորի Մեծ Զբոսայգում։ Երբ արդեն նրա մարմինը դամբարանում հանգչում էր, սկսեց ձյուն տեղալ։ Կառավարելով 63 տարի, 7 ամիս և 2 օր՝ Վիկտորիա թագուհին համարվում է ամենաերկար իշխող միապետը Բրիտանիայում և ամենաերկար իշխող թագուհին ամբողջ աշխարհում։ Նա վերջին միապետն էր Հանովերների տոհմից։ Նրա որդին և թագավոր Էդվարդ 7-րդը պատկանում էր թագուհու ամուսնու տոհմին՝ Սաքս - Կոբուրգների և Գոտտաների ընտանիքին։ == Ժառանգություն ==
Համաձայն կենսագիր Գիլես սբ. Աուբի՝ Վիկտորիան չափահաս տարիքում օրական գրում էր 2500 բառ։ [[1832]] թվականի հուլիսից մինչև իր մահվան օրը նա մանրամասնորեն լրացնում էր իր օրագիրը,
Վիկտորիան գեր, անճոռնի էր և ուներ 5 ոտնաչափ հասակ, սակայն նրան հաջողվում էր ստանալ հոյակապ կերպար։ Միայն նրա օրագրերի հրապարակումից հետո հանրությանը հայտնի դարձավ թագուհու քաղաքական ազդեցության աստիճանը։ Կենսագիրները թագուհուն նկարագրում էին որպես զգացմունքային, անկոտրում, ազնիվ և ուղղախոս անձնավորություն։ Վիկտորիայի կառավարման ընթացքում շարունակվում էր ժամանակակից սահմանադրական միապետության աստիճանական ստեղծումը։ Ընտրական համակարգում կատարված բարեփոխումները մեծացրեցին Ստորին Պալատի իշխանությունը՝ Լորդերի Պալատի և միապետի հաշվին։ Քանի որ Վիկտորիայի միապետությունը դառնում էր ավելի սիմվոլիկ, սկսեցին շեշտը դնել բարոյականության և ընտանեկան արժեքների վրա ի տարբերություն Հանովերի ընտանիքի հետ կապված սեքսուալ, ֆինանսական և անձնական սկանդալներին, որոնց պատճառով վարկաբեկվում էր միապետությունը։ Եվրոպական թագավորական ընտանիքների հետ կապերի շնորհիվ Վիկտորիան ստացավ "Եվրոպայի տատիկ" մականունը։ Վիկտորիան և Ալբերտը ունեցել են 42 թոռ, որոնցից 34-ը ապրել են մինչև չափահաս տարիքը։ Նրանց հետնորդներից են Եղիզաբեթ 2-րդը, Արքայազն Ֆիլիպը, Էդինբուրգի դուքսը, [[Նորվեգիա]]յի Հարալդ 5-րդը, [[Շվեդիա]]յի Կարլ 16-րդ Գուստավը, [[Դանիա]]յի Մարգարիտ 2-րդը, [[Խուան Կարլոս I Բուրբոն|Խուան Կարլոս I]]-ը և Իսպանիայի Սոֆիա թագուհին։ Վիկտորիայի կրտսեր որդին Լեոպոլդը Վիկտորիա թագուհու պատվին են անվանակոչվել Սեյշելի մայրաքաղաքը, [[Աֆրիկա]]յի ամենամեծ գետը, [[Վիկտորիա ջրվեժ]]ը, Բրիտանական Կոլումբիայի մայրաքաղաքը և Սասկաչեվան (Ռեգինա) և Ավստրալիական երկու նահանգներ (Վիկտորիա և [[Քվինսլենդ]])։ Վիկտորիայի Խաչը ներկայացվեց [[1856]] թվականին՝ որպես Ղրիմի պատերազմի արիության շքանշան, և այն համարվում է բրիտանական, կանադական, ավստրալիական և նոր զելանդական քաջության համար տրվող ամենամեծ պարգևը։ ''Վիկտորիայի Օրը'' կանադական տոն է։ Այն նշվում է նաև Շոտլանդիայի որոշ մասերում մայիսի 24-ից հետո կամ առաջ վերջին երկուշաբթի օրը (թագուհի Վիկտորիայի ծննդյան օրը)։
== Զավակներ ==
|