«Բրոնտե քույրեր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 9.
Վաղ մանկությունից նրանք տարված էին գրողի աշխատանքով, և առաջին անգամ 1846թ.-ին սեփական միջոցներով տպագրեցին իրենց ստեղծագործությունները՝ որպես բանաստեղծներ՝ Քարրեր, Էլլիս և Ակտոն Բելլեր: Գիրքը չաւժանացավ ընթերցողների ուշադրությանը, վաճառվեց միայն երկու օրինակ: Դրանից հետո քույրերը վերադարձան արձակին, և մեկ տարի անց նրանցից յուրաքանչյուրը գրեց մեկական վեպ. Շառլոթի «<nowiki/>[[Ջեյն Էյր|Ջեյն Էյրը]]<nowiki/>», Էմիլիի «<nowiki/>[[Մոլեգին հողմերի դարավանդ|Մոլեգին հողմերի դարավանդը]]<nowiki/>» և Էննի «<nowiki/>[[Ագնես Գրեյը]]<nowiki/>» հրատարակվեցին 1847 թվականին՝ վստահելի հրատարակչի երկար փնտրտուքներից հետո: «Ջեյն Էյրը» աննախադեպ հաջողություն ունեցավ, գիրքը վաճառվեց է մեծ տպաքանակով, և հետաքրքրություն առաջացավ նաև մյուս վեպերի նկատմամբ: Իսկ արդեն քույրերի մահից հետո «<nowiki/>[[Մոլեգին հողմերի դարավանդ|Մոլեգին հողմերի դարավանդը]]<nowiki/>» ճանաչվեց որպես այդ ժամանակաշրջանի ամենահայտնի գործերից մեկը:
 
Հաջորդ տարի լույս տեսավ Էնն Բրոնտեի երկրորդ վեպը՝ «Անծանոթը Ուայդֆելլ-Հոլլից» («Незнакомка из Уайлдфелл-Холла»), որը հսկայական հաջողություն ունեցավ ընթերցողների շրջանում՝ չնայած նույնիսկ հեղինակի քրոջ՝ Շառլոթի քննադատությանը, անգամ դժգոհությանը, որը հետագայում՝ Էննի մահից հետո, արգելեց այն հրատարակել: «Անծանոթի» հանրահայտ դառնալու արդյունքում հայտնի դարձավ, որ Քարրեր Բելլը՝ «Ջեյն Էյրը» [[բեսթսելլեր]]<nowiki/>ի հեղինակը, և Ակտոն Բելլը, նույն անձնավորությունն են: Սա պարտադրեց Շառլոթին և Էննին մեկնել [[Լոնդոն]]՝ հրաժարվելու հրատարակչից:
 
 
Հաջորդ տարի լույս տեսավ Էնն Բրոնտեի երկրորդ վեպը՝ «Անծանոթը Ուայդֆելլ-Հոլլից» («Незнакомка из Уайлдфелл-Холла»), որը հսկայական հաջողություն ունեցավ ընթերցողների շրջանում՝ չնայած նույնիսկ հեղինակի քրոջ՝ Շառլոթի քննադատությանը, անգամ դժգոհությանը, որը հետագայում՝ Էննի մահից հետո, արգելեց այն հրատարակել: «Անծանոթի» հանրահայտ դառնալու արդյունքում հայտնի դարձավ, որ Քարրեր Բելլը՝ «Ջեյն Էյրը» [[բեսթսելլեր]]<nowiki/>ի հեղինակը, և Ակտոն Բելլը, նույն անձնավորությունն են: Սա պարտադրեց Շառլոթին և Էննին մեկնել [[Լոնդոն]]՝ հրաժարվելու հրատարակչից: Շառլոթը, եղբոր եւ քրոջ հիվանդության պատճառով ստիպված լինելով ընդհատել «<nowiki/>[[Շերլի (վեպ)|Շերլի]]<nowiki/>» վեպի վրա աշխատանքը, ավարտեց այն նրանց մահից հետո՝ 1861 թվականին: 1853թ.-ին հրատարակվեց նրա վերջին՝ «<nowiki/>[[Փոքր քաղաք]]<nowiki/>» վեպը, որի ոգեշնչման աղբյուրն էր [[Բրյուսել|Բրյուսելում]] գտնվելու ընթացքը, իսկ բոլոր հրատարակիչների կողմից մերժված և [[Բելգիա]] կատարած ուղևորության հետ կապված «Ուսուցիչը» տպագրվել է միայն նրա մահից հետո՝ 1857 թվականին:
 
<nowiki/><nowiki/><nowiki/><nowiki/>[[Պատկեր:Haworth parsonage soon after Patrick Brontë's death.jpg|250px|մինի|աջից|Բրոնտե քույրերի տունը Հոերտում (Хоэрт)]]
Շառլոթը, եղբոր եւ քրոջ հիվանդության պատճառով ստիպված լինելով ընդհատել «<nowiki/>[[Շերլի (վեպ)|Շերլի]]<nowiki/>» վեպի վրա աշխատանքը, ավարտեց այն նրանց մահից հետո՝ 1861 թվականին: 1853թ.-ին հրատարակվեց նրա վերջին՝ «<nowiki/>[[Փոքր քաղաք]]<nowiki/>» վեպը, որի ոգեշնչման աղբյուրն էր [[Բրյուսել|Բրյուսելում]] գտնվելու ընթացքը, իսկ բոլոր հրատարակիչների կողմից մերժված և [[Բելգիա]] կատարած ուղևորության հետ կապված «Ուսուցիչը» տպագրվել է միայն նրա մահից հետո՝ 1857 թվականին:
 
[[Պատկեր:Haworth parsonage soon after Patrick Brontë's death.jpg|250px|մինի|աջից|Բրոնտե քույրերի տունը Հոերտում (Хоэрт)]]
=== Կենսագրական ֆիլմեր քույրերի մասին ===