«Օլգա Բերգգոլց»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Օլգա Ֆեոդորովնա Բերգգոլց''' ({{lang-ru|Ольга Фёдоровна Берггольц}}) {{ԱԾ}}), [[ռուս]] խորհրդային գրող։ ԽՄԿԿ անդամ [[1940]] թ.-ից։

[[1930]] թ.-ին ավարտել է [[Լենինգրադ]]ի համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը։ Տպագրվում է [[1924]] թ.-ից։ Առաջին երկերը՝ «Ուգլիչ» ([[1932]]) վիպակը և «Բանաստեղծություններ» ([[1934]]) ժողովածուն, արժանացել են Մ․ Գորկու դրական կարծիքին։ Հրատարակել է «Գիշերը Նոր աշխարհում» ([[1935]]) և «Երգերի գիրք» ([[1936]]) պատմվածքների ժողովածուները։ Հայրենական պատերազմի տարիներին գտնվելով պաշարված Լենինգրադում՝ քաղաքի պաշտպանությանն է նվիրել «Փետրվարյան օրագիր» ([[1942]]), «Լենինգրադյան պոեմ» ([[1942]]), «Քո ուղին» ([[1945]]) երկերը և «Խոսում է Լենինգրադը» ([[1946]]) ժողովածուն։ Սոցիալիզմի առաջին կառուցողներին է նվիրված «Պերվոռոսիյսկ» ([[1950]]) պոեմը ([[ԽՍՀՄ]] պետական մրցանակ, [[1951]]), [[Սևաստոպոլ]]ի պաշտպանությանը՝ «Հավատարմություն» ([[1954]]) ողբերգությունը։ «Ցերեկային աստղեր» ([[1959]]) քնարական ինքնակենսագրական գիրքը էկրանացվել է [[1968]] թ.-ին։ Բերգգոլցի ստեղծագործություններին հատուկ են խոր քնարականությունն ու դրամատիզմը։