«Սուրբ Հովհաննես Մկրտիչ եկեղեցի (Կենտրոն)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
չNo edit summary
Տող 64.
Ճարտարապետ [[Ռաֆայել Իսրայելյան|Ռ. Իսրայելյանը]] [[1973]] թվականին Ամենայն հայոց կաթողիկոս [[Վազգեն Ա Բուխարեստցի|Վազգեն Առաջինին]] է ներկայացրել եկեղեցու վերակառուցման նախագիծը, որը հավանության է արժանացել։ Սակայն նույն տարում հեղինակը վախճանվել է։ 10 տարի անց հեղինակի որդին՝ ճարտարապետ Ա. Իսրայելյանը, հոր մտահղացումն իրագործել է։ Աշխատանքային նախագիծը մշակել են հանրապետության վաստակավոր ճարտարապետ [[Բաղդասար Արզումանյան]]ը և ինժեներ-կոնստրուկտոր Ավետիք Թեքնեջյանը։ [[1980]]-ականներին ինժեներ-շինարար Միքայել Հովհաննիսյանի անմիջական ղեկավարությամբ եկեղեցին վերակառուցվել է։ Գմբեթը, արտաքին պատերը երեսպատվել են տուֆով։ Մեծածավալ աշխատանք է կատարվել եկեղեցու ներսում, ավագ խորանի բեմապատը զարդարվել է գեղաքանդակ հորինվածքներով։ Արևմտյան կողմից երգչախմբի համար կառուցվել է վերնատուն, հատակը մարմարապատվել է։ [[2000]] թվականին եկեղեցուն կից ստեղծվել է «Հովհաննես Կոզեռն» կրթամշակութային կենտրոնը։
=== Սբ. Հովհաննես Մկրտիչ ===
Ըստ քրիստոնեական մատենագրության Սբ. Հովհաննես Մկրտիչը վերջին մարգարեն է էր, ով կանխատեսել էէր [[Հիսուս Քրիստոսի արտաքին տեսքի և ազգային պատկանելիության հարց|Հիսուս Քրիստոս]]<nowiki/>ի գալուստը: Նա մեր տիրոջ ճանապարհը հարթող և [[Հորդանան (գետ)|Հորդանան]] գետում նրան մկրտող մարգարեն էէր: Նա էէր, որ տեսնելով Հիսուսի վրա աղավնակերպ Սուրբ Հոգու էջքը` հասկացավ, որ եկել էէր երկար սպասված [[Մեսիա]]<nowiki/>ն: Այս գերնպատակների իրագործման համար էէր կատարվել հրաշքը և նրա մայրը` ամուլ [[Եղիսաբեթ Պատկանյան|Եղիսաբեթ]]<nowiki/>ը, ծերության հասակում հղիանալով, որդի էէր ունեցել: Զարմացել և պապանձվել էէր զառամյալ հայրը` համեստ, աստվածավախ քահանա Զաքարիան, երբ Գաբրիել հրեշտակապետը հայտնել էէր նրան հայրանալու ու որդի ունենալու լուրը` նախապես ծանուցելով նրա երկրային ողջ գործունեությունը:
 
Սբ. Հովհաննես Մկրտիչն ապրել է խստաբարո ճգնավորի կյանքով և արդեն 30 տարեկան հասակում հռչակվել որպես Աստծո մարգարե: [[Հրեաստան]]<nowiki/>ի բոլոր կողմերից մարդիկ գալիս էին ունկդրելու նրա կրակոտ քարոզները, որոնք ապաշխարության մկրտության` մեղքերի թողության համար էին, որը Քրիստոսի բերած փրկարար շնորհը ընդունելու նախապայմանն էր` «Ապաշխարհեցեք, որովհետև երկնքի արքայությունը մոտեցել է»:
 
 
Քրիստոնեական տոնացույցում Սբ. Հովհաննես Մկրտչին միանգամից չորս տոն է նվիրված. ծննդյան տոնը` [[հունվարի 15]]-ին, Գլխատման հիշատակի օրը (զատկին հաջորդող շաբաթ օրը), Գրիգոր Լուսավորչի կողմից [[Հովհաննես Մկրտիչ|Հովհաննես Մկրտչ]]<nowiki/>ի մասունքները Հայաստան բերելու առթիվ տոնը (շարժական է և նշվում է Ս. Էջմիածնի տոնի հինգշաբթի օրը ) և « Հովհաննես-Կարապետի ու Հոբի» - հիշատակի տոնը (վերափոխման տոնին հաջորդող 3-րդ շաբաթվա հինգշաբթի օրը):
Սբ. Հովհաննես Մկրտիչն ապրել է խստաբարո ճգնավորի կյանքով և արդեն 30 տարեկան հասակում հռչակվել որպես Աստծո մարգարե: [[Հրեաստան]]<nowiki/>ի բոլոր կողմերից մարդիկ գալիս էին ունկդրելու նրա կրակոտ քարոզները, որոնք ապաշխարության մկրտության` մեղքերի թողության համար էին, որը Քրիստոսի բերած փրկարար շնորհը ընդունելու նախապայմանն էր` «Ապաշխարհեցեք, որովհետև երկնքի արքայությունը մոտեցել է»:
 
Քրիստոնեական տոնացույցում Սբ. Հովհաննես Մկրտչին միանգամից չորս տոն է նվիրված. ծննդյան տոնը` [[հունվարի 15]]-ին, Գլխատման հիշատակի օրը (զատկին հաջորդող շաբաթ օրը), [[Գրիգոր Լուսավորիչ|Գրիգոր Լուսավորչի]] կողմից [[Հովհաննես Մկրտիչ|Հովհաննես Մկրտչ]]<nowiki/>ի մասունքները Հայաստան բերելու առթիվ տոնը (շարժական է և նշվում է Ս. Էջմիածնի տոնի հինգշաբթի օրը ) և « Հովհաննես-Կարապետի ու Հոբի» - հիշատակի տոնը (վերափոխման տոնին հաջորդող 3-րդ շաբաթվա հինգշաբթի օրը):
 
Սբ. Հովհաննես Մկրտիչն ունեցել է հինգ անուն` Առաքյալ, [[Մարգարե]], Մարտիրոս, Ավետիս և Կարապետ: Այսպիսով` նա «յոթնանուն» սուրբ է և դժվար չէ նկատել, որ բոլոր այդ անուններն արտահայտությունն են նրա երկրային ողջ գործունեության:
 
Միջնադարյան Հայաստանում տարածված ավանդության համաձայն` նահատակված Սբ. Հովհաննես-Կարապետի մասունքներմասունքները ը(մարմինը, իսկ գլուխը հասել էր [[Արցախի Հանրապետություն|Արցախ]] և թաղվել այնտեղ) [[Գրիգոր Լուսավորիչ]]<nowiki/>ը ջորու վրա բարձած [[Կեսարիա]]<nowiki/>յից բերելով` ամփոփում է [[Տարոն (գավառ)|Տարոն]] աշխարհի [[Մշո դաշտ]]<nowiki/>ում ու թաղման վայրում սրբավայր կառուցում, որը հայտնի է [[Մշո Սբ.Կարապետի վանք]] անունով: Ժողովուրդն անմիջապես ուխտատեղի է դարձնում այն: Ամենամասսայական տոնակատարություններն այստեղ կազմակերպվում էին հատկապես [[Վարդավառ]]<nowiki/>ին, որը հաճախ վեր էր ածվում գերազանցապես Սբ.Կարապետին նվիրված տոնի<ref name="Shoghakn">«Շողակն արարատյան» պաշտոնաթերթ, 2011թ. փետրվար, Ա, թիվ 3</ref>:
 
 
 
Հայաստանի զանազան վայրերում ընդունված էր յոթ տարի, յոթ ամիս, յոթ շաբաթ կամ յոթ օր պաս պահել, որից հետո այցելելով Մշո Սբ.Կարապետի վանք` երկրպագում էին սրբի գերեզմանին ու խնդրում իրենց փափագը կատարել.
 
Սուրբ Կարապետ եմ գնացել,
Տող 84 ⟶ 88՝
Ումուտատուր Սբ.Կարապետ<ref name="Shoghakn2" />:
 
Սբ.Կարապետն ունեցել էէր նաև ռազմական, հերոսական էություն: Վաղ միջնադարում [[Մամիկոնյաններ|Մամիկոնյան]] նախարարական տան տղամարդիկ ուխտի էին գնում Մշո Սբ. Կարապետի վանք` ստանալու նրա աջակցությունն ընդդեմ հայոց աշխարհի թշնամիների: Հետագա դարերում այդպես էին վարվում նաև ֆիդայինները: Մարտի գնալուց առաջ նրանց մաղթում էին` «Մշո սուլթան Սբ.Կարապետ թող լինի ձեզ պահապան…»:
 
== Ծանոթագրություններ ==