«Օր»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Էկլիպտիկան]] ([[խավարածիր]]ը) հասարակածի հետ հատվում է երկու կետում։ Այն կետը, որը հատելով Արեգակը [[հարավային կիսագնդ]]ից անցնում է [[հյուսիսային կիսագունդ]], կոչվում է գարնանային գիշերահավասարի կետ։ Գարնանային գիշերահավասարի կետում Արեգակը լինում է մարտի 21-ին։ Հետևաբար Մարտի 21-օրը անվանում են գարնանային գիշերահավասարի օր։ Այդ օրը ցերեկվա ու գիշերվա տևողությունները հավասարվում են։են<ref name="ReferenceA">Բ. Ե. Թումանյան, Լ. Ա. Վաթյան «Ընդհանուր աստղագիտություն» Երևան 1960 թ. էջ 28</ref>:

Գարնանային գիշերահավասարի կետին տրամագծորեն հակառակ կետը կոչվում է աշնանային գիշերահավասարի կետ։ Աշնանային գիշերահավասարի կետում Արեգակը լինում է սեպտեմբերի 23-ին։ Այս օրը գիշերն ու ցերեկը հավասար են և այս օրը անվանեցին աշնանային գիշերահավասարի օր։օր<ref name="ReferenceA"/>:

Էկլիպտիկայի վրա երկու կետերը՝ [[արևադարձի կետեր]]ը, հավասարահեռ են գարնանային և գիշերային գիշերահավասարի կետերից։ Ամառային արևադարձի կետում Արեգակը լինում է հունիսի 22-ին և գրավում է ամենաբարձր դիրքը։ Այդ օրը (ամենաերկար օրը) անվանում են ամառային արևադարձի օր։օր<ref name="ReferenceA" />:

Ամառային արևադարձի յուրաքանչյուր հաջորդ օր Արեգակը [[կուլմինացիա]] է կատարում և ամենացածր դիրքում նրա վերին կուլմինացիան տեղի է ունենում դեկտեմբերի 22-ին։ Այդ օրը ձմեռային արևադարձի օրն է և ցերեկը լինում է ամենակարճը։ամենակարճը<ref name="ReferenceA"/>:

Երկրի իր առանցքի շուրջն ունեցած մեկ լրիվ պտույտի ժամանակամիջոցը կոչվում է [[աստղային օր]]: Այն հազարամյակների ընթացքում գրեթե մնում է անփոփոխ։ Աստղագետներն այդ ժամանակամիջոցը բաժանում են 24 մասի՝աստղային ժամերի, ժամն էլ իր հերթին 60 րոպեի, րոպեն էլ՝60 վայրկյանի։ Այդ ժամանակի բաժանումը ունի առավելություն, յուրաքանչյուր աստղ ունի իր ծագման և մայր մտնելու որոշակի և հաստատուն ժամանակը, հետևապես հեշտությամբ որոշվում է աստղերի դիրքը երկնքում։երկնքում<ref name="ReferenceB">Բ. Ե. Թումանյան, Լ. Ա. Վաթյան «Ընդհանուր աստղագիտություն» Երևան 1960 թ. էջ 120</ref>:

Երկու իրար հաջորդող իրական կեսօրների միջև ընկած ժամանակամիջոցը կոչվում է իրական արեգակնային օր։օր<ref name="ReferenceB"/>:

Ժամանակակից բոլոր ազգերի մոտ թե՛ քաղաքացիական և թե՛ աստղագիտական օրվա սկիզբը համարվում է գիշերվա ժամը 12-ը։ը<ref>Բ. Ե. Թումանյան, Լ. Ա. Վաթյան «Ընդհանուր աստղագիտություն» Երևան 1960 թ. էջ 125</ref>: