«Ռուս-թուրքական պատերազմ (1877-1878)»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 81.
Ավստրիան վերականգնվեց դարի առաջին կեսի խառնաշփոթից հետո և սկսեց իր ընդլայնման քաղաքականությունը, հիմնականում Օսմանյան կայսրության հաշվին: Միևնույն ժամանակ դե ֆակտո անկախ Սերբիայի և Չեռնոգորիայի իշխանությունները նույնպես վարում էին տարածքների ընդլայնման քաղաքականություն իրենց սատարող բնակչություն ունեցող տարածքների հաշվին: Ազգայնական և [[Իրրեդենտիզմ|իրրենդալիստական]] շարժումները ուժեղացան, որոց հովանավորում էր Ռուսաստանը: Այս նույն ընթացքում 1874 թվականի Անատոլիայի երաշտը և 1874 թվականի ջրհեղեղը բերեցին սովի և մեծ հարված հասցրեցին կայսրությանը: Գյուղատնտեսական դեֆիցիտը բերեց հավաքված հարկերի կրճատմանը, ինչը ստիպեց Օսմանյան կայսրությանը ավելացնել հարկերը որոշ շրջաններում, ներառյալ Բալկաններում:
===Բալկանյան ապստամբություններ===
====Հերցեգովինայի ապստամբություն====
{{Հիմնական|Հերցեգովինա-բոսնիական ապստամբություն}}
1875 թվականի հուլիսին օսմանյան իշխանության դեմ ապստամբություն սկսվեց Հերցեգովինայում: Օգոստոսի դրությամբ գրեթե ամբողջ Հերցեգովինան ապստամբության մեջ էր և այն տարածվեց դեպի Բոսնիա: Ապստամբությանը սատարում էին ազգայնական կամավորականները Սերբիայից և Չեռնոգորիայից և Օսմանյան կայսրությունը ստիպված էր ավելի ու ավելի շատ զորք տրամադրել ապստամբությունը ճնշելու համար:
====Bulgarian Uprising====
[[Պատկեր:Basibozuk-1877.jpg|thumb|Բաշի բոզուկների վայրագությունները [[Մակեդոնիա (տարածաշրջան)|Մակեդոնիայում]]:]]
Բոսնիա և Հերցեգովինայի ապստամբությունը ոգեշնչեց բուլղարացի հեղափոխականներին: 1875 թվականին բուլղարացիները ծրագրավորվեցին ապստամբել Օսմանյան կայսրության դեմ, սակայն այն մարվեց սկսելուց առաջ: 1876 թվականի գարնանը մեկ այլ ապստամբություն սկսվեց բուլղարական գողերի հարավ-կենտրոնական մասում, չնայած այս տարածաշրջանում կային մեծ թվով օսմանյան զորքեր:
Ապստամբությունը ճնշելու համար ստեղծվեց հատուկ թուրքական զինվորական կամիտե: Կանոնավոր (Նիզամ) և ոչ կանոնավոր զորքերը (բաշի բոզուկ) ուղարկվեցին բուլղարացիների դեմ կռվելու: Ոչ կանոնավոր զորքերը հիմնականում կազմված էին Բուլղարիայի տարածաշրջանների մուսուլմանական բնակչությունից, որոնցից շատերը Կովկասից գաղթած [[չերքեզներ]] էին կամ [[Ղրիմի թաթարներ]], որոնք արտաքսվել էին [[Ղրիմի պատերազմ]]ի ընթացքում: Թուրքական բանակը ճնշեց ապստամբությունը` կոտորելով 30.000 մարդու{{Sfn | Hupchick | 2002 | p = 264}}{{Sfn | Jonassohn | 1999 | pp = 209–10}}<ref>{{Citation | title = The Turkish empire from 1288 to 1914 | first = Baron George Shaw-Lefevre | last = Eversley | year = 1924 | page = 319}}</ref>{{Sfn | Jonassohn | 1999 | p = 210}}: Բատակի յոթ հազար գյուղացիներից հինգ հազարը սպանվեցին<ref>{{cite journal | last1 = (Editorial staff) | title = Massacre | journal = New Statesman | volume = 6 | issue = 139 | pages = 201–202 | date = 4 December 1915 | url = https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015073107511;view=1up;seq=216}} ; see p. 202.</ref>: Բատակի և Պերուշտիցայի բնակչության մեծամասնությունը սրի քաշվեց{{Sfn | Jonassohn | 1999 | pp = 209–10}}: Ջարդերի կազմակերպիչներից շատերը հետագայում խրախուսվեցին օսմանյան բարձրագույն հրամանատարության կողմից{{Sfn | Jonassohn | 1999 | pp = 209–10}}: Ժամանակակից պատմաբանները կարծում են, որ սպանվել է 30.000-100.000 բուլղարացի:
== Տես նաև ==
|