«Նրբաբլիթ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 49.
Երեքշաբթին հարսնացուների տեսակցության օրն էր. երիտասարդներին հրավիրում էին նրբաբլիթներ համտեսելու, հրավիրվում էին սլավոնական տարազով. «խնդրեմ համեցեք, մեր ձյունապատ սարերը պատրաստ են, մեր բլինները թխված են»:
Այդ օրը փեսան եկել է զոքանչի մոտ՝ նրա պատրաստած նրբաբլիթները համտեսելու:
Հինգշաբթի սկսվել է գինարբուքը: Զուգված-զարդարված երեխաները տնից տուն են եկել երգելով. «տրինցի-բրինցի, թխեցեք նրբաբլիթներ»:
Այդ օրը զոքանչը պատասխան այց է կատարել փեսայի տուն. այդ օրը նրբաբլիթները նրա աղջիկը՝ փեսայի կինն է պատրաստել:
Այդ օրը տուն են եկել ամուսնու քույրերը՝ տալերը, որի կապակցությամբ օրն անվանվել է «տալերի հավաքույթ»:
Այդ օրը բոլորն իրենց մտերիմներից ներողություն են խնդրել ամեն վատ բանի համար: Բացի այդ հենց [[Մասլենիցա]]յի շաբաթվա վերջին օրն են այրել Մասլենիցայի խրտվիլակը, որը խորհրդանշել է ձմեռվա ավարտը:
Անգլիայում նշում են Յուղոտ երեքշաբթի (Նրբաբլիթներ օր)՝ Մոխրոտ չորեքշաբթվա նախօրյակին, որը նշանավորում է [[Մեծ պաս]]ի սկիզբը: Ավանդույթի համաձայն այդ օրը անգլիացի շատ տանտիրուհիներ իրար հետ մրցում են մասնակցելու համար «բլինների մրցավազքին» .սա 400 մետր մրցավազք է կանանց համար, որոնց ձեռքին կա տաք թավայով նրբաբլիթ, որը վազելու ընթացքում առնվազն երկու անգամ պետք է վերև նետել: Մրցավազքը սկսում է առավոտյան ժամը 11-ին, երբ հնչում են եկեղեցու զանգերը: Հաղթում է այն մասնակիցը,որը կարողանում է ավելի շատ վերև նետել և շուռ տալ նրբաբլիթը: Համարվում է, որ այս ավանդույթը ծագել է Բակինգեմշիրի փոքրիկ՝ Օլին քաղաքում, երբ 1445 թվականին մի կին այնպես է տարվել նրբաբլիթների պատրաստմամբ, որ երբ հնչել է եկեղեցու զանգը՝ ազդարարելով եկեղեցական արարողակարգի սկիզբը, նա թավայով վազել է եկեղեցի, այդ ընթացքում վերև նետելով նրբաբլիթը, որպեսզի այն չայրվի:
| |||