«Դիեգո Վելասկես»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Սևիլիա → Սևիլյա |
|||
Տող 49.
== Կենսագրություն ==
Դիեգո
=== Աշխատանքը ===
Մինչև [[1623]] թվականն աշխատել է [[Սևիլյա]]յում, ստեղծել ժողովրդական կենցաղի տեսարաններ (բոդեգոնես, ժանր)՝ «Նախաճաշ» (մոտ [[1617]] թվական), «Ծեր խոհարարուհին» (մոտ [[1620]] թվական), «Ջրկիր» (մոտ [[1621]] թվական) և այլն, նաև կրոնական թեմայով մի քանի կտավներ («Հոգևոր հովիվների երկրպագությունը», «Գուշակների երկրպագությունը», երկուսն էլ՝ [[1619]] թվական, «Քրիստոսը Մարթայի և Մարիամի տանը», մոտ [[1620]] թվական), որոնք աչքի են ընկնում կերպարների դիպուկ բնութագրումներով և կրում են իտալացի նկարիչ Կառավաջոյի արվեստի ազդեցությունը։ [[1623]] թ-ին
== Պատմանկարչության սկզբնադրումը ==
[[Պատկեր:Velazquez figurando.jpg|մինի]]
«Բրեդայի հանձնումը» ([[1634]] թ.) ստեղծագործությամբ
== Ճանապարհորդություններ ==
[[1648]]–51 թթ. երկրորդ անգամ ճամփորդել է [[Իտալիա]]յում։ Այդ տարիներին ստեղծած Ինոկենտիոս X պապի դիմանկարն աչքի է ընկնում կարմրի և վարդագույնի անսովոր նուրբ ու ճշգրիտ մշակված գունաշարով։ Ավելի ուշ շրջանի՝ Մարիա Թերեզայի (1651 թվական), Ֆիլիպ IV-ի (1655–56 թթ.), Մարգարիտ Ավստրիացու (մոտ 1660 թ.) դիմանկարներին բնորոշ են ընդգծված հոգեբանական հատկանիշները։ Այդ շրջանի գործերից է նաև «[[Հայելիով Վեներան (Դիեգո Վելասկեսի կտավ)|Հայելիով Վեներան]]» (1651 թ.)։ Վելասկեսը ստեղծել է բնանկարներ («Մեդիչիի վիլլան», երկու բնանկար, 1650–51 թթ.), որոնք առանձնանում են անսովոր թարմությամբ։ Վելասկեզի վերջին տարիների նշանավոր գործերն են՝ «Լաս Մենինաս» («Ֆրեյլիններ», 1656 թ.) և «Մանող կանայք» (նախնական անվանումը՝ «Արաքնեի առասպելը», 1657 թ., աշխատանքի առաջին տեսարանն է արևմտաեվրոպական գեղանկարչության մեջ)։ Նկարչի ուշ շրջանի գործերում առավել ցայտուն են դրսևորվել նրա ստեղծագործական մեթոդի առանձնահատկությունները՝ իրականության խոր ըմբռնումը՝ ողջ հարստությամբ ու հակասություններով, կերպարապլաստիկական մարմնավորման ամբողջականությունը և այլն։ Վելասկեզը նկարել է առանց ճեպանկարների՝ անմիջապես կտավի վրա փոխադրելով բնորդից ստացած առաջին տպավորությունները։
==
== Պատկերասրահ ==
| |||