«Էդուարդ Վանունց»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 27.
| այլ մրցանակ =
}}
'''Էդուարդ Հայկի Վանունց''' ([[1929]], [[2 փետրվարի]], [[Դոնի Ռոստով]]), հայ խորհրդային հնչյունային օպերատոր։ ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ ([[1967|1967 թ.]])։
== Կենսագրություն ==
[[1951]] թվականին ավարտել է Լենինգրադի կինոինժեներների ինստիտուտը։ [[1952]] թվականից աշխատել է Երևանի «[[Հայֆիլմ]]» կինոստուդիայում։ Նրա մասնակցությամբ ստեղծվել են՝
* «[[Անձամբ ճանաչում եմ (ֆիլմ)|Անձամբ ճանաչում եմ]]» ([[1958|1958 թ.]], ռեժիսոր [[Ստեփան Կևորկով]], [[Էրազմ Քարամյան]])
* «[[Բարև, ես եմ]]» ([[1965|1965 թ.]], ռեժիսոր՝ [[Ֆրունզե Դովլաթյան]])
* «[[Կարինե (ֆիլմ)|Կարինե]]» ([[1967|1967 թ.]], ռեժիսոր՝ [[Արման Մանարյան]])
* «[[Լքված հեքիաթների կիրճը (ֆիլմ)|Լքված հեքիաթների կիրճը]]» ([[1974|1974 թ.]], ռեժիսոր՝ [[Էդմոնդ Քեոսայան]]
[[1968]] թվականից աշխատել է «Լենֆիլմ» կինոստուդիայում։ Լավագույն ֆիլմերից են՝
*«Արքա Լիր» ([[1971|1971 թ.]], ռեժիսոր Գ․ Կոզինցև)
* «Գոյա» ([[1972|1972 թ.]], ռեժիսոր Կ․ Վոլֆ, ԳԴՀ-ի հետ, ԳԴՀ-ի հատուկ մրցանակ)
* «Մենախոսություն» ([[1974|1974 թ.]],
* «Ռաֆերտի» ([[1979|1979 թ.]], ռեժիսոր Մ․ Արանովիչ)
* «Անյուտա» ([[1982|1982 թ.]], ռեժիսոր Ս․ Բելինսկի, Վ․ Վասիլև)<ref>{{cite book|author=|title=Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007}}</ref>
== Ծանոթագրություններ ==
| |||