«Սևամորթների իրավունքների համար պայքար»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Նեգրերի իրավունքների համար պայքարը''' 20-րդ դարի ամենամեծ ձեռքբերումներից էր։ [[Ռոնալդ Ռեյգան]]ին հաջողվեց դառնալ [[20-րդ դար]]ի երկրորդ կեսի [[ԱՄՆ]]–ի պատմության մեջ ամենասիրված նախագահներից մեկը։ ԱՄՆ–ի կարևորագույն ձեռքբերումներից մեկը երկրի սևամորթնեգր բնակչության խնդրի կարգավորումն էր, որ սրությամբ դրվեց [[1950]]–[[1960]]–ական թվականներին։ [[1954]] թվականին վերացվեց սևամորթնեգր և սպիտակամորթ երեխաների տարանջատ ուսուցումը։ Սակայն բազմաթիվ նահանգների ռասիստական շրջանակները հրաժարվում էին այդ որոշմանը ենթարկվելուց և նույնիսկ դիմում էին ահաբեկչական գործողությունների։

Նեգրերի շահերի պաշտպանությամբ հանդես էր գալիս հոգևորական [[Մարտին Լյութեր Քինգ]]ը։ Վերջինս խաղաղ դիմադրության ու բռնությունը բացառող գործողությունների կողմնակից էր։ Նրա կարծիքով՝ ռասայական [[խտրականություն]]ը տրամաբանորեն հնարավոր չէ բացատրել, իսկ բարոյական տեսանկյունից հնարավոր չէ արդարացնել։ Նրան հետևում էին գրեթե բոլոր [[քրիստոնյա]] աֆրոամերիկացիները։ ԱՄՆ–ի մուսուլման նեգրերի շարժման առաջնորդն էր Մ. Իքսը։ Նրանք երկուսն էլ սպանվեցին ռասիստահաբեկիչների կողմից։ Սակայն շարժումը էականորեն մոտեցրեց խնդրի կարգավորումը։ [[1964]] թվականին ընդունված քաղաքացիական իրավունքների մասին օրենքը արգելեց ռասայական խտրականությունը հասարակական վայրերում, ինչպես նաև աշխատուժի վարձման և ազատման ժամանակ։ Ինքնին «[[նեգր]]» անվանումն արգելվեց և սևամորթներինեգրերի նկատմամբ ընդունելի համարվեց ու շրջանառության մեջ դրվեց «[[աֆրոա­մերիկացիներ]]» անվանումը։ Նախագահներ [[Դուայթ Էյզենհաուեր]]ի, [[Ջոն Քենեդի|Ջոն Քենե­դի]]ի և [[Լինդոն Ջոնսոն]]ի օրոք ընդունված օրենքները վերացրին ռասայական խտրականության ծայրահեղ դրսևորումները։ Դրանց շնորհիվ է, որ տարիներ անց՝ [[2008]] թվականին, նախագահական ընտրությունների արդյունքում ԱՄՆ–ի պատմության մեջ առաջին անգամ նախագահի պաշտոնը ստանձնեց աֆրոամերիկացի [[Բարաք Օբամա]]ն։